Laat me allereerst beginnen met de update voor wat betreft de gospelfunk-box van Cultures Of Soul. Het blijkt dat het ding pas op 18 februari uit komt en dan pas wordt verzonden. Oh....? Niets over gelezen maar blijkbaar komt het tegelijk met het album uit. Ik weet niet hoe dramatisch het is gesteld met de posterijen in Amerika ten tijde van corona, maar ik klap in mijn handen als ik het voor 1 april in huis heb. Dan kunnen we nu de zakdoekjes erbij pakken want vanavond ga ik jullie de laatste aflevering van het Week Spot Kwartet voorschotelen. Wellicht dat ik over vier jaar weer dezelfde serie doe voor een jaar, maar op dit moment is het klokje rond. Ik ben vorig jaar in week 6 begonnen en dat betekent dat de Week Spot volgende week negen jaar jong is. Ik heb eerst zitten denken om een voortzetting te maken met alle negen Week Spots om naar de tien jaar te werken, maar wellicht dat de 'Eretitel' een comeback gaat maken. Vandaag 'snipper' ik een berichtje zodat ik zondag of maandag nog een sfeerrijk beeldje van een wit Uffelte met jullie kan delen. Nu voor de laatste keer het kwartetje Week Spots uit de afgelopen vier jaar.
2017: I'm Flying High-Circle Of Kerr (1978?)
Gaat het toch niet helemaal naar wens in 2017? Ik ben duidelijk aan het aftellen tot de vijfde verjaardag van de Week Spot. Vorige week heb ik een single uit 2014 gehad en volgens dat systeem moet nu een single uit 2015 aan bod komen. Daar ben ik in geslaagd. Om bij de verjaardag een single uit 2016 te gast te hebben? Ik snap de werkwijze anno 2021 niet echt, maar goed... Circle Of Kerr is een plaatje dat de afgelopen zes jaar even vaak is verhuisd als ondergetekende in zijn hele leven. Ik geloof dat het zelfs even in de Gele Bak heeft gestaan en verder schuift het voortdurend tussen reserve-Blauwe Bak en koffers. Het staat voorlopig weer in de laatste. De uitvoering op Youtube is een zelf gemaakte remix en daarbij vergeleken is het origineel wat slapjes. Iets teveel 'run of the mill' als het op disco aankomt, maar het stelt me wel in de gelegenheid om de freelance producent George Kerr eens in het zonnetje te zetten.
2018: You're So Good-Natalie Cole (1979)
Ik heb vanavond de laatste hand gelegd aan het alfabet van de labels in de Blauwe Bak-koffers, maar nogmaals... ik denk dat ik het niet ga gebruiken. Het is altijd even leuk om zo even bezig te zijn met de plaatjes en het heeft enkele 'vergeten' singles terug op de speellijst gezet. In 2018 ben ik aanbeland bij de C van Capitol en dat levert anno 2021 een nóg verder uitgebreide lijst op. Met de gospelkoffer erbij zou ik dit jaar zoet zijn met twintig uitzendingen en daar heb ik helaas geen tijd voor. Misschien volgend jaar met het tienjarig bestaan van 'Do The 45'? Terug naar Natalie Cole. Het is de enige single van de zangeres die ik in de Blauwe Bak heb staan ('This Will Be' staat in de jaren zeventig) en het smaakt me nog altijd goed.
2019: Sweetheart Things-Ruby Winters (1969)
Ik heb al in maart het gevoel alsof deze single de nummer 1 gaat worden in de Blauwe Bak Top 100, maar uiteindelijk moet de plaat tevreden zijn met een derde plek. Waarbij ik moet benadrukken dat ik het wel een beetje heb gehad met de nummer 1 ('I'll Always Have You There' van Doug Gibbs), maar dat de nummer 2 onverslaanbaar is (Bessie Banks). De plaat maakt dus net niet genoeg impact om de ultieme favoriet van 2019 te worden. Het is wel een plaat die ik associeer met de ligfietstocht op 2 april 2019 en dat maakt het op zichzelf al bijzonder genoeg voor mij. Doug Gibbs wint uiteindelijk vanwege het Wolfman Radio-sentiment aan het einde van de vakantie.
2020: Doing It For Us-The Majestic Arrows (1973)
Het is een Jantje-van-Leiden een jaar geleden, want natuurlijk heb ik jaren geleden al het bizarre verhaal geschreven over Arrow Brown en zijn Bandit-label. Ik reken gedurende 2019 een grote partij bij Mark op verschillende momenten af en het is steeds weer een verrassing welke platen hij gaat sturen. Tot mijn frustratie zit The Majestic Arrows steeds niet in het pakket en daarvoor moet ik wachten tot januari. Als het dan binnen is, moet het uiteraard de Week Spot worden en dat is een jaar geleden een feit. Tegen het Week Spot Kwartet zeg ik optimistisch: Tot over vier jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten