Singles round-up: juni 6

Wel een beetje raar... 32 jaar. Morgen zou ik hebben kunnen vieren dat mijn verzameling 32 jaar is geworden, maar ik heb het momenteel even te druk met nieuwe aanwinsten. Het is niet 32 jaar geleden dat ik mijn eerste single heb gekregen of gekocht. Op 17 juni 1989 heb ik reeds dertig plaatjes in een koffer. Het is echter deze dag dat ik ga uitbreiden naar jaren zestig-plaatjes die ik op het eerste gezicht niet ken en dat beschouw ik als de start van de verzameling. Ik heb een paar weken eerder het royale bedrag van vijf gulden betaald voor een tweedehands single en dus heb ik aanleg voor de verzameldrang. Binnenkort wellicht een 'flashback' vanwege een te verwachten nieuwe plaat. Ik heb hem nog niet besteld, maar het lijkt erop alsof dit wel gaat gebeuren. Misschien is er geen betere manier om de verjaardag van de verzameling te vieren met een 'Singles round-up'. Ik begin meteen al over de dag van morgen omdat ik vermoed dat ik vandaag dubbel ga publiceren. Ik trap vanmiddag af met de eerste zeven singles waaronder de 'upgrade'.

* Johnny Adams- Only Want To Be With You (US, Paid, 1980)
Ik noem de beestjes weer bij de naam waarvoor ik ze in eerste instantie heb besteld. In geval van Johnny Adams is het de b-kant. Ik heb in 2011 de box-set 'Action Speaks Louder Than Words' gekocht en dat bevat een schaars uptempo nummer van Johnny Adams. De beste man is het best bekend geworden vanwege ballades als 'I Won't Cry' waarin hij heerlijk kan huilen. Het afgelopen jaar heb ik twee singles kunnen toevoegen van meneer Adams en nu hebben we dit plaatje op het obscure Paid-label uit Nashville. Gelukkig is dit precies het soort dat je van Johnny Adams wil verwachten. Een ballade met een rijkere begeleiding ten opzichte van zijn SSS International-materiaal. Nog steeds wel back-to-basics maar met een fraaier stereo-geluid. Als je hoort hoe het uit zijn tenen komt, moet je als dame een hart van steen hebben om hem te verlaten voor iemand anders. 'Love Me Now' is ietsje meer upbeat, maar daarmee ook minder 'deep' in mijn oren en dus blijf ik bij 'Only Want To Be With You'.


* Patti Austin- It's Easier To Laugh Than Cry (UK, United Artists, 1970)
Wellicht is het omdat Mark van mijn liefhebberij voor Engels vinyl af weet of zou het toeval zijn? Hij biedt de laatste tijd steeds vaker Engelse persingen aan en ik hoef vaak maar een halve noot te horen voordat ik het haastig reserveer. Dat is eveneens het geval bij deze van Patti Austin. Als ik het nummer verder ga beluisteren op Youtube blijkt het opeens een erg goede gok te zijn geweest. Het is crossover en hangt wel tegen de pop aan, maar Patti weet het lekker dramatisch te maken en dus past het helemaal in de verzameling. Het is echter de keerzijde van 'Your Love Made The Difference To Me' en deze heb ik nog niet beluisterd. Oeh! Die is ook lekker! Meer upbeat met een gospelkoortje in het refrein en een sfeerverhogende tamboerijn. Heel eerlijk is dit eigenlijk de leukere kant en eentje definitief druipt van de soul. Een fraaie 'double-sider'!

* Jackey Beaver- Silly Boy (US, Checker, 1965)
Ik neem de informatie letterlijk over van het label, maar feitelijk is dit Jackey Beavers. De naam Jackey wordt in verschillende vormen gespeld, maar Jackey blijkt de enige correcte. Op deze single uit 1965 zijn ze de 's' op het eind vergeten. Beavers is het meest bekend in de Northern Soul vanwege 'I Need My Baby', een single op het Revilot-label uit Detroit. 'Silly Boy' is eigenlijk de b-kant van een plaatje via een label uit Chicago. In tegendeel tot veel opnames uit die tijd op Checker klinkt 'Silly Boy' erg strak en ritmisch zoals je dat doorggans vaker associeert met Detroit. 'Jack-A-Rue' is iets meer 'funky' (hoewel deze term in 1965 nog niet wordt gebezigd), maar verder is het vooral in de lijn met bijvoorbeeld 'Eenie Meenie Gypsaleenie' van The Debonaires. Als je als dj helemaal in de 'boogaloo' zit, dan is dit de kant om te draaien, maar ik hou het bij het meer ingetogen 'Silly Boy'.

* James Brown & The Famous Flames- Money Won't Change You (Duitsland, Polydor International, 1967)
Het is tegenwoordig een traditie voor de donderdagmiddag. Mark plaatst dan één bericht met vijf Europese fotohoesjes. De singles variëren in prijs. Een paar weken geleden is hij een exemplaar van 'My My My' van Johnny Gill binnen de kortste keren kwijt voor een fraaie prijs. Die heb ik onlangs nog zien liggen in Ruinerwold (en ik heb de single al in de jaren tachtig-bak) en wellicht dat ik die even moet halen voor een snelle handel. Dan zie ik deze van James Brown en ben op slag verliefd. Ik moet bekennen dat ik niet héél veel heb met de muziek van meneer Brown maar de combinatie met het Duitse fotohoesje zou het zelfs aantrekkelijk maken voor de gele bakken. Vooralsnog plaats ik het wel in de koffer. 'Money Won't Change You' is recent een 'hit' geworden in de Northern Soul en dat mag best opvallend heten voor een artiest die geen blik waardig is in deze scene. De Northern Soul is oorspronkelijk zelfs het tegengas op de populaire funk in het zuiden van Engeland. 'Money' is, mijns inziens, niet het meest essentiële werk van Brown, maar het is de fotohoes die het ruimschoots waard maakt. Mark biedt het aan in plastic hoesje met de single los verpakt en zo ga ik hem eveneens archiveren. Deze hoesjes willen namelijk erg gemakkelijk scheuren.

* Jocelyn Brown- Love's Gonna Get You (UK, Warner Bros., 1985)
Wederom neem ik de informatie over van het label, want het hoesje meldt dat het in 1986 is uitgebracht. Hoe dan ook: Hier hebben we met alle recht een klassieker met hoofdletter 'k'. Het heeft er even naar uit gezien dat dit de nieuwe Week Spot ging worden, maar wellicht dat dit binnenkort gaat gebeuren. Jocelyn Brown is in de vroege jaren negentig niet voor niets één van de meest gevraagde sessie-zangeressen van het moment. 'Love's Gonna Get You' is een kweekvijver van samples en Snap! bouwt zelfs een wereldhit rondom vier woorden uit het nummer: 'I got the power'. Het is essentiële jaren tachtig-disco en erg fraai om deze in de Engelse persing met fotohoes te bemachtigen.

* Sonny Charles- Put It In A Magazine (US, Highrise, 1982)
Deze plaat heb ik een paar maanden geleden besteld bij Mark. Dat exemplaar is totaal uit het lood geslagen en het laat geen spaander heel van het uitstekende nummer. Ik vraag hem of hij een extra exemplaar heeft en het duurt een tijdje totdat hij deze traceert. Ook deze heeft aanleg want het is een heel klein beetje krom getrokken, maar ditmaal benadeelt het de muziek niet. Ik ben er erg blij mee want 'Magazine' is een potentiële Week Spot!

* The Chi-Lites- Hard Act To Follow (UK, Certain, 1985)
Major Lance is één van de eerste artiesten die de oversteek maakt naar Engeland. In Amerika wordt het aldoor lastiger om aan optredens te komen en platen uit te brengen. In Engeland is men echter gek op soul en het loont de moeite om je op dat eigenwijze eiland te vestigen. The Chi-Lites kent ook de nodige successen in Engeland in de vroege jaren zeventig en als de Amerikaanse stations alleen nog de gouwe ouwen draaien van The Chi-Lites besluit Eugene Record het in Engeland te proberen. 'Hard Act To Follow' is in 1985 een gooi naar de top, maar helaas bereikt het niet de Engelse hitparade. Het is niet heel erg essentieel en persoonlijk gaat mijn voorkeur uit naar 'Strung Out' uit 1981, maar wederom een mooie aanvulling op een groeiende jaren tachtig-collectie.