Het is lastig om deze week tot een Week Spot te komen. Aan de ene kant heb ik The Words Of Wisdom liggen voor als we het echt niet meer weten. Uit de laatste partij van Mark zijn nog wel een paar gegadigden, alleen kan ik daarover evenmin nuttige informatie vinden voor een bericht. Vanmiddag krijg ik opeens een ingeving. Wat als ik nu eens een plaatje van Gladys Knight & The Pips voor het voetlicht breng? Het is volgende week immers tien jaar geleden dat ik met de Week Spot ben begonnen. In dat geval hoef ik niet zo nodig de biografie van mevrouw Knight door te spitten, maar kan ik even ouderwets herinneringen ophalen aan de Week Spot. Ik heb er vanmiddag ook even aan gedacht toen ik langs de Esso fietste op de Eesveenseweg. Dat is waar de eerste Week Spot me in vuur en vlam heeft gezet. Eenmaal thuis deel ik de video op mijn dj-pagina op Facebook met de woorden 'Tune Of The Week'. Dat is de korte versie van het ontstaan van de Week Spot. De Week Spot van deze week is echter 'Love Was Made For Two', een b-kantje van Gladys Knight & The Pips uit 1981.
Ik ben voorlopig weer even actief in Steenwijk en ik ben de laatste die daarover zal klagen. Hoewel het vandaag wel een erg extreme fietstocht is geworden. Ik heb het idee om de heenweg weer door het bos en langs de kazerne te gaan. Ze zijn al meerdere maanden bezig met graafwerkzaamheden op Kallenkote maar eerder was er altijd nog een strookje gereserveerd voor de fietsers. Nu lijkt het helemaal te zijn afgesloten en dat ontdek ik pas als ik op Kallenkote ben. Eerder stond er nog een bordje met 'uitgezonderd fietsers' maar ditmaal niet. Ik kan het risico nemen om een halve kilometer te fietsen en daarna weer te moeten omdraaien en ga dan maar rechtsaf de Kievitweg op. Dan fiets je de groene woestijn in tussen Wapserveen, Kallenkote en Eesveen. Ik verdien al een vaantje als ik in Steenwijk aan kom. Op een bepaald moment ben ik aan het bezorgen in de nieuwe wijk Woldmeenthe. Ik heb een brief voor de Buitensingel en kan deze niet vinden in deze week. Wel de Buitengracht. Ik heb aangebeld maar de bewoonster laat me weten dat de brief niet daar thuis hoort. Ik heb contact met een collega en deze vertelt me dat het op Eeserwold is, de nieuwste nieuwbouwwijk van Steenwijk en normaal gesproken 'ver-weg-post' welke met de auto wordt bezorgd. Ik besluit na mijn ronde wel even te gaan kijken. Het loopt dan al tegen zessen en het is aardedonker in het Eeserwold. Deze brief bezorg ik morgen of vrijdag wel even. Ik ben dan al een goed stuk onderweg naar Eesveen en het is wel zo gemakkelijk om door te fietsen over Nijensleek en Frederiksoord en dan de weg over Wapserveen naar Havelte. Het is wel een paar kilometer extra bovenop de extra kilometers van vanmorgen en de vele kilometers die ik binnen Steenwijk heb afgelegd.
In februari 2012 is het Eeserwold nog weiland. De Woldmeenthe is dan pas opgeleverd. Ik breng mijn laatste weken door in Steenwijk. Ik maak geen haast met de verhuizing. Het is een voordeel dat ik praktisch geen huur betaal in Steenwijk want hierdoor kan ik moeiteloos dubbele huur betalen voor een paar maanden. Het is eveneens de periode waarin ik een verwoede poging doe om van de tabak af te blijven. Ik heb dan de elektronische sigaret met het poeder in het wegwerp-filter. Het is puur voor het effect want qua nicotine-kick doet het helemaal niets. Het is donderdag 6 februari 2012. Het is grijs en grauw deze middag maar desondanks is het droog. Ik heb wel zin een wandelingetje en het is, achteraf gezien, de laatste keer naar de Woldberg terwijl ik in Steenwijk woon. Natuurlijk met de mp3-speler in de jaszak want we zijn onafscheidelijk geworden. Het ding zit propvol met de opnames van de 'Northern Soul Jukebox'-cd die ik een paar weken geleden via Ebay heb gekocht. Ik leer hier menig Northern Soul-kraker en Blauwe Bak-favoriet kennen. Ik loop de heenweg over de Eesveenseweg en dan de Onderduikersweg over naar de Woldberg. Ter hoogte van de Esso word ik opeens wakker geschud door een zeer aanstekelijk plaatje. Het is 'Stop And Get A Hold On Myself' van Gladys Knight & The Pips. Op de terugweg zoek ik nog eens het nummer op. Weer hetzelfde effect. Thuis kijk ik eerst op Ebay en ontmoet zo mijn 'grote vriend': De Engelse bootleg-man. Het oogt als een Engelse Tamla Motown-demo: Groene labels met een grote witte 'A' en een 'push out center'. Het blijkt allemaal optisch te zijn. Deze van Gladys Knight heeft namelijk nooit een Engelse release gehad en al helemaal niet op Motown. Op de b-kant staat het veel latere 'Rode By The Place' van David Ruffin. Ik heb de plaat in de bestelling op het moment dat ik het uit roep tot 'Tune Of The Week'. Iets dat met meer vroege Week Spots het geval zal zijn. The Gems en The Ad-Libs zijn platen die ik in de bestelling heb.
'Tune Of The Week' wordt al snel een vast onderdeel op mijn toenmalige dj-pagina op Facebook. Als ik in mei 2012 met de 'Soul-x-rated' begin, introduceer ik ook de term op Soul-xotica. Toch wil ik graag een andere naam hebben en in oktober wordt het de Week Spot. Dat is dan weer geïnspireerd door het liedje 'Weak Spot' van Evelyn Thomas. Een maand later begin ik met de radio maar ik beschouw 'Week Spot' als een grapje dat je in schrift moet zien en noem het in de shows nog 'Tune Of The Week'. In april 2013 besluit ik dat ook Wolfman Radio maar moet wennen aan de Week Spot. Volgende week bestaat het fenomeen dus tien jaar. Ik speel nog met diverse plannen en daar ga ik voorlopig even mee door. Ik wil vanaf volgende week eigenlijk weer iets wekelijks doen met de oude Week Spots. Wellicht top tien-lijstjes om over een jaar een definitieve top 500 samen te stellen?
Bij mijn weten heeft Gladys Knight slechts eenmaal de Week Spot gehad en dat is in week 6 van 2012. Haar platen blijven favoriet in de verzameling en met name haar onderbelichte CBS-werk uit de vroege jaren tachtig. 'Love Was Made For Two' is daarvan een fraai voorbeeld en het passeert ook ruim tweehonderd afvallers om plaats te nemen in de Top 100 van 2021.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten