De exacte definitie zou ik eventueel nog moeten opzoeken, maar ik vermoed dat Soul-xotica onder de niet-essentiële winkels valt. Er staat tegenover dat ik wel na zes uur 's avonds mag publiceren, maar het gaat erom dat Soul-xotica een winkel is. Een winkel waarbij veel werk komt kijken in de komende dagen. Ik probeer zo trouw mogelijk te publiceren en wil aan het einde van de maand op 30 of 31 berichten uitkomen. De afgelopen week lijk ik 'vakantie' te hebben gehad want ik lig heel wat berichten achterop schema. Om te beginnen moet ik vanavond in ieder geval maar dubbel publiceren en eindelijk eens de aflevering van 'Het zilveren goud' te doen. De Cannonball-singles zijn nog niet binnen en ook de partij van Mark is onderweg. Gisteren is het Discogs-handeltje gearriveerd en deze ga ik eerst samenvatten in een bericht. De zetel van de leren fauteuil biedt opnieuw uitkomst en hierdoor hoef ik niet naar boven of naar de gang te lopen. Ik zal straks wel naar zolder moeten om 'het behang' voor 'Het zilveren goud' bijeen te sprokkelen en van een foto te voorzien.
* Doris Allen- A Shell Of A Woman (US, SSS International, 1969, re: 1973-76)
De single verschijnt oorspronkelijk op het Minaret-label dat ik nimmer heb geassocieerd met de business van Shelby Singleton. Toch blijkt de Minaret-catalogus in 1973 en 1976 te zijn gerecycled in de Golden Treasures Series van SSS International. Er valt een gat in de catalogus tussen augustus 1973 en 1976 en in deze periode moet deze single van Doris Allen opnieuw zijn uitgebracht. De plaat begint lekker 'deep' met een half gesproken intro over een fijne backbeat. In het liedje zélf laat ze horen dat ze de mosterd heeft gevonden in de kerk. Ze heeft zeer smakelijke uithalen terwijl ze uitlegt dat een dame best een schelp kan gebruiken met heerschappen zoals ons. 'Kiss Yourself For Me' is in 1969 eveneens de b-kant van 'Shell' en hier is het tempo meer bedaard en ook hier mag Doris zo 'deep' gaan als ze blieft. Toch geef ik de voorkeur aan het iets meer 'bitchy' 'Shell Of A Woman' maar het is een fraaie double-sider.
* William Bell- Every Man Oughta Have A Woman (UK, Stax, 1968)
Die heb ik nog zeer recent gekocht en eveneens op Discogs. Het meest vanwege de b-kant: 'Tribute To A King'. Ik heb dan de Duitse Atlantic met fotohoesje en hoewel 'King' mijn favoriet is en de reden van aanschaf, baal ik er een beetje van dat de 'Man'-kant niet helemaal fris klinkt. Vervolgens is het november en hang ik opnieuw rond op Discogs. Ditmaal ga ik door de handel van Edwin van wie ik al eerder platen heb gekocht op Discogs. Hij heeft de blauwe Stax voor weinig in de aanbieding. Het is één van de vele collecties binnen de collectie, maar blauwe Stax-labels kan ik niet laten liggen. Deze klinkt op de 'Man'-kant in ieder geval beter dan de voorgenoemde Duitse. Dit is overigens ook een pracht van een nummer, maar Bell's emotionele lied over de onlangs overleden Otis Redding maakt de single voor mij erg speciaal. Deze Stax komt nu in de koffers te staan en de 'oude' Atlantic verhuist naar de jaren zestig-bak.
* Detroit Executives- Cool Off (UK, Goldmine Sevens, 1970, re: 1998)
Voor een Goldnine Sevens ben ik ook altijd te porren, ook al zou ik op voorhand niet heel erg warm lopen voor de opnames. In 1997-98 staat Goldmine met beide voeten in de Northern Soul-klassiekers en brengt deze 'back-to-back' uit. 'Cool Off' wordt op 45cat beschreven als zijnde uit 1968, maar het label van de Goldmine vermeldt 1970. De instrumentale versie wordt opnieuw ingezongen door The Mighty Lovers als het nummer 'Mighty Lover'. Outta Sight brengt deze twee samen in 2011 op een plaat. Goldmine koppelt de Detroit-stamper aan 'Sitting In My Class' van een erg jeugdige Ronnie McNeir. Er komt niet veel van de studie terecht met een aantrekkelijk meisje twee rijen voor hem en hoewel hij vast een blauwtje gaat lopen, wil hij de dame in kwestie laten weten dat ze alles voor hem betekent. McNeir neemt dit plaatje op in 1967 en het is een erg fraai plaatje, hoewel ik tot vandaag nooit veel aandacht heb besteed aan deze oer-klassieker uit de Engelse Northern Soul.
* Doris Duke- To The Other Woman (US, Canyon, 1970)
Edwin heeft nóg een single liggen van Doris welke ik nog niet heb, maar ik ga het doseren. Eerst maar eens één van de ultieme favorieten van Duke. Het album 'I'm A Loser' inspireert Dave Godin tot de term 'deep soul' en 'To The Other Woman' is één van de prijsnummers van de langspeler. Het is geschreven door mijn held Jerry Williams samen met Gary 'U.S.' Bonds. 'I Don't Care Anymore' heeft daarentegen zowaar een refrein waarin we ook vriend Williams horen. Een zeer fraaie double-sider!
* Margie Evans- Good Thing Queen (US, ICA, 1977)
Ze heeft zelfs een Wikipedia-pagina en daar ontdek ik net dat ze op 19 maart van dit jaar is overleden op 81-jarige leeftijd. Dat herinnert me eveneens aan 'Een leven met...' dat ik wellicht na dit bericht ga doen. Margie is in de eerste plaats een blues-zangeres maar 'Good Thing Queen' vinkt voor mij de juiste vakjes aan om plaats te nemen in de Blauwe Bak-koffers. Hier zit nog wel eens een bericht in dus wie weet wordt het nog eens de Week Spot!
* Billy Jones- Win Your Love (NL, Blue Elephant, 1974)
De duurste uit deze partij. Hij heeft ook de Imperial-single liggen die ik onlangs heb gekocht. Wellicht dat ik die later ook nog eens ga kopen als ik van mening ben dat de oude echt een upgrade verdient. Op deze single doet Jones een stapje terug ten opzichte van zijn eerdere funky werk. 'Win Your Love' heeft een internationale allure. 'King Of The World' is ook niet slecht en zeker het refrein valt op waarin Billy een kopstem op zet waardoor het iets krijgt van Earth, Wind & Fire. 'Win Your Love' is eenvoudiger en daardoor meer aansprekend in mijn geval. Hij is niet zo duur als 'I'll Keep Holding On' maar nog altijd wel flink aan de prijs. 'Win Your Love' is dan ook schitterende crossover sweet soul en gewoon uit ons kikkerland.
* The Real Thing- Plastic Man (Duitsland, EMI Electrola, 1973)
In 1991 koop ik de single met de Deense fotohoes in Denemarken en draai hem in het begin vrij vaak. Zodra ik met de soulhobby begin, blijkt de plaat al onvindbaar te zijn. Inmiddels heb ik al wel een paar maal de 'nieuwe' versie gehoord uit 1977 maar in mijn herinnering is deze 1973-single de top. Dinsdag besluit ik om eens te kijken of ik weer aan een exemplaar kan komen en zo kom ik bij de handel van Stars & Vibes op Discogs. Een Duitse persing ditmaal en, ja, het smaakt nog altijd even goed als in de jaren negentig. Het is net even ietsje venijniger dan de 1977-versie hoewel ik me een paar kleine elementen anders herinner, maar dan opnieuw... mijn apparatuur is in 1991 minder geavanceerd. Deze is zeer welkom in de Blauwe Bak-koffers!
* Kim Tolliver- In Return For Your Love (NL, Sureshot, 1967, re: 197?)
Het is een paar weken geleden als Mark deze aanbiedt op zijn pagina. Hij heeft het dan over een Nederlandse heruitgave en waarschijnlijk geperst voor de Surinaamse soul-scene. Ik ben net te laat om het exemplaar mee te pakken en kijk op Discogs. Daar vind ik deze persing uit Venezuela bij Edwin en plaats het in mijn winkelmandje. Toch begint de twijfel toe te slaan want de markt lijkt te zijn overspoeld met deze plaat uit Venezuela terwijl de Nederlandse in geen velden of wegen is te bekennen. John Manship geeft uitkomst: De plaat heeft de tekst 'Hecho en Venezuela' op het label maar komt gewoon uit het land van kaas en klompen. Het is ook rechtstreeks van een krakende en tikkende plaat gehaald! Het is een Surisoul-slijper van de bovenste plank. Manship wijst ook op de b-kant. In 1967 is 'Get A Little Soul' de b-kant, maar het label van deze Sureshot vermeldt 'Move On'. Toch blijkt 'Get A Little Soul' gewoon op de b-kant te staan. Dat is meer een upbeat Northern feestje en ook weer met een heerlijk zompig geluid met een afgedraaide plaat als basis. Haar 'I Don't Know What Foot To Dance On' uit de jaren zeventig staat nog altijd hoog op mijn verlanglijstje, maar ik kan eerst wellicht haar overige werk op Rojac gaan ontdekken?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten