Afgelopen woensdag heb ik een tegoedbon uitgeprint ter waarde van twintig euro om te besteden in het platenzaakje in Meppel. Ik weet niet meer precies waarom maar ik zie er vanaf als ik in de buurt van het centrum ben. Ik kan namelijk vrijdag ook wel even langs gaan. Dan zie ik donderdagavond dat de singles van Mark in Havelte liggen en bovendien ben ik vanmiddag aan de late kant met de post. Ik ben wel op tijd begonnen maar het is vrij veel en het is pas rond half vijf als ik langs de stad kom. Dit wordt dus andermaal uitgesteld. Ik weet dan overigens ook nog niet hoeveel platen Mark me heeft gestuurd, ik heb alleen een dik pakket in de fietstas. Achteraf gezien heb ik wel genoeg aan deze platen. Dat ik het uitsmeer over vijf afleveringen is vooral ook om de schade van het niet publiceren een beetje in te halen. Dat brengt me bij het volgende zestal en ook weer alle zes afkomstig van Mark. Veiligheidsgordels vast en daar gaan we weer...
* Al Green- Full Of Fire (UK, London, 1975)
Hashtag 'neverforget'. Waar was jij tijdens de Facebook-'blackout' van oktober 2021? Mark is deze dag aan de late kant met de FAD en kondigt om half zes aan dat het pas zes uur gaat worden. Om zes uur zijn we allemaal verstoken van Facebook. De volgende dag belooft hij met een vijf pond-lijstje te komen. Ik zoek daar drie singles vanaf. Ofwel... tot een uur geleden denk ik dat de laatste van deze zes 'per ongeluk' in het pakket is gekomen, maar ook deze heb ik uit de vijf euro-lijst gehaald. Al Green is eveneens een titel uit de lijst. 'Full Of Fire' is lekker upbeat voor Green zijn doen, ook al is dit hetzelfde herkenbare geluid. Hij klinkt ook erg sensueel op dit plaatje en het maakt het allemaal steeds meer onweerstaanbaar. Misschien nu al één van de leukste Al Green-singles uit mijn verzameling. 'Could I Be The One' op de keerzijde is een pure ballade en daar heb ik vanavond even geen tijd voor.
* Hamilton, Joe Frank & Reynolds- Fallin' In Love (UK, Pye, 1975)
In de eerste editie van de Blauwe Bak, omstreeks 2007, staat ook 'Don't Pull Your Love' van Hamilton, Joe Frank & Reynolds. Een bescheiden blue eyes soul-hitje uit 1971. Op een ene of andere manier heb ik het altijd erg soulvol gevonden en vandaar dat het in de Blauwe Bak mag. De single staat echter alweer jaren in de algemene zeventiger jaren maar ik leer intussen dat de groep méér heeft gedaan dat wel in de smaak valt bij de soul-liefhebbers. Lambert en Potter zijn al niet meer aanwezig als het trio dit 'Fallin' In Love' opneemt en inmiddels zijn het Hamiltons die de cursus van Lambert en Potter succesvol hebben afgerond. Het resultaat is onweerstaanbaar. Op de keerzijde is het echter onversneden country.
* The Jackson Sisters- (Why Can't We Be) More Than Just Friends (US, Prophesy, 1973)
De gezusters van de breakbeat-klassieker 'I Believe In Miracles'. Dit nummer is op verschillende momenten en voor diverse labels verschenen. Ik kan maar moeilijk verklaren waarom ik zoveel hou van The jackson Sisters en dit plaatje. Niks geen funk of breakbeat te herkennen in dit nummer, meer een poging tot Three Degrees en The Emotions met een ietwat kleurloos nummer. Toch worden alle hokjes aangevinkt voor mij en dat is uiteindelijk waar het om draait. 'Rockin' On My Porch' is dan wel weer iets meer funky, maar ook weer niet heel bijzonder. Ik blijf het houden bij 'Friends'.
* The Jive Five- Blues In The Ghetto (US, Musicor, 1968)
Eugene Pitt heeft de lead op deze plaat en krijgt nog een naamsvermelding op het label. Eigenlijk is 'Blues' de b-kant van de single maar wel de aanleiding voor mij om het plaatje te reserveren. Plaatjes met het leven in de ghetto kan ik niet genoeg hebben en deze is, ondanks de 'school of hard knocks', lekker relativerend. De andere kant heet 'Sugar' en is meer de poppy kant van de doowop. Jullie zullen ongetwijfeld begrijpen dat ik daar niet veel mee op heb?
* Marva Josie- Crazy Stockings (US, City, 1966)
Mark noteert op de blanco hoesjes de bijzonderheden en bij deze plaat noemt hij een 'slight hiss'. Die hoor je trouwens alleen bij het intro en het outro want voor de rest is dit een harde 'rockende' plaat. Marva raakt niet uitgepraat over haar nieuwe kousen en zo te horen doen ze het goed in combinatie met dansschoenen en een jaren zestig-discotheek. 'I'll Get By' op de keerzijde is minstens zo 'gritty' hoewel ze hier ook demonstreert dat ze een toontje hoger kan zingen. Toch is voor mij 'Crazy Stockings' de favoriete kant.
* Ben E. King- Lover's Question (UK, Manhattan, 1987)
'Dat ben ik niet van je gewend', geeft Mark als antwoord bij de bewuste screenshot. Het blijkt dat ik eerst twee titels van vijf pond heb uitgezocht en daarna deze van Ben E. King heb toegevoegd. Ik heb het Word-document dan alweer gesloten en vergeet het opnieuw te openen. Zie hier de reden waarom ik het niet in mijn lijst heb staan. De single valt op in de lijst omdat er geen Youtube-clips van bestaan. Met Ben E. King kun je bijna niet de mist in gaan en het is extra mooi omdat het een Engelse persing betreft. Ben E. King profiteert hier even van het hernieuwde succes van 'Stand By Me' en maakt een album voor Manhattan waar het niet ontbreekt aan grote namen. Op de a-kant doet hij het Brook Benton-nummer eens dunnetjes over en dit wordt geproduceerd door Lamont Dozier. Het is een moddervette jaren tachtig-productie maar bovenal een fraaie update van de evergreen. Voor de b-kant moet ik even Googlen maar inderdaad: Deze kant wordt mede geschreven en geproduceerd door John Paul Jones. Inderdaad! De bassist van Led Zeppelin. Het is meer een traditionele Ben E. King-opname maar dan door een jaren tachtig-mangel gehaald. Qua soul komt hier beter uit, ook al is de single niet heel erg essentieel te noemen. Leuk als kassakoopje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten