De verse maand begint voor mij meteen met regen en wind. In mijn persoonlijke omgeving is dit een maand van een paar veranderingen. Zo heb ik dit weekend voor het eerst in jaren weer écht weekend. Ik ben zondag en maandag vrij en werk van dinsdag tot en met zaterdag. Het betekent eveneens dat ik na acht jaar voorgoed de sortering verlaat. Dat laatste loopt nu overigens helemaal op zijn laatste benen nu het bedrijf een machine heeft aangeschaft. Eigenlijk zou ik voor de zomer al zijn gestopt om me helemaal op de bezorging te storten. Maandag is de vrije dag voor hen die op zaterdag hebben gewerkt, maar ik wilde geen afstand doen van de sortering op maandag waardoor mijn weekend in tweeën viel. Vijf dagen werken, twee dagen vrij. Dat is voor mij héél lang geleden want ook bij de sociale werkvoorziening in Steenwijk had ik halverwege de week nog eens een dag vrij. Nu dan eerst het kwartetje Week Spot van de afgelopen jaren.
2016: Until The End-Gary Moore & New Joy (198?)
In 2016 zit ik nog heel diep in de gospel en rond deze tijd arriveert net weer een nieuwe lading uit Oostenrijk. De platen komen nog wekelijks aan bod in 'Do The 45' maar verder draai ik ze nauwelijks meer. Er zijn echter een aantal platen waarvoor je je ook in soul-kringen niet hoeft te schamen. Neem bijvoorbeeld deze fraaie 'double-sider' van Gary Moore & New Joy. Het behoeft geen uitleg dat dit niet de Ierse gitarist is? Platen op het HSE-label zijn erg gewild en niet alleen bij de verzamelaars van gospel. Het is niet bekend wanneer in de jaren tachtig dit plaatje op de markt is gebracht. Hoewel er met koeienletters 'stereo' is geschreven op het label klinkt het behoorlijk 'lo-fi' zoals we gewend zijn van menig gospel-plaat uit de jaren tachtig. Toch kun je horen dat Gary en zijn kornuiten goed bewust zijn van hoe de plaat moet gaan klinken. Altijd een feestje om deze te draaien!
2017: You Must Be Doing Something Right-Gerri Granger (1965)
Soms kan ik me opwinden over het feit dat bepaalde platen maar niet 'duur' willen worden terwijl andere (mindere) platen gewild zijn. Gerri Granger is daar eentje van. Gerri is in Northern Soul-kringen vooral bekend vanwege 'I Fall To Pieces' maar ze heeft meerdere leuke platen gemaakt. Dit is er eentje van. Het is de eerste keer dat ik een plaat zie op het Double L-label en inmiddels weet ik dat dit de maatschappij is van Lloyd Price, de hitmaker uit de eind jaren vijftig. Leo Price is verantwoordelijk voor beide nummers en ik vermoed dat dit Lloyd is.
2018: The World (Is Going Up In Flames)-Charles Bradley & Menahan Street Band (2007)
Het spijt me zeer voor meneer Bradley maar ik heb hem pas ontdekt na zijn dood. Bradley is overigens het grootste deel van zijn leven anoniem. Hij gaat schuil achter de personage van James Brown welke hij imiteert. Pas in de nieuwe eeuw krijgt hij zijn doorbraak met eigen muziek. 'This World' is een prachtig nummer dat dertien jaar later nog altijd staat als een huis. Hij was niet bepaald goedkoop maar ik heb ook geen dag spijt gehad van deze aankoop.
2019: Girl Don't Make Me Wait-Bunny Sigler (1966)
Ben ik een jaar geleden té laat met deze single? Ik weet dat het Week Spot is geweest om stil te staan bij '20092009' omdat ik de single een dag eerder heb gekocht. Hoe dan ook: Dit oudje van Bunny Sigler mag een jaar geleden alsnog de Week Spot zijn. Ik blijf nog altijd twijfelen tussen deze en de cover van Timebox en dat zal waarschijnlijk nooit veranderen. Sigler mag echter zaterdag weer op de draaitafel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten