Ach vooruit, de koffie is nog niet op en de wasmachine draait nog zijn rondjes. Ik kan net zo goed een tweede aflevering er achteraan gooien. Ik heb gistermiddag ook de pakketjes opgehaald bij het afhaalpunt. Daar draait de wasmachine op dit moment ook voor. Hoewel beide kledingstukken nieuw zijn en met originele prijsstickers heeft één attribuut een beetje een muffe geur. Dat kan door het materiaal komen, maar aangenaam is het niet. Deze was ik dus eerst even. Verder heeft Uffelte gisteren een beetje een verkapt dorpsfeest gehad. Ik had het gemist, maar de bewoners was opgeroepen om vlaggetjes op te hangen. Gistermorgen reed een optochtwagen door het dorp en kreeg ieder huis een bloemetje op de stoep. Naar het schijnt krijgen we in september een kleine editie van het dorpsfeest en gaat het vanaf volgend jaar plaats vinden op het korfbalterrein. Dat betekent dat wij niet meer drie dagen in de herrie van de kermis zitten. Nu dan het tweede deel van de singles uit Ruinerwold en ga ik een paar maal de oudheid in.
* Julio Iglesias- Un Canto A Galicia (Duitsland, Decca, 1972)
'Un canto a Galicia hee/ Ja dat mag ik graag horen/ Maar als het aan mie lag Gré/ Reden we nou weer naar het noorden'. 'Hoornse Plas' van Pe Daalemmer & Rooie Rinus speelt meteen in mijn hoofd als ik dit plaatje zie. Ik weet het niet zeker maar volgens mij heb ik krampachtig de plaat buiten de deur weten te houden. Nu is hier dan de Duitse persing in een hoesje uit 1969 dat een nieuwe Engelbert Humperdinck-plaat aankondigt. De single zélf is niet te vinden in Ruinerwold en ik denk eerder dat deze bij Tom Jones hoort. Ik heb het wel weer gehad met de frikandellen. Verkopen jullie ook snacks met kaas? Ik kijk nu al uit naar de zondagavond dat ik dit op de stream mag gooien. Gezelligheid kent geen tijd.
* Chaz Jankel- Without You (NL, A&M, 1982)
Jankel is mede-verantwoordelijk voor de funky grooves in de hits van Ian Dury & The Blockheads. In 1980 gaat hij het op eigen houtje proberen en heeft succes met 'Ay No Corrida' dat ook door Quincy Jones op de plaat wordt gezet. 'Without You' heeft hetzelfde Blockheads-gehalte dan met Jankel's hogere en meer conventionele stem dan Dury's markante gebrabbel. Het had zomaar een hit kunnen zijn, waarschijnlijk als de promotor beter zijn werk had gedaan en niet de platen had gedumpt bij een kringloop.
* Tom Jones- Without Love (Duitsland, Decca, 1969)
Uiteraard komt deze in de jaren zestig-bak te staan. Het is in december 1969 in ons land uitgebracht, maar... in Duitsland pas in januari 1970. Alles van ome Tom is per definitie goed in mijn optiek, maar 'Without Love' is wel een klein drama. Een gesproken intro en daarna een country-ballade met een grotesk refrein. Hangt er nog een onderbroek aan het wasrekje dat ik richting de luidsprekers kan gooien?
* Jona Lewie- Big Shot - Momentarily (NL, Stiff, 1980)
Zowaar een Jona Lewie-nummer dat ik niet ken. Ik wist niet dat het nog bestond? Het is weer een typisch Jona Lewie-nummer. Bizarre synthesizer-klanken in het intro en vervolgens dezelfde hoempapa als op zijn andere platen. Jona is echter een persoonlijke held van mij (én Facebook-vriend voor wat het waard is?) en dus komt hij ermee weg. Ik heb ze echter wel sterker gehoord van Lewie.
* Carl Lewis- Break It Up (NL, Dureco, 1986)
Carl Lewis breekt het wereldrecord op de Olympische Spelen van 1984 en is van de ene op de andere dag een superster. Opeens staan adverteerders in de rij om hem te strikken voor hun campagnes en ergens duikt ook wel eens een platenproducent op met een lucratieve deal. Lewis neemt twee platen op zijn loopbaan. 'Going For Gold' haakt in 1984 in op het succes op de Spelen. In 1986 wordt ernstig getwijfeld aan zijn geaardheid en dat maakt hem tot een held in de homo-scene. Daarvoor zal dit plaatje zijn opgenomen in België. Je hoopt echter bij het intro dat de naald nog sneller bij de uitloopgroef zal zijn dan Lewis op de baan, want, man o man, wat is dit slecht. Dat het óók verkrijgbaar is als maxisingle klinkt alleen maar meer als een bedreiging.
* Lieutenant Pigeon- Desperate Dan (Duitsland, Decca, 1973)
Ik kijk graag naar video's van de Engelse 'banger races'. Een 'sport' welke al vanaf de jaren zestig wordt beoefend. Standaard personenwagens met rolkooi beleven de laatste momenten op een baan met tegenstanders. Alles moet kapot. Het is traditie dat aan het begin van een race 'Mouldy Old Dough' van Lieutenant Pigeon wordt gedraaid. Ik zou willen voorstellen om 'Desperate Dan' te gebruiken voor de 'micro-bangers' (Ford Ka en dergelijke mini's...) of de Reliant Robins (de Engelse driewielers met een body van kunststof). Het is immers 'Mouldy Old Dough' maar dan net ietsje joliger. Het is meer van hetzelfde en tegelijk weer iets anders. Beter dan 'Mouldy Old Dough'? Nee, dat niet, maar wel 'anders'... Ik ga mezelf herhalen, geloof ik?
* Lili & Sussie- Candy Love (NL, Dureco, 1986)
Een ander plaatje dat ik móet kennen omdat het een hit is geweest, maar ook deze is me niet bij gebleven uit 1986. Het is een beetje Italodisco met een piano-riedeltje dat doet denken aan 'I Like Chopin' van Gazebo. Het refreintje doet een heel ver belletje rinkelen. Het zou me niets verbazen als ik dit nummer in 35 jaar niet heb gehoord. Het is méér van hetzelfde voor wat betreft de Euro-disco uit de tijd, maar op zichzelf best aangenaam.
* Lime- Come And Get Your Love (NL, Polydor, 1982)
'Babe We're Gonna Love Tonite' is één van de 'hits' van het kampeeravontuur met W. in 2007. Het staat op de 'mixtape' met 'Tell Her Johnny Said Goodbye' van Jerry Jackson welke na afloop van de Moederdag-viering in de kantine wordt gedraaid met de pas gescheiden vrouw die per draaibeurt hysterischer wordt bij Jerry Jackson. 'Come And Get Your Love' is een kruising tussen 'Your Love' en 'Babe We're Gonna Love Tonite' en is eigenlijk een koude douche. Het is overigens een eigen nummer en heeft niets van doen met de gelijknamige titel van Redbone.
* The Maisonettes- Two Can Have A Party (NL, Ready Steady Go, 1984)
Ik denk meteen aan Marvin Gaye en Tammi Terrell als ik de titel zie. Tot mijn grote verbazing wordt het nummer toegeschreven aan Tibenham en Mason van The Maisonettes. De single is alleen in Nederland uitgebracht en is geen grote hit geweest, maar anders? Het blijkt uiteindelijk gewoon een cover te zijn van het Motown-nummer maar met incorrecte 'credits'. Niet zo leuk als 'Heartache Avenue'. Helaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten