Het weer buiten ziet er erg aantrekkelijk uit maar ik moet even streng zijn. Binnen blijven en berichten schrijven! Nu is dat overigens geen straf want ik heb mezelf wel mindere opdrachten gegeven. Bovendien zal het de hele week fraai blijven als de weerprofeten gelijk krijgen en dat wordt weer genieten in hoofdletters de komende dagen in Steenwijk. Nu ga ik jullie voorstellen aan de laatste zes singles van Mark met zelfs een plaat uit 2017. In de volgende aflevering zit overigens een single die oorspronkelijk uit 2013 is, maar deze reken ik gemakshalve mee als een nieuwe release. Het is sowieso 'new old stock'. Ik heb de apparatuur een half uurtje rust gegeven en het kan nu weer aan voor de laatste zes van Mark.
* Clarence Mann- You Met Your Match (US, Izipho Soul, 1975, re: 2017)
In de volgende aflevering hebben we Lisa Bello te gast en haar single is nummer 73 in de catalogus van Izipho Soul. Bovendien heeft het label zojuist de eerste elpee uitgebracht maar ik heb daarvoor bedankt. Voor mij blijft 7" op 45 toeren het favoriete formaat. Clarence Mann is de vijfde single van Izipho Soul. Het is vandaag trouwens de verjaardag van eigenaar Patrick. Hij begint in 2016 met ZIP Promotions. De recente aanwinst van Gregg Jackson is nog op het ZIP-label. Het is de tijd dat Patrick zich nog voornamelijk bezig houdt met het beschikbaar maken van gewilde crossover-platen uit de midden jaren zeventig. Clarence Mann past eveneens in deze omschrijving. Een 'shuffling rhythm' zoals King Floyd met achtergrondzangeressen die op het eerste gehoor een paar noten té laag zingen, maar het past helemaal in het Southern-sfeertje. 'Have Faith In Me' op de keerzijde is een ballade van twee jaar eerder. Patrick komt in 2017 superlatieven tekort en houdt de omschrijving kort en bondig. 'Match' is voor mij de winnaar maar 'Faith' is wel ontzettend mooi. Ik heb nu eenmaal minder met ballades.
* The Reflections- Comin' At You (US, Golden World, 1966)
'Voordat je het weet ben je de sigarenbandjesverzamelaar die alleen maar veel geld uitgeeft om de collectie compleet te krijgen'. Dat is een les die ik heb geleerd van ome Greg. Hij heeft weliswaar een aantal gospel-labels compleet maar heeft een paar andere waarmee hij vrede heeft dat ze niet helemaal volledig zijn. In de loop der jaren heb ik ook collecties binnen de verzameling gehad. Recent is dat bijvoorbeeld de Contempo-hobby, maar ook Contempo heeft rampzalig spul voortgebracht waar ik prima zonder kan leven. Eind 2012 heb ik opeens de interesse om het Golden World-label compleet te krijgen. Hierdoor bemachtig ik wel een zonnig geprijsd exemplaar van 'How's Yuur New Love Treating You' van The Debonaires. Ik denk dat The Reflections de tiende of elfde is uit een collectie van veertig. De ambitie om Golden World compleet te krijgen is dus al lang vervlogen. 'Comin' At You' is een heuse Northern Soul-klassieker. Stampende drums zoals we die kennen uit Detroit en een bijna poppy refreintje. Ze zijn hier in de vroege jaren zeventig dol op in Engeland! 'Poor Man's Son' had van iedere willekeurige Amerikaanse popgroep kunnen zijn.
* Shack- Too Many Lovers (US, Volt, 1970)
De '5-4-3-2-1' wordt vooral benut voor platen die Mark doorgaans niet zal aanbieden op zijn 'Five A Day'-pagina. The Reflections is teveel Northern Soul voor zijn begrippen en ook Shack is een vreemde eend in de bijt. Het heeft een Ides Of March-achtig rockgeluid met blazers en de soul druipt er niet bepaald vanaf. Wel een gezellig plaatje. 'A Love Affair That Bears No Pain' is een ballade en ook hier krijg ik het niet warm van. Een geinig kassakoopje zullen we maar zeggen?
* The Staple Singers- My Main Man (US, Stax, 1974)
Het label vermeldt 1974 als verschijningsdatum en dat is ook het jaar dat 'Main Man' als zelfstandige single wordt uitgebracht. Ik verbaas me echter over de typografie en zie dan dat dit eigenlijk een single uit 1975 is waarvan 'My Main Man' de b-kant is. Met een beetje fantasie kun je weer een reggae-ritme herkennen in het nummer. Als Mavis zingt over de belangrijkste man in haar leven dan kun je wel raden wie het is? Desondanks blijft het buiten de gospelbak. 'Back Road Into Town' is nu de a-kant geworden en eigenlijk is dit de betere kant. Och man... die stem van Mavis Staples. Als ik zou weten dat ze zondag in een kerk zou zingen, zou ik de wekker zetten en de fietstocht wagen.
* Joe Tex- Show Me (UK, Atlantic, 1966, re: 1973)
Tja, wat moet ik kwijt over Joe Tex? 'Show Me' is altijd lekker om er tussendoor te knallen en het is extra leuk om hem in de Engelse uitdossing te hebben. Meer valt er dan ook niet te zeggen over dit schijfje.
* Carla Thomas- Strung Out (US, Stax, 1969)
Ook weer een b-kant. Het zal de oplettende lezer niet zijn ontgaan maar ik ben al een kleine verzameling van Carla aan het aanleggen. Wat me raakt in 'Strung Out' en een paar andere nummers van Thomas is dat de productie bijna klinkt als Motown en dat geldt ook voor 'Strung Out'. Op de a-kant doet ze een nummer van de heren Homer Banks en Raymond Jackson, de mensen die ook verantwoordelijk zijn voor de plaat van Shack. Voor het schrijven krijgen ze hulp van Betty Crutcher. Dat klinkt opeens wel weer heel erg Memphis en beslist niet slecht. Het liefste hoor ik het geluid van Chicago maar als ik de keuze heb tussen Memphis en Detroit kies ik toch vaak voor de laatste en wat dat betreft is 'Strung Out' voor mij dé kant.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten