Live-muziek en geluidsisolatie vormen geen goed huwelijk. Zoiets word me al duidelijk in het eerste jaar als ik actief ben als recensent voor de plaatselijke krant. Het begint voor mij op 21 augustus 1992. Café 'T Pantoffeltje zit op een ideale plek voor live-muziek, zou je denken als leek. Het zit in een steeg en de zijstraat van de winkelpromenade de Oosterdijk. Vrijwel geen woningen in de omgeving. Toch zijn deze er wel en op deze augustusavond is de gemeente druk in de weer met meters. Woody & The Sidemen treedt op, een vrij rustig bandje met Jan De Hont in de gelederen. Toch is een hand over de snaren of een hoeveelheid lucht in de mondharmonica al genoeg om de meters van de gemeente te doen overslaan. Volgens mij mag het geluid buiten niet harder zijn dan zestig decibel. Als er een dame op hakjes voorbij komt lopen, geeft dat al tachtig aan. Het concert moet dus worden afgeblazen. Een paar maanden later is het opnieuw raak in een ander café. Ik besluit een handtekeningenactie op touw te zetten, maar de eerste de beste horeca-ondernemer trapt al op de rem. Het is wetgeving en de zaken moeten nu eenmaal worden geïsoleerd om geschikt te zijn voor live-muziek. Het Bolwerk doet al een paar decennia mee in 1997 en ook dat krijgt regelmatig klachten van achterliggende woningen. Niet heel erg gegrond want de klachten komen ook als een concert is afgelast. Om voor eens en altijd van de klachten af te zijn, gaat Het Bolwerk in de eerste maanden van 1997 een tijdje dicht om grondig te worden geïsoleerd.
Het zal de boeken in gaan als de eerste verbouwing want in de volgende tien jaar zijn er nog twee. De eerste taak is vooral het isoleren van de muren van de grote zaal. Het Bolwerk biedt dan minstens eenmaal per week een concert aan, soms ook twee of drie. Om dan midden in het seizoen zomaar een paar weken dicht te zijn, is in 1997 niet echt een optie. Intussen is er dan nog de Popkelder. Doordat het gedeeltelijk ondergrondse bunker is, hoef je hier niet bang te zijn voor geluidsoverlast. Voor de deur en bij de oprit kun je vaak de punk- en metalbands wel horen, vooral als ze in de oefenruimte aan de rechterkant zitten. Ik weet even niet meer of er iemand boven de oude Rabobank woonde, maar verder is het dichtstbijzijnde huis zeker een honderd meter verderop. Zo ontstaat het idee om tijdens de sluiting van Het Bolwerk op een aantal zondagmiddagen concerten te houden in De Popkelder. Omdat ik dan als assistent-beheerder ben aangesteld, mag ik ook een paar bands aandragen. Ik zorg nog voor The Feetwarmers, hoewel ik dat concert zelf heb moeten missen. Hetzelfde geldt voor... Horrible Dying! Hun vorige oefenruimte is compleet afgebrand en omdat ze nergens hebben om te repeteren, kunnen ze met het concert in zicht een paar zondagen oefenen in de Popkelder. Ik denk dat The Feetwarmers hebben gespeeld toen we met de familie het 35-jarig huwelijk van onze ouders hebben gevierd. Horrible Dying is op de dag dat ik de voorkeur geef aan een gospelband in Heerenveen.
Het eerste concert is trouwens behoorlijk wat stress. Het bier gaat sneller dan dat we hadden verwacht. 's Avonds oefent ook weer een band welke ongetwijfeld ook wel een flesje gerstenat op prijs stelt. Ik sta er in deze tijd overigens ook even 'alleen' voor in de Popkelder. Natuurlijk sta ik onder supervisie van de jongerenwerker maar mijn collega Jan is dan net op afscheidstournee met zijn band Megakronkel. Het is stressen maar uiteindelijk kunnen we dan toch nog wat bier bemachtigen. Voor de volgende weken hebben we ook een grotere voorraad van deze drank.
Ik geloof dat we zeven of acht concerten achtereen hebben. Tegen die tijd heropent Het Bolwerk haar deuren en kan naar wens het volumeknop stevig worden opengedraaid tijdens concerten zonder dat iemand kan klagen over geluidsoverlast. De Popkelder kan zich daarna weer richten op de oefenruimtes, jamsessies voor scholieren en de opname van de eerste cd van TimeXposure.
2696 Happy Birthday - Johnny Jonas (UK, Torpedo, 1975)
2697 Als Ik Groot Ben - Jouke (NL, Lowland, 1971)
2698 Soms Lig Ik Er Wakker Van - Pippi Langkous (NL, Philips, 1972)
2699 The Last Waltz - James Last (Duitsland, Polydor, 1967)
2700 The Cotton Song - The Lighttown Skiffle Group (NL, Fontana, 1960)
2701 Zwart Zwart Zwart - Imca Marina (NL, EMI Holland, 1979)
Buiten Johnny Jonas en James Last om zou ik ook de deksel van de plastic-container kunnen openen en de vier daar achterlaten. De platen zijn vast het aanhoren niet waard en al helemaal niet mijn naalden. Johnny Jonas kan wel eens bij Cees Buster vandaan komen. Het is prettige reggae. Jouke is een nieuw soort Heintje dat toch niet verder komt dan één single. Pippi Langkous is een populaire serie in Nederland en deze single is de enige welke niets van doen heeft met de Zweedse serie. Paula Majoor verzorgt andermaal de zang. James Last is en blijft een fraaie novelty. The Lighttown Skiffle Group kan zomaar eens interessant zijn maar er is meer kras dan groef op de plaat. Tja en wat moet je in hemelsnaam met een plaat van Imca Marina? Juist... archiveren en nummer 2701 geven. Dat is het hoogst haalbare voor deze single.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten