In de eerste aflevering van deze maand merk ik op dat ik Splodgenessabounds pas jaren later heb gekocht en daardoor verdwijnt eentje van de lijst. Dat maakt dat ik op dit moment nog elf in plaats van twaalf platen over heb en eigenlijk komt het dus wel goed uit om ze samen te vatten in één bericht. Nogmaals: Voor de singles zelf maakt het niet zoveel uit. Ik heb deze vaak al jaren vóór 1996 gekocht. Het plezier om terug te gaan in de tijd is de voornaamste motivatie om zoveel mogelijk wekelijks 'Het zilveren goud' te doen, maar qua vinylsingles is het erg rustig in deze zomer. Alleen in augustus kom ik een aflevering tekort aan de nieuwe aanwinsten van die maand. Vandaag mag ik dan voor het eerst schrijven over 'Het grote nieuws' van juni 1996, iets dat in de volgende maanden een vervolg zal krijgen. De woensdag voor Hemelvaartsdag is de praktijkopleiding tot jachtschilder definitief afgelopen en wacht ik geduldig op het volgende dat de stichting Banenpool en JWG voor me in petto heeft. Ik word intussen op de hoogte gehouden. Niet in detail, maar wel dat er 'iets moois' op handen is. Het is in de tweede helft van juni dat ik op gesprek moet komen bij mijn consulent en ze mij een gat in de lucht doet springen.
Het schilderen heeft niet het gewenste resultaat opgeleverd en omdat ik graag op meerdere paarden tegelijk wed, zet ik intussen de aanvraag voor de sociale werkvoorziening door. Het zal de nieuwe tijdelijke baan in het JWG zijn welke me in november 1997 doet besluiten het contract niet te aanvaarden en ontslag te nemen uit het JWG. Het verhaal begint in de eerste weken van 1992. Ik zit dan op het Kort Middelbaar Beroepsonderwijs (KMBO) dat vaak onterecht wordt aanbevolen als 'gemakkelijk alternatief'. Een vierjarige opleiding binnen twee jaar voltooien zonder de druk van leraren en vastgestelde toetsmomenten vergt van de deelnemer dat deze goed zelfstandig kan werken. Ik heb geen idee waarom ze me deze opleiding hebben aanbevolen want in 1991 heb ik zo nu en dan een schop onder de kont nodig. De leraar Nederlands is een oude hippie en ik toon hem graag hoeveel ik wel niet weet over de muziek uit zijn tijd. Daarnaast ziet hij ook talent in mijn schrijven en hij spoort me aan het eens te proberen bij de lokale krant. Zo verschijn ik op een vrijdagmorgen op de redactie van het Sneeker Nieuwsblad met een recensie van 'Nevermind', het album van Nirvana. Redacteur Cees legt uit dat dit geen nieuwswaarde heeft voor hen omdat het niet regio-gerelateerd is. Wél zoeken ze iemand die recensies wil schrijven over de concerten in Het Bolwerk. Zo begin ik in februari 1992 als muziekrecensent. Ik krijg een onkostenvergoeding van vijfentwintig gulden per gepubliceerde recensie. In het begin probeer ik nog zo zuinig mogelijk te zijn tijdens de concertbezoeken, later is de vijfentwintig gulden al niet meer genoeg om de avond te betalen.
Nu is mijn consulente op het idee gekomen om te vragen of ik voor een half jaar op de redactie van de Sneeker kan mee lopen. Tot mijn grote verrassing wordt het verzoek gehonoreerd. De eerste opdracht zal ik nooit vergeten. Een Sneker jongeman heeft een prijsvraag gewonnen voor een merk ijs en krijgt een scooter uitgereikt. Ik ga samen met Cees. Het is onhandig dat de winnaar van mijn leeftijd is, want op een vreemde manier vind ik het lastig om iemand van mijn leeftijd vragen te stellen. Later zal ik vooral senioren aan de tand voelen en uiteindelijk zal ik ook leren om leeftijdsgenoten te interviewen. Cees 'schrijft' nog het meeste van het bericht, maar vertrouwt me al bij de volgende opdracht. Op de redactie is het vooral de droge stof van politieberichten omzetten in aantrekkelijke berichten. Tegelijk proberen zo serieus te blijven totdat we de ingesloten Schot in het café hebben. Daarover volgende maand meer? Het kruisje is vorige maand uit mijn oor gevallen en de Philishave heeft een einde gemaakt aan de sik en andere baardgroei op mijn gezicht. In mijn vrije tijd mag ik hippie zijn, maar tijdens het werk zijn het overhemden en al dan niet met een stropdas.
Hoe lang is 25 jaar geleden? Er bestaat nog niet zoiets als een rookverbod op de werkplek. Onze sportjournalist kan niet tegen tabaksrook en als hij aanwezig is, rook ik mijn sjekkies in de drukkerij. Als hij afwezig is, gaat het raam open en kunnen we erop los dampen. In de zomer van 1996 vinden eveneens de Olympische Spelen plaats en de Nederlandse volleyballers winnen goud. Omdat daar enkele Sneker spelers bij zitten, moet dit op maandag nog in de krant komen. De collega's zetten de verhalen op een diskette en bellen een taxi. De taxi rijdt naar Leeuwarden met een diskette op de voorstoel en levert het af bij de drukkerij. Daar kunnen ze het uitprinten en toevoegen aan de krant. Zo lang is vijfentwintig jaar geleden!
2514 Little Drummer Boy-Ernie Englund (NL, CNR, 1963)
2515 Do Re Mi-Familie Kortekaas (NL, RCA Victor, 1966)
2516 Breakin' In A Brand New Broken Heart-Connie Francis (Denemarken, MGM, 1961)
2517 Wer Das Vergisst-Freddy (Duitsland, Polydor, 1957)
2518 Die Gitarre Und Das Meer-Freddy (Duitsland, Polydor, 1959)
2519 Allein Wie Du-Freddy (Duitsland, Polydor, 1963)
2520 Teenager Melody-Conny & Will Brandes (NL, HMV, 1958)
2521 Midi Midinette-Conny (Duitsland, Columbia, 1961)
2522 Zwei Kleine Italiener-Conny (Duitsland, Columbia, 1961)
2523 Mariandl-Conny (Duitsland, Columbia, 1961)
2524 Keine Angst, Ich Komme Wieder-Peter Fröhlich (Duitsland, Polydor, 1966)
Ernie Englund is een single die bij Sunrise vandaan komt. Een wilde gok voor een gulden als het eens kan en het blijkt een trompet te zijn. Connie Francis heb ik in 1992 of 1993 in Denemarken gekocht, maar ik zie dat ik de plaat ook in de Nederlandse uitdossing heb. Ik denk dat ik ergens een vergissing heb gemaakt? Conny staat onder haar achternaam Froboess in de bakken, bij Freddy laat ik zijn achternaam Quinn weg. De resterende Duitse singles heb ik eind 1993 van een dorpsgenoot gekregen, maar ik gun de platen geen plek in de kaartenbak. Zoals jullie op de foto kunnen zien, zijn enkele platen er ernstig aan toe en de kans dat ik ze ooit zou willen draaien is wel erg klein. Volgende maand trap ik af met een aantal singles die ik van een collega op de Sneeker heb gekregen. De rest van de maand zijn weer 'oudjes' als bovenstaande elf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten