Als ik nog kinderen wil, mag ik eerst wel eens haast maken met een vrouwtje te zoeken. Voor kleinkinderen dien ik dan eerst zelf ook weer bijna tachtig te moeten worden voordat ik ze op de knie kan nemen en vertellen over 'vrogger'. Toen je nog met twintig of dertig andere kinderen in een lokaal de lessen tot je nam. Of ze naast je neer legde omdat je wist dat je de stof nimmer ging gebruiken in de toekomst. Ook dat zo'n locatie een paar dagen in het jaar open was voor potentiële nieuwe leerlingen. Open dagen zijn er nog altijd maar nu zijn ze uitsluitend op afspraak of in de virtuele wereld. Hoe moet je in 2055 het fenomeen spijbelen beschrijven? Iets waar ik nog dertig jaar over na mag denken. Eerst maar eens dat vrouwtje. Of toch maar niet? Nee, ik vind het prima zo en ben getrouwd met een wicht van bijna elf jaar waar een groep volgers trouw achteraan loopt. Deze lieveling brengt me vanavond voor heel even terug naar 1 februari 1996, precies vijfentwintig jaar geleden. De zeven singles slaan hierbij als een tang op een varken maar daarover later meer.
Op een dag dan weet je het... Ik weet niet meer hoe de reclamekreet verder gaat, maar na de zomer van 1994 heb ik mijn toekomst helder voor ogen. Ik wil schilder worden! Een stuk hout schuren en laagje voor laagje voorzien van een prachtig kleurrijk deken. Het genot om iets te creëren. Dat zijn enkele emoties die ik voel als ik voor het eerst mag schilderen bij de houtdroogloods en de gemeentewerkplaats. Omdat de kans op een praktijkgerichte opleiding in de grafische en/of audiovisuele hoek er niet in zit voor mij, zal ik een andere weg moeten kiezen welke me moet bevallen. Op een dag dan weet je het... je wordt schilder! Of... je hoopt ooit eens schilder te kunnen worden. Bij de sociale dienst krijg ik aanvankelijk de handen op elkaar. Hoewel deze wel wilden bij springen als ik een audiovisuele opleiding zou willen doen, wordt me meteen wel verteld dat dit niet betekent dat ik op mijn krent mag wachten op geschikt werk. Schilder is in mijn optiek de eerste 'mainstream'-baan die me aanspreekt. Uiteindelijk kom ik in november 1995 terecht bij Intertec, maar dat kan me niet veel meer bieden dan een opstapje. Aan het einde van het halfjaar ontvang je een praktijkdiploma en heb je een goede referentie voor op je cv. De gemeente stuurt er altijd nog op aan om me te laten terugkeren naar de schoolbanken en zo komt de schildersvakschool in Zwolle in zicht.
Open dagen op school. Het neemt mij meteen terug naar de eerste weken van 1987. We gaan met de zesde klas (of achtste groep zoals het dan een paar jaar heet. Volgens mij ben ik van de vierde klas naar groep zeven gegaan?) van de lagere school naar de meest logische vervolgscholen. Je mag al naar gelang invullen waar je wel en niet naartoe wil. Ik denk dat ik de LTS heb overgeslagen maar herinner me wel de lagere landbouwschool. Hoewel ik weinig heb met koeien en akkerbouw wordt de opleiding dermate gepresenteerd dat ik wel belangstelling heb. Ik neem het de ouders en andere opvoeders niet kwalijk, maar er is weinig vrijwilligheid in mezelf om naar de LEAO te gaan. Niet praktisch met de handen betekent dat je het met de kop moet doen, ook al resulteert dat wel in een geestdodende kantoorbaan. Aan het einde van de LEAO behoef ik geen open dagen te bezoeken. Het KMBO lijkt de enige manier om nog even snel wat middelbare kennis in me te pompen voordat ik helemaal mijn interesse verlies. Na een anderhalf jaar op het KMBO zijn daar alle kansen verkeken en laat ik het onderwijs achter me.
Het is 1 februari 1996 als ik met de trein naar Zwolle mag voor de open dag van de schildersvakschool. Natuurlijk maak ik daar een lange dag van en ben al rond openingstijd in De Karre. Hoe ik de datum zo precies weet? Ik wil 'de dag vieren' met een Jägermeister naast de koffie omdat ik vier jaar ervoor ben begonnen met recenseren (hoezo een excuus vinden?). Hoe hard ik ook de twee gulden en vijfenzeventig cent op de bar neer leg, er komt geen borreltje naast de koffie. 'Dat is veel te vroeg en dat wil ik niet op mijn geweten hebben', aldus de verstandige kroegbaas. Ik kan me eigenlijk nauwelijks voorstellen dat ik daarna uren in Zwolle ben geweest zonder dat ik bij Diskid platen heb gekocht, maar nee... er staat me niets bij van singles. Misschien wel cd-singles bij Free Record Shop of zoiets. Dan wordt het opeens allemaal weer vrij 'wazig'. Misschien heb ik wel een biertje gehad in de tussentijd? Hoe dan ook: Ik meen dat ik wil lopen vanaf de stad naar school maar dat dit een heel eind is. Uiteindelijk moet ik een bus zien te vinden en ben pas tegen de avond op de school. Ik tref een oude bekende en hoewel de kans klein is dat ik bij haar in de klas kom, trekt het me niet aan. Een paar weken later zal Intertec met het snoeiharde oordeel komen en ik heb geen gemeente meer gehoord over een schildersopleiding.
2393 Schlafe Mein Prinzchen-Papa Bue's Viking Jazz Band (Duitsland, Storyville, 1960)
2394 Rock & Roll Woman-BZN (NL, Negram, 1971)
2395 Bad Bad Woman-BZN (NL, Negram, 1971)
2396 I Can't See-BZN (NL, Negram, 1972)
2397 Need Your Love So Bad-Fleetwood Mac (NL, Blue Horizon, 1968)
2398 Won't Get Fooled Again-The Who (UK, Track, 1971)
Tot de zomer van 1994 breng ik iedere single die ik koop onder in een papieren kaartenbak. Dit is hoe 'Het zilveren goud' ook is begonnen. Sinds ruim een jaar ben ik aan het 'freewheelen' met de actuele platencollectie en mijn herinnering. Soms krijg ik platen waarvoor ik niet ondankbaar wil zijn, maar er tegelijk ook geen dure kaartjes aan wil spenderen. Dan zijn er nog singles die ik 'geleend' heb en dus nooit een plekje heb gegeven. Vandaag een zestal singles welke in de jaren negentig op een duistere wijze in mijn verzameling zijn gekomen. Bij de eerste voel ik me nog het minst schuldig. Vader koopt in de late jaren vijftig vooral EP's en singles met gewijde muziek. Hoe komt Papa Bue dan bij hem in zijn kast met platen? Bij de geboorte van mijn oudste broer of mijn zus krijgt het gezin hulp van een vroedvrouw. Dat heet tegenwoordig een verloskundige. Papa Bue komt voorbij op de radio en mijn vader fluit het nummer mee. 'Dat nummer heeft mijn man op een plaatje', vertelt de vroedvrouw en de volgende dag neemt ze de single mee. Vader mag het houden. Dat is dit bewuste exemplaar. Het zit oorspronkelijk in een blanco hoesje met daarop een rood stempel van de platenhandelaar: Het Huis Met De Notenbalk uit Sneek. De rebelse kroost refereert aan de winkel als 'Het Huis Met De Klotenbalk' en, als ik me niet vergis, heet de eigenaar ook nog Jan De Rapper. Hoeveel plezier geeft dat in de jaren tachtig en negentig? Ik geloof niet dat 'heit' de plaat ooit heeft gemist en achteraf gezien is het ook maar goed geweest. In zijn laatste jaar van ziekte begint hij met opruimen en gooit alle (...) platen zo in de Kliko. Papa Bue's Viking Jazz Band is dus de enige plaat uit zijn verzameling die het heeft overleefd...
'Even lenen om over te zetten op cassette'. Ik zie nog het bedenkelijke gezicht bij de eigenaar van de plaatjes. Die zie ik vast niet meer terug? Nou, nee, ik heb wel enkele singles teruggegeven waaronder eentje waar ik nog altijd wel spijt van heb. Hij heeft namelijk 'Celestial Dreams' van Dragonfly met fotohoesje. Zijn BZN-collectie is hij daarentegen wel kwijt geraakt, ook al heeft hij een tweede exemplaar van 'Rock & Roll Woman'. Met name 'I Can't See' is een plaatje dat ik nooit heb kunnen terug geven. The Who en Fleetwood Mac blijven eveneens hangen. Even meen ik nog dat 'In The Beginning' van Boots hierbij genoemd moet worden, maar dat is duidelijk een andere single. De eigenaar is inmiddels niet meer onder ons en tijdens zijn leven heb ik dikwijls eraan zitten denken om hem eens op te bellen over Dragonfly. Jammer, maar helaas.
Volgende week is het nog steeds te vroeg voor carnaval en dus mag ik nadenken over een volgend verhaaltje. De rest van de maand zitten we in de singles die vóór 1996 op ene of andere manier in de verzameling zijn gekomen, maar die nooit een plekje in de kaartenbak hebben gekregen. Volgende week presenteer ik zes singles waar ik gewoon weer guldens en kwartjes voor heb betaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten