Singles round-up: november 4

Hoewel ik op zichzelf mooi op tijd klaar ben met mijn postronde heb ik mezelf vanmiddag kunnen
weerhouden van een bezoekje aan de winkel in hartje Meppel. Er staat tegenover dat ik morgen of donderdag ook weer een vrachtje tegemoet kan zien. Er zijn intussen twee Izipho's binnengekomen en wacht op twee Cannonballs. Afgelopen weekend heb ik een brief gekregen van de PostNL waarmee ik online de inklaringskosten kan voldoen. Dit moet vóór afgelopen maandag gebeuren. Het schiet er door 'The Big One' even bij in en het is kwart over twaalf op de vroege maandagochtend dat ik probeer te betalen. Helaas... dat is niet meer mogelijk en nu is het wachten totdat het op het postkantoor in Havelte komt te liggen. Dan kan ik daar de kosten betalen. Het scheelt niet alles ditmaal. Zes euro op twee splinternieuwe (en duurdere) singles is niet onaardig. Het wordt minder als de administratieve kosten in rekening worden gebracht want dan is het opeens vijftien euro. 'Fingers crossed'. Van de singles van vorige week zijn nu alleen nog de 'dubbele' exemplaren over en die ga ik nu samen in een bericht aan jullie voorstellen.

* Barry Biggs- Side Show (UK, Dynamic, 1976)
Tijdens de vakantie in Sleen schaf ik deze single aan bij 'Mijn Kraam' in Emmen. De Nederlandse persing met fotohoes. Het plaatje ziet er smetteloos uit maar blijkt een verborgen 'hanger' te hebben. Dat kan ik op moment van aankoop niet beoordelen en gedurende deze vakantie speelt het vooral in mijn hoofd. Als ik het eens draai op de radio belooft radio-collega Lee me een Engelse persing toe te sturen. Dat is er nog altijd niet van gekomen. Een euro is een fraaie prijs en daarvoor heb ik een redelijk goed exemplaar. Tal van krasjes maar wel een stevige opname met 'clean' geluid en zonder een 'hanger'. Deze mag dus plaatsnemen naast de Nederlandse persing in de jaren zeventig-bak.

* The Commodores- Machine Gun (NL, Tamla Motown, 1974)
De Engelse persing staat sinds jaar en dag in de Ere-Blauwe Bak. Ik kan me ook herinneren dat ik de Engelse persing nog eens heb gezien op een braderie in Diever. De verkoper heeft de ballen verstand van prijzen en vraagt bedragen waarvoor je zou verwachten dat je er een platenspeler, versterker en luidsprekers bij zou krijgen. Deze Nederlandse gaat gewoon in de jaren zeventig-bak.

* Donovan- Mellow Yellow (UK, Pye, 1967)
Nederland is aan de vroege kant met 'Mellow Yellow' als single. Hier verschijnt het reeds in eind 1966 en is al op zijn retour in de Top 40 als Pye in Engeland de single uitbrengt. Overigens ook met een andere b-kant. Té leuk om te laten liggen voor een euro, maar ik ga op dit moment de apparatuur niet aanzetten voor deze singles. Een aantal heb ik al wel gedraaid gedurende het weekend.

* E.L.P.- Lucky Man (NL, Island, 1971)
Emerson, Lake & Palmer. Hoewel ik de naam letterlijk overneem van het label en ook het fotohoesje toont de afkorting. Deze is dan zonder fotohoes maar met het originele Phonogram-hoesje. Hoewel ik nog eens dolgraag de plaat met fotohoes wil hebben, vind ik deze al een stuk beter klinken dan de Amerikaanse Atlantic Gold die ik momenteel heb. Als bonus heeft het de knaller 'Knife Edge' op de b-kant.

* Bobbie Gentry- Ode To Billy Joe (UK, Capitol, 1967, re: 1976)
* Bobbie Gentry & Glen Campbell- All I Have To Do Is Dream (UK, Capitol, 1969)
Van 'Ode To Billy Joe' kan ik nooit genoeg krijgen. Ik koop omstreeks 2006 een aantal exemplaren, maar geen van allen klinkt 'lekker'. Het is een manco van veel Bovema-persingen uit de late jaren zestig en vroege jaren zeventig. Flinterdun vinyl dat eenvoudig krom wil trekken en een erg minimale persing. Ik hoop dat deze Engelse heruitgave derhalve wel beter zal klinken. Overigens heb ik de single in 2015 nog met fotohoes gekocht. 'All I Have To Do Is Dream' heb ik, geloof ik, onlangs nog gehad in 'Het zilveren goud'. Ik heb de Deense persing in 1996 in Herning gekocht. De Engelse is leuk voor erbij.

* Names & Faces- Stir It Up (Suriname, Uncle, 1974)
Ik heb de plaat vorige week al genoemd bij 'Lui' en 'Dido', de single van Names & Faces met Sylvian Cedi. Ik koop mijn eerste exemplaar in 2013 en aanvankelijk staat het in de jaren zeventig-bak. Pas recent heb ik het terug gezet in de Blauwe Bak. Ik heb de schijfjes nog niet met elkaar vergeleken, maar ik denk dat ze inwisselbaar zijn qua vinylkwaliteit. Het is overigens een zwaar vertraagde uitvoering van het Johnny Nash--nummer, eveneens een hit voor Bob Marley. Het betere exemplaar mag voor de Blauwe Bak, de andere komt in de jaren zeventig-bak te staan.

* Otis Redding- Papa's Got A Brand New Bag (Duitsland, Atlantic, 1968)
Ik heb in 2016 de Amerikaanse Atco gekocht en deze staat in de reserve-Blauwe Bak vanwege 'Direct Me'. Ten eerste vind ik Otis' uitvoering van 'Bag' niet zo heel erg interessant, bovendien heeft de single op de a-kant een paar diepe krassen. Van deze heb ik alleen 'Bag' gedraaid tijdens het weekend en deze klinkt wel beter. Toch vermoed ik dat de Amerikaanse in de reserve-Blauwe Bak blijft en deze in de jaren zestig.

* Billy Joe Royal- I'm Specialized (US, Player's, 1968)
Heb ik mijn eerste exemplaar in 2008 in Rotterdam gekocht? De zaterdagmiddag van de 'wereldtournee' met weekend-residentie in Hellevoetsluis? Of heb ik hem later eens gekocht op een braderie in Steenwijk. Ik weet het niet meer... Feit is wel dat de single een beetje is gesneuveld en een hoekje mist. Het ziet er op papier leuk uit: Een witte promo van Billy Joe, maar muzikaal stelt het niet veel voor. Gewoon in de jaren zestig-bak dus.

* The Spinners- It's A Shame (US, V.I.P., 1970)
Ik heb de single een paar weken geleden al eens in de handen maar stop het dan terug. Waarom? Geen flauw idee! Ik heb de single reeds in de Australische persing en deze staat in de Blauwe Bak. Dit is Amerikaans styreen en daar verwacht ik niet veel van. Gewoon in de jaren zeventig-bak ermee. Overigens is deze single in nieuwstaat nog wel een paar centen waard, zo heb ik recent gezien.

* Spooky & Sue- I've Got The Need (België, Decca, 1975)
Ik heb nog een Nederlandse liggen die ik nog eens moet zien te slijten op Facebook. Engelsen betalen immers grif twintig of dertig pond voor deze single. Deze Belgische blijft mooi in mijn jaren zeventig-bak. Helaas niet met het fotohoesje, maar voor een euro hoor je me niet klagen. Overigens heeft het een andere b-kant dan de Nederlandse.

* Vanity Fare- Early In The Morning (NL, Page One, 1969)
Voor een euro laat ik hem in ieder geval niet liggen. Toch blijk ik de originele Nederlandse nog niet te hebben.

* Michael Zager & The Moon Band Featuring Peabo Bryson- Do It With Feeling (UK, Bang, 1976)
Ik koop mijn eerste in 1997 in Meppel als ik vakantie vier op het Dicky Woodstock Festival. Het is het jaar met de Vespa scooter en de caravan. Deze moet eerder dit jaar aan bod komen in 'The Vinyl Countdown - The UK 7" Collection'. Op een gegeven ogenblik valt iets zwaars uit mijn handen en op de bak met de Engelse persingen uit de jaren zeventig. Michael Zager steekt iets boven de bak uit en er ligt meteen een hoek uit. Hoewel het een bout-nummer is, haal ik de single met enige spijt uit het overzicht en uit de bak en doneer het aan de kliko. Nu heb ik dan een volledig exemplaar en dat betekent dat ik het opnieuw kan toevoegen aan de jaren zeventig-bak. Het is namelijk niet leuk genoeg voor de Blauwe Bak.