zaterdag 5 februari 2022

Singles round-up: februari 4


Zojuist bij het beluisteren van The Supremes valt me iets op. Begint de andere draaitafel nu ook al te slippen? De andere heeft er al een paar weken last van. Met name vinyl uit de jaren tachtig en later lijkt hij niet te lusten. Tijdens de b-kant van The Supremes slipt ook de andere een beetje en dus ga ik de komende uren, buiten platen klaar zoeken en promotie op Facebook, met de platenspelers aan de gang. Misschien wordt het ook wel weer eens tijd voor verse naalden? Wellicht verbetert het als ik de naalddruk iets opvoer. Die heb ik bewust laag om het styreen geen 'pijn' te doen. Enfin, zo heh ik nog wel het ene en het ander te doen op een zaterdagavond. Eerst de laatste acht singles aan jullie voorstellen en dan kan ik morgen grasduinen in 1997 met 'Het zilveren goud'. Jullie zijn uiteraard ook uitgenodigd om om elf uur de afgelopen 32 singles te beluisteren plus nog een paar extra.

* Charlie Thomas & The Drifters- A Mid Summer Night In Harlem (UK, EMI International, 1974)
Charlie is van 1957 tot en met 1972 lid van de oorspronkelijke Drifters. Terwijl de restanten van de legendarische groep in 1973 naar Engeland verhuizen, verschijnt op het Amerikaanse Musicor deze single van Charlie en een nieuwe Drifters. 'A Mid Summer Night In Harlem' klinkt als 'Up In The Streets Of Harlem' en dergelijke 'big city sounds' van de jaren zestig maar dan in een jaren zeventig-sausje. Het is op zichzelf niet heel erg verheffend maar méér soul dan menige Bell-single van de overige Drifters. Leuk voor erbij!

* The Tymes- The Crutch (UK, RCA Victor, 1974)
De b-kant van 'Ms. Grace', dé grote Engelse hit van The Tymes. Je verwacht een novelty met zo'n titel maar in werkelijkheid is het een schitterend nummer. Een atmosferische ballade voor de verandering terwijl de groep in de jaren zeventig vooral bekend staat om de snelle dansnummers. Het gaat ook echt over een wandelstok waarbij de 'tch' in 'crutch' nog eens extra wordt geaccentueerd. Een erg bijzonder nummer.

* The Wallace Brothers- Go On Girl (US, Sims, 1964)
De 'label decoration' doet Carib soul vermoeden maar nee... 'Go On Girl' is lekkere upbeat rhythm & blues. Het klinkt erg wild in vergelijking met de meeste rhythm & blues in mijn collectie. Het feestje is binnen twee minuten afgelopen. 'One Way Affair' is dan iets meer de kant waar ik iets mee kan. Het is meer de slepende rhythm & blues met een fijne jaren zestig-groove en het styreen geeft de plaat de juiste patina. The Wallace Brothers brengt me in de juiste stemming voor de volgende single.

* Diane Ward & The Kevin Fingier Collective- Why Dont You Go Home (UK, Fingier, 2022)
Jawel... het is de eerste single van 2022 in mijn verzameling! Hagelnieuw en nu vast al uitverkocht? Bij veel Acid Jazz-releases heb je niet lang om na te denken en dit is een voorbeeld. Kevin Fingier specialiserd zich in de geluiden uit Latijns Amerika en Diane Ward is één van zijn meer recente ontdekkingen. Hoewel het dus nieuw is, klinkt dit plaatje als Baby Washington uit 1963. Een heerlijke minimalistische sound met een stem zoals je die niet vaak meer hoort: Rauw en puur. De b-kant heet 'Cocktail De Medianoche' en is van Kevin en zijn collectief zonder Diane. Een erg gezellige funky latin danser met fluit. Beduidend meer Latijns Amerikaans dan de a-kant waar het mij dan vooral om gaat.

* Dionne Warwick- Reach Out For Me (UK, Pye International, 1964)
En we blijven nog even in de oudheid. Bij antieke Dionne Warwick-singles blijf ik niet in mijn stoel zitten en al helemaal niet als het zo'n fraaie Engelse persing is. Niet het meest bekende nummer van Bacharach en David maar weer een garantie voor een mooi stukje drama van mevrouw Warwick. Té overtuigend om de b-kant te checken. Ik moest straks maar eens bezig met de apparatuur en heb nog twee plaatjes te gaan...

* EP Sue Soul Sisters (UK, Ensign/Sue, 1983)
Herstel... ik heb nog drie platen te gaan. Twee singles en een EP. Helaas komt de EP niet met het fotohoesje maar je hoort mij niet klagen! Acht pond voor vier nummers waarvan er twee op mijn verlanglijstje staan. De EP trapt af met Baby Washington onder wiens' naam de EP ook komt te staan. 'That's How Heartaches Are Made' stamt uit 1963 en klinkt qua productie precies als Diane Ward. Tina Britt volgt Washington met het iets nieuwere 'The Real Thing' dat ik persoonlijk vooral ken in de uitvoering van de Engelse Kim D. Ik blijf die cover-versie eigenlijk beter vinden maar ik geef ruiterlijk toe dat ik niet een beetje eigenwijs ben. 'I Can't Stand It' van The Soul Sisters is nieuw voor mij. Het stamt uit 1964 en zit in dezelfde hoek als 'Please Forgive Me' van The Du-ettes. Té snel voor de Northern Soul-dansers maar de Mods stampen erop los als dit wordt gedraaid tijdens een scooter rally. Tot slot hebben we 'I Know' van Barbara George welke ik al op de Nederlandse Ariola heb (b-kant van 'Mockingbird' van Inez & Charlie Foxx, een heruitgave uit 1976). Baby Washington blijft de voornaamste reden terwijl ook The Soul Sisters best grappig is voor een keertje.

* Freddie Waters- The Um Um Song (US, Farrar Lee, 1985)
Ja, deze single had ik zonet over het hoofd gezien. Freddie doet het oudje van Curtis Mayfield nog maar eens dunnetjes over. De begeleiding is eenvoudig maar doeltreffend. Niks geen 'lo-fi' maar een productie die staat als een huis. De b-kant heet 'The Backroads' en heeft al meteen een lekkere bluesy mondharmonica in het intro. Ja, dit zit op het randje van bluesrock en southern soul en ik hou het bij 'Um Um'.

* Christopher Williams- Sweet Memories (US, Geffen, 1989)
Ook verkrijgbaar als cassette single. Geen woord over de cd. Deze zal Geffen ongetwijfeld al hebben gehad in 1989. Hoewel 'Sweet Memories' de b-kant is, klinkt het alsof het zomaar een hit had kunnen zijn. Het verschil is echter dat Christopher iets meer soul in zijn donder heeft dan menig hitmaker uit 1989. 'Talk To Myself' op de a-kant klinkt daarentegen meer als de 'prut' welke ervoor zorgt dat ik anno 1989 tot over mijn oren in de jaren zestig-muziek zit. 'Sweet Memories' is wel één van de aardigste nummers uit deze periode die ik recent heb gehoord!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten