We kunnen weer aan de bak! Gedurende het weekend is het er niet van gekomen om te publiceren en dus loop ik een paar berichten achter op schema. Alles is echter onder controle want ik weet precies welke berichten ik nog met jullie wil delen in de komende dagen. In ieder geval eerst twee afleveringen van 'Verzamelwoede'. Onze radiomarathon is een groot succes geworden. Als ik de eerste maal de Gofundme-pagina aanklik, zie ik dat mijn radio-collega (die de pagina heeft opgezet) vijfhonderd pond verwacht. Dan komt een andere radio-collega voorbij en doneert maar liefst tweehonderd pond waardoor we binnen een dag al voorbij het streefbedrag zitten. Uiteindelijk zullen we op dik duizend pond uit komen en dat is boven alle verwachtingen. Zelf heb ik in eerste instantie er een hard hoofd in. Het zijn lastige tijden door toedoen van covid en ik weet niet of iedereen zo gemakkelijk het geld kan afstaan. Ik heb zeven van de 53 uren voor mijn rekening genomen en zoveel mogelijk bij andere shows geweest. Ik ben niet de enige die 'op' is als het voorbij is en ben vroeg gaan slapen. Nu dan de eerste 'Verzamelwoede' van vanmiddag met de zevende jaren zeventig-bak.
Heus, er zullen ook bakken voorbij komen waarbij ik het lastig krijg om een top twaalf samen te stellen, maar dat is niet bepaald het geval met de zevende bak van de jaren zeventig. Dat is van begin tot einde een feestje! Het begint met 'Sexy Ways' van The Ebonys. Deze single heb ik ooit van Mark gekocht. De originele Amerikaanse styreen-single uit 1973. Een paar maanden later adverteert hij met de Engelse persing en deze komt uiteindelijk in de Blauwe Bak terecht. Overigens gaat het bij Mark om de kippenvel-ballade 'It's Forever' op de keerzijde. De bak eindigt bij 'Goodbye Media Man', de eerste single van Tom Fogerty nadat deze Creedence Clearwater Revival heeft verlaten. Opvallende groepen en artiesten (met vijf singles of meer) in deze bak zijn: Dave Edmunds (5), Ekseption (5), Electric Light Orchestra (8), Jose Feliciano (5), Bryan Ferry (7), Roberta Flack (6), Fleetwood Mac (5) en Focus (6). 'Onze Poes En Buurmans Kater' van The Evening Stars is pure cult terwijl 'Wees Stil En Luister' van Estel & Suzy nog voor de eerste keer moet worden gedraaid. Het is een kwestie van 'kill your darlings' maar als er dan tóch een top twaalf uit deze bak moet worden samengesteld?
1. Don't Bring Me Down - Electric Light Orchestra (NL, Jet JET 503, 1979)
2. Maybe I'm Amazed - Fickle Pickle (NL, Philips 6006 038, 1971)
3. Hocus Pocus (USA Version) - Focus (NL, Imperial 5C 006-24697, 1973)
4. El Doomo - Ellis (NL, Epic EPC 1052, 1974)
5. Ik Wil Jou - Polle Eduard (NL, Polydor 2050 553, 1979)
6. Tired Of Waiting - The Flock (NL, CBS 4646, 1970)
7. Feel Like Makin' Love - Roberta Flack (NL, Atlantic ATL-10.467, 1974)
8. The Weavers Answer - Family (NL, Reprise RS 27009, 1970)
9. Dirty Work - The Flirtations (UK, Polydor 2058 485, 1974)
10. Hey St. Peter - Flash & The Pan (NL, Mercury 6008 501, 1977)
11. Beach Baby - The First Class (NL, Decca UK R 66, 1974)
12. The Girl I Need - Ferrari (NL, CBS 5384, 1971)
Twee weken voor de geboorte van mijn nichtje ga ik voor de eerste maal naar de braderie in Workum. Deze is normaal gesproken iedere woensdag in juli en augustus. Het is best een pittige fietstocht: Met het pontje over in Gaastmeer en vervolgens de vele kilometers door It Heidenskip. Op deze dag koop ik niet alleen 'Reflections Of My Life' van The Marmalade, welke we vast nog eens tegenkomen in een toekomstige aflevering, maar ook dit plaatje van Ferrari. Volgens mij heb ik ooit wel eens een 'upgrade' gehad van deze single, maar vooralsnog staat de originele nummer 171 in de bak met het half vergane hoesje. 'Beach Baby' kwam afgelopen zaterdag voorbij in de show van een collega en opnieuw moet ik concluderen dat ik ontzettend van dit nummer hou. Ik heb de single in 1992 gevonden en nog altijd kan ik niet genoeg krijgen van deze Beach Boys-parodie. Flash & The Pan heb ik met het Dicky Woodstock-festival van 1997 gekocht als, naast de traditionele veemarkt, ook een kindervrijmarkt wordt gehouden. Het is overigens het jaar dat ik met caravan én scooter op Woodstock ben. Begin 2013 ga ik door een korte Flirtations-revival als 'You Pulled A Fast One' wordt uitgebracht. Ik heb wel het vermoeden dat The Flirtations hier het prijsnummer van Steely Dan onder handen nemen, maar anno 2013 is daarvan geen Youtube-clip verkrijgbaar. Ik koop de plaat dus puur op de gok en dat is me goed bevallen. Niet beter dan het origineel maar wel een goede cover! Family koop ik voor de eerste maal in 2000 in Utrecht en Albert bezorgt me de single met fotohoes in 2016. Grappig is dat de gekartelde cijfer-stickers populair zijn bij fans van Family. Zowel mijn oude single als deze van Albert hebben dezelfde sticker maar dan met afwijkende cijfers. Ook hebben de eigenaren hun naam achtergelaten en dat zijn twee verschillende mensen. Roberta Flack heb ik tweemaal. Ik heb voor de foto de Nederlandse gebruikt maar heb hem ook met de Spaanse vertaling van de titel op de hoes.
The Flock is zo'n plaatje waarmee je iedere uitzending zou willen beginnen. Helaas ontbreekt het intro met de gillende viool van Jerry Goodman op de single maar nog altijd valt het op een aangename wijze met de deur in huis. Volgens mij heeft Ray Davies in 1970 zijn handen vol aan The Doors en hun 'Hello I Love You', dat een kopie is van The Kinks' 'All Day And All Of The Night', en mist hij het feit dat The Flock zijn 'Tired Of Waiting For You' graait zonder hem 'credit' te geven. Zowaar Hollandstalig in dit lijstje! Polle Eduard mag plaats nemen ind de top twaalf vanwege jeugdsentiment. 'El Doomo' ken ik nog maar sinds 2010. Ik organiseer dat jaar een Top 100 van non-hits op het forum en Ellis staat eveneens in de lijst. Het is feitelijk Steve Ellis, de voormalige leadzanger van The Love Affair, en het nummer wordt geproduceerd door niemand minder dan Roger Daltrey! Helaas heb ik een afgedraaid exemplaar getroffen en ga ik deze binnenkort nog eens vervangen.
In 1990 woont schuin achter ons een echtpaar van dezelfde leeftijd als mijn ouders. Ze kunnen het erg goed met elkaar vinden en gaan zelfs wel eens een weekendje weg met zijn vieren. Ook komt het echtpaar geregeld langs op een vrijdagavond of gaan mijn ouders naar hen toe. Op een zekere vrijdag vangen ze iets op van mijn singles-hobby. 'Wij hebben ook nog wel plaatjes liggen. Kom anders morgenmiddag even langs'. Dat laat ik me geen tweede keer zeggen en ik mag een paar uitzoeken. Dat worden 'Mama' van Dave Berry en deze van Focus. Het is de Amerikaanse versie van 'Hocus Pocus'. Ofwel: Een nieuwe en behoorlijk stevige opname van de hit uit 1971. 'Sylvia' op de flip is wel de reguliere uitvoering. Ik koop begin 1993 mijn eerste Fickle Pickle en dit is nog één van de platen die ooit bij Twister in de gulden-bak heeft gestaan. Het plaatje is flink afgedraaid en in 2014 vind ik een welkome 'upgrade' in Meppel.
'Kill your darlings'. Uiteraard mag Electric Light Orchestra niet ontbreken in de lijst, alleen... met welk nummer? Er staan een paar in de betreffende bak welke zeker mooier zijn dan 'Don't Bring Me Down'. Toch wint het gevoel en de herinnering. De eerste keer dat ik dit op de radio hoor, is al een beleving. Even later zal het dagelijks door huis schallen omdat mijn zus de elpee 'Discovery' heeft gekocht. 'Don't Bring Me Down' is bovendien een ELO-nummer dat ik vast wel duizend keer heb gehoord maar waar ik desondanks altijd weer goede luim van krijg. Ik doe 'Can't Get It Out Of My Head', 'Evil Woman' en 'Livin' Thing' tekort, maar dit moet toch maar de nummer 1 zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten