Inmiddels is het zaterdagmiddag en weten we wel wat de voorlopige maatregelen zijn. Voor mijn maat en zijn platenwinkel gaat het weinig verschil maken. Hij sluit de toko iedere dag om vijf uur en doet niet mee aan de opening op zondag. Alleen op speciale koopzondagen wil hij nog wel eens open gaan naar het schijnt. Qua berichten zal ik toch even moeten bekijken hoe ik het ga doen, want in verband met de Blauwe Bak Top 100 en de andere vaste rubrieken is de ruimte op Soul-xotica beperkt. Toch wil ik binnenkort best nog eens door zijn euro-bakken om te zien of ik iets heb gemist in de afgelopen maanden. Misschien heeft hij die nu wel voor vijftig cent? Geen idee, om eerlijk te zijn. Qua singles van woensdag hadden jullie nog twaalf tegoed en eentje daarvan komen we nu al tegen. Ik schenk nog maar een koffie in en ga meteen door met het volgende deel.
* Marboo- Boogie Feet (Duitsland, EMI, 1979)
Er is nog iemand in de zaak als ik binnenstap en ook deze heeft een boodschapje in de 'classic rock'. Om toch iets in stand te houden van een anderhalve meter (en ook omdat ik het nooit fijn heb gevonden om schouder aan schouder met een andere verzamelaar te staan...) geef ik hem even de ruimte. Dan zie ik een bak met Duitse muziek, stapels elpees zonder hoes (voor decoratieve doeleinden) en een euro-bak. Bovenop de laatste ligt deze single van Marboo. Natuurlijk verwacht ik niet veel hiervan, maar ben gewoon nieuwsgierig. De a-kant is gewoon afschuwelijke euro-disco. Op zichzelf best gezellig voor een zondagavond, maar niet geschikt voor de Blauwe Bak. De b-kant is van zijn eigen hand en ook dat is disco, maar klinkt warempel iets interessanter. Hij heeft een warme stem die ik goed kan waarderen. 'What Yer Doin' is geen hoogvlieger en als ik ruimte zat zou hebben zou het in de Blauwe Bak komen te staan. Helaas, dat gaat niet gebeuren voor deze van Marboo.
* The Moody Blues- The Voice (NL, Threshold, 1981)
* The Moody Blues- Talking Out Of Turn (NL, Threshold, 1981)
De laatste speelt al jaren verstoppertje. Ik heb de plaat in 1990 als 'new old stock' gekocht maar weet niet wat deze aan het doen is op zijn verborgen plekje. 'The Voice' staat wel in de jaren tachtig-bak maar deze blijft steken tegen het einde. Die kan in ieder geval een vervanger gebruiken. Dit duo laat ik woensdag even liggen maar besluit thuis dat ik ze toch maar moet gaan halen. Waarvan akte.
* Orchestral Manoeuvres In The Dark- Souvenir (NL, Dindisc, 1981)
Er zijn verschillende oude OMD-singles maar helaas geen 'Enola Gay'. Dan doen we maar 'Souvenir'. Die is onlangs nog eens voorbij gekomen in een radioshow van mij, mezelf en ik (en uiteraard Napoleon) en dat is erg goed bevallen. En ja, het is ook een ontzettend lekker nummer om eens op single te hebben.
* Robert Palmer- Looking For Clues (NL, Island, 1980)
Elpees doen niet mee in de verzameling. Ik heb in 2003 echter nog 'Clues' op elpee gekocht en meest vanwege 'Looking For Clues' en 'Johnny And Mary'. In dat kader heb ik hem ook nog wel eens uit de hoes gehaald voor vroegere edities van 'The Vinyl Countdown'. De elpee kan nu verder verstoffen want ik heb zowel 'John And Mary' (volgens het fotohoesje) en 'Looking For Clues' op single.
* Gerry Rafferty- The Royal Mile (Duitsland, United Artists, 1980)
Voor liefhebbers van de Schot: Hij heeft, tot zover ik kan nagaan, de volledige collectie op single in de aanbieding. Ik sla zelfs een paar over met afwijkende fotohoesjes en sta dan oog in oog met 'The Royal Mile'. Ik ben al tientallen jaren 'fan' van een track van 'Snakes And Ladders' uit 1980 welke nimmer op single is uitgebracht: 'Syncopatin' Sandy'. 'The Royal Mile' begint folky maar dan buigt het al snel om naar de muziek waar ik Rafferty zo goed om kan waarderen. Vol melodieën en met een zeer kenmerkende stem waar ik wel soep van lust.
* Roxy Music- Virginia Plain (NL, Polydor, 1972, re: 1977)
De Engelse persing ben ik tegengekomen tijdens mijn verblijf in Mossley en ik geloof dat de single uit een partij vóór de winkel komt. Ik heb de plaat echter nog altijd. Het meest vanwege 'Pyjamarama' op de keerzijde. Deze Nederlandse uitgave kan ik niet laten liggen. Het is in een zeer puike staat en met een kopie van de hoes van de eerste elpee als fotohoesje.
* Tony Sherman & The Sherman Brothers- Smile Baby Smile (NL, Basf, 1976) (*)
De asterisk geeft aan dat ik de single woensdag heb uitgezocht. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat dit richting The Jacksons moest gaan, maar nee... het klinkt niet als The Jacksons. Het klinkt wel ontzettend prettig en ook goed genoeg voor de Blauwe Bak. Het loopt niet over van genialiteit en dus is het verbazend hoeveel mensen, buiten de Shermans, hebben meegeschreven aan de plaat. Wellicht allemaal aandeelhouders van productiemaatschappij Purple Eye? Dan heeft de gast van Basf ook nog eens de naam van de Sherman gespeld als Shearman. Op de b-kant gaat het feest gewoon verder. De toeter doet me op ene of andere manier heel sterk denken aan 'Whatever Gets You Thru' The Night' van John Lennon om jullie een indruk te geven op papier. Erg prettig plaatje!
* Paul Simon- Mother And Child Reunion (NL, CBS, 1972)
Alvorens de twee samengebracht kunnen worden, moeten zowel moeder als kind eerst in bad. Ik denk dat de single wel beter kan gaan klinken met deze behandeling. 'The Obvious Child' heb ik even laten liggen, maar 'Mother And Child Reunion' ontbreekt na ruim dertig jaar verzamelen nog altijd in de bakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten