In het uiterste begin knip ik de stukjes uit en plak ze in een schrift. Zo moet ik het jaar 1992 nog ergens compleet hebben liggen. Daarna komt het klad er al snel in en sla ik het aanbod af van mijn vader om alle stukjes uit te knippen in te plakken. Ik vermoed dat op een zeker moment enkele jaargangen van het Sneeker Nieuwsblad in het oud papier zijn beland. Op zichzelf zou ik best nog wel eens een recensie uit de oude doos met jullie willen delen, maar dan opnieuw... Zeker in 1992 ben ik een 'groentje' in de muziek. Of niet? Ik heb mijn kansen op een LEAO-diploma bijna vergooid door mezelf onder te dompelen in de muziek(geschiedenis) van de jaren zestig en zeventig, maar daar heb ik niet veel aan als ik mijn eerste stukjes voor de Sneeker schrijf. Ik kom terecht in Het Bolwerk waar ik, in het uiterste begin, een punkband vergelijk met The Outsiders. Er gaat letterlijk een wereld voor me open. Ik maak kennis met Amerikaanse hardcore, leer schuifelen op jazzy dance en stap de folk binnen. Allemaal dankzij de Sneerker en vooral de lokale poptempel Het Bolwerk. In deze eerste aflevering van juni één single waarvan ik zeker ben dat ik hem in juni 1996 heb gekocht. De overige vijf komen echter van dezelfde plek: Het Bolwerk.
Ik heb enkele concerten de revue laten passeren in 'Recenzeuren', een onregelmatige rubriek in 2012 en kort daarna. Op een bepaald moment is dat wel klaar. Ik hou niet van opscheppen en ga niet uitrekenen hoeveel concerten ik heb gezien tussen 1992 en 1998. Feit is dat ik iedere week minstens één concert bezoek en soms ook twee. In de zomer valt vaak een gat als Het Bolwerk dicht is en de dorpsfeesten niet voor meer vertier zorgen dan een Volendamse allround coverband. Mijn eerste concert bezoek ik op 1 februari 1992 en dat is meteen een vreemde eend in de bijt. Ik heb nimmer een mainstream-artiest in de orde van Margriet Eshuijs gezien in Het Bolwerk, maar zij treedt op deze avond op en levert mij de eerste recensie voor het Sneeker Nieuwsblad. Hier kan ik mijn reeds opgedane muziekkennis botvieren, maar dat is bij toekomstige concerten wel anders. Soms heb ik totaal geen idee wat ik van iets moet vinden en herschrijf de aankondiging in het Bolwerk-boekje. Andere keren doe ik een wilde vergelijking met iets uit de jaren zestig of zeventig dat kant noch wal raakt. Het Bolwerk hanteert op een zeker moment een schema. Eens per maand blues en eens in de twee maanden een metalavond. De programmeurs zijn dol op hardcore. Ik heb het dan uiteraard over de Amerikaanse gitaarmuziek, hoewel de dance ook een maandelijkse avond kent. Dat is echter weer niet vaak hardcore, maar vaak trance of (zoals in het begin) jazzdance.
Naast recensent en liefhebber van een biertje en een sjekkie ben ik uiteraard ook nog platenverzamelaar. Dikwijls schaf ik een vinylsingle aan als een band eentje in de aanbieding heeft, ongeacht wat ik van het concert heb gevonden of ga vinden. De Ignite/Slapshot-single is inmiddels een mooi fortuin waard geworden. Een enkele keer heeft de hardcore en punk een festival-karakter en worden een paar platendealers uitgenodigd. Natuurlijk moet ik dan ook even snuffelen tussen de singles en het resultaat is erg vaak té 'mainstream' voor menig andere bezoeker. In juni 1996 koop ik zo 'Longview' van Green Day voor zes ouderwetse guldens. Ik heb het reeds op de cd 'Dookie', maar deze kan mooi naast de picture disc van 'When I Come Around' staan. De overige vijf heb ik op andere momenten in Het Bolwerk gekocht door de jaren heen. Oorspronkelijk zou dit een aflevering worden met zeven singles, maar realiseer me net dat ik een vergissing heb gemaakt. Oorspronkelijk zou ik ook 'Simon Templar' van Splodgenessabounds hebben genoemd, maar die komt van het kampeerweekend met de familie in Bakkeveen. Ik heb echter 'Two Little Boys' van Splodgenessabounds in Het Bolwerk gekocht, maar die plaat is al jaren zoek. En dus blijft het bij deze zes voor vanavond.
2502 Eloise-The Damned (Duitsland, MCA, 1986)
2503 Longview-Green Day (UK, Reprise, 1994)
2504 Down In THe Tube Station At Midnight-The Jam (UK, Polydor, 1978)
2505 Blitzkrieg Bop-The Ramones (UK, Sire, 1976)
2506 Stepping Stone-The Sex Pistols (UK, Virgin, 1976, re: 1980)
2507 She's Not There-U.K. Subs (UK, Gems, 1979)
De single van The Sex Pistols is oorspronkelijk eentje uit 'The Pistol Pack', een collectie van een aantal singles uit 1980. De overige titels zijn niet meer aanwezig, zoals dat vaak het geval is met singles-boxen. 'Stepping Stone' is een cover van The Monkees en één van de vroegste opnames van The Pistols. Op de keerzijde staat 'Anarchy In The UK'. Van Green Day leer ik net dat dit de eerste Engelse persing is. In 1995 is het opnieuw verschenen met een andere hoes en catalogusnummer en in deze hoedanigheid heeft het de 30e plek gehaald in de Engelse hitparade. Er zitten een paar 'pijnlijke' woorden in en vermoed dat deze op de zwarte lijst van de BBC heeft gestaan en daarom geen grote hit is geworden. Volgende week ga ik verder met de 'oudere' platen die ik vóór juni 1996 moet hebben gekocht, maar dan wel met een verhaaltje over juni 1996!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten