Ik had gepland om gisteravond te publiceren, maar ik voel me zo hol en naar na de uitzending dat ik vrijwel meteen ben gaan slapen. Het is een combinatie van verschillende factoren. Ten eerste ben ik de afgelopen week een paar keer ontzettend koud geweest. Dat is voornamelijk op de fiets naar huis met een koude oostenwind. Dat heeft tot gevolg dat ik sinds vrijdag de winterjas aan heb voor de fietstocht van en naar het werk. Hoewel de winterjas zijn derde seizoen in gaat bij mij, is deze nog altijd té mooi voor in het werk en dus wissel ik op de zaak van jas. Het bomberjack sluit net niet genoeg aan bij de hals en dat merk ik vooral op de terugweg. Ten tweede en derde spelen nog andere factoren een rol, maar daar ga ik het hier niet over hebben. De meeste hoofdpijn ben ik nu wel kwijt en ik ben me aan het voorbereiden op een wandelingetje naar Havelte en terug. Was ik nog vergeten te vertellen dat de Record Store Day-singles zaterdag zijn gearriveerd, dus in principe kan ik elk moment een 'Singles round-up' doen. Nu buig ik me echter eerst over de zesde jaren tachtig-bak in mijn verzameling.
De jaren tachtig zijn voor mij lange tijd 'not done'. Sterker nog: Ik sta in 2009 op het punt om alles van na 1976 van de hand te doen. Gelukkig blijft het bij een plan! Ik heb niet bepaald de fijnste associaties met de jaren tachtig. Het zijn vooral eenzame jaren als pispaal van de klas op de lagere school. Nee, ik ben niet getraumatiseerd hierdoor, maar het heeft me zeker gevormd in de persoon zoals ik nu ben. Het is gewoon geen fijne periode om op terug te kijken. Dit vertaalt zich al snel in de muziek hoewel ik een zwak blijf houden voor bepaalde platen uit het decennium. Ook is het niet een en al kommer en kwel, ik heb immers ook nog wel goede herinneringen bij sommige platen. Het is omstreeks 2003 dat ik voorzichtig de deur open zet voor de jaren tachtig. 'Suddenly Last Summer' van The Motels is hierin de sleutel. Toch heb ik lange tijd slechts drie of vier bakken jaren tachtig tegenover vijftien jaren zestig- en zeventig-bakken. Zoiets. In 2015 ontdek ik het decennium opnieuw en sindsdien is het onderdeel geworden van de hobby. Het resultaat is dat ik nu al meer dan tien bakken jaren tachtig heb maar het is nog steeds de helft van de jaren zestig of zeventig. Sinds een paar jaar hebben ook de jaren negentig meer hun intrede gedaan en in 'The Vinyl Countdown' op zondagavond leg ik de ene keer de focus op de jaren tachtig en dan weer op de jaren negentig. De jaren tachtig-bakken bevatten vrijwel geen 'rommel' en dus kan ik gemakkelijk twee shows doen met één bak.
De zesde jaren tachtig-bak begint in de jaren negentig. 'November Rain' van Guns'n'Roses is de eerste in de bak en 134 singles verderop besluit Grace Jones het overzicht met 'Nipple To The Bottle'. Artiesten en groepen die eruit springen zijn: Hall & Oates, Hot Chocolate, Human League, Inxs en de familie Jackson in al haar vormen en varianten. Ik heb nog getwijfeld of ik de jaren tachtig en negentig ook zou scheiden in deze rubriek, maar nee.. ik doe het gemengd. Het gevolg is dat maar liefst 28 jaar tussen de oudste en de nieuwste zit in de top twaalf.
1. Dreamtime - Daryl Hall (Duitsland, RCA PB49815, 1986)
2. It's Different For Girls - Joe Jackson (NL, A&M AMS 7648, 1979)
3. Walking Away - Johan (NL, Excelsior EXCEL96111, 2006)
4. A Town Called Malice - The Jam (NL, Polydor 2059 456, 1982)
5. Hollywood Seven - Alides Hidding (NL, Polydor 2229 221, 1980)
6. Im Nin'alu (Played In Full Mix) - Ofra Haza (NL, Sound SND 300, 1988)
7. Damn I Wish I Was Your Lover - Sophie B. Hawkins (NL, Columbia 657735 7, 1992)
8. Blue Hotel - Chris Isaak (Duitsland, Warner Bros. 928 374-7, 1987)
9. Crazy - Icehouse (Duitsland, Chrysalis 109 346, 1987)
10. It Started With A Kiss - Hot Chocolate (EEG, RAK 1A 006-64864, 1982)
11. Handsfree - Sonny J. (UK, Stateside SS2240, 2008)
12. I Can't Go For That - Daryl Hall & John Oates (NL, RCA PB-2357, 1981)
Opvallend weinig vrij recente aankopen uit de jaren tachtig. Er zitten dan ook een paar platen tussen welke ik al langere tijd tot favorieten rekn. Laat me beginnen met Hall & Oates. Ik ben me niet zo bewust van het nummer totdat Simply Red de groove gebruikt als een sample. Ik hoef niet te zoeken naar de plaat want die heb ik al vanaf de jaren negentig in de bakken staan. Hij zat eens in een partijtje op een rommelmarkt. Sonny J. herinnert aan 'Floorfillers', de dance-show die ik van 2013 tot en met 2016 heb gedaan voor Wolfman Radio. Als ik de single in 2014 bij Minstrel zie liggen, kan ik het niet laten om het te kopen. Ik heb, geloof ik, al eens geschreven over de zomer van 1982. Het laatste jaar op de vakantie in Nunspeet. De vakantie die bijna tot een abrupt halt zou komen omdat de vlam dooft van de campingliefde van mijn zus. De plaatjes uit de zomer van 1982 brengen me in gedachten terug naar deze vakantie en Hot Chocolate is daar eentje van. In 'Het zilveren goud' ga ik ongetwijfeld binnenkort eens schrijven over een nare gewoonte uit 1995 en begin 1996. Iets dat vast héél nostalgisch gaat klinken! 'Crazy' van Icehouse staat synoniem aan deze herinnering. Mijn broer is in de jaren tachtig 'fan' van Chris Isaak. Als ik de beduimelde single zie, herinnert me dat eraan dat ik nog eens op zoek moet naar een upgrade. Ik geloof dat ik aanvankelijk Sophie heb gemist in 1992 en het is een jaar later dat ik alsnog kennis neem van de plaat. In 1999 kom ik in Engeland in het bezit van een verzamel-cd met zangeressen uit de jaren tachtig en negentig en daarop staat ook 'Damn'. Ik ben dolgelukkig als ik in 2003 de single tref bij de kringloopwinkel.
Op zes vinden we Ofra Haza. Een 'rare' plaat waar ik desondanks ontzettend van ben gaan houden. Het is overigens het tweede exemplaar want de eerste is zo krom als een hoepel. Alides Hidding heeft ook al eens een upgrade gekregen. Een iets modernere uitvoering van het sprookje over Emma, zoals Hot Chocolate dat een paar jaar eerder heeft vertolkt. Nu is het niet alleen pure wanhoop maar ook chemische middelen die de ambitieuze actrice parten spelen. Met The Jam zijn we weer terug bij de vakantie van 1982 en dit brengt atlijd, ik zeg altijd, een grote glimlach op mijn gezicht. Blijft heerlijk, hoe vaak je het ook hebt gehoord. De dochter van een vroegere bedrijfsarts was naar een nummer van The Beach Boys genoemd. Haar naam is Marcella. Ik weet ook van kinderen die Enola zijn genoemd na de hit van Orchestral Manoeuvres In The Dark. Dat is al iets pijnlijker. Kan het nog erger? In de beginjaren van de postsortering komt geregeld een brief langs van een school voor een leerlinge met de naam Malice. Oh, wat ben ik toch blij dat ik 'gewoon' een Gerrit ben geworden!
Johan begint de carrière als Visions Of Johanna, maar de band uit Hoorn kort de naam in 1995 in als eerbetoon aan Cruyff. De aanstekelijke single 'Everybody Knows' wordt wel vijf keer uitgebracht maar verder dan een enkele keer op de radio komt het niet. Ik zie de band vrij regelmatig in deze tijd en de optredens zijn doodsaai. De muziek maakt veel goed, maar voor de rest is Johan een vrij statische band. In 2006 beleeft het een comeback met de elpee 'Thx Jhn'. Van het album verschijnen twee leuke singles: 'Oceans' en 'Walking Away'. De laatste verschijnt in een oplage van duizend op wit vinyl en ik heb nummer 475 in de verzameling. De plaat is onderdeel van een prijsvraag. Als je de plaat koopt op cd, dvd en 7"-single (alle drie dus!) dan maak je kans op een huiskameroptreden van de band. Joe Jackson komt eigenlijk uit 1979, maar staat in Nederland in de eerste weken van 1980 in de Tipparade. Omdat ik verder geen platen van Joe uit de jaren zeventig heb, mag hij in de jaren tachtig staan. Ik ben al sinds de vroege jaren negentig tot over mijn oren verliefd op dit nummer en dat zal nooit voorbij gaan.
De onbetwiste nummer 1 is echter voor Daryl Hall. Het refreintje speelt al jaren in mijn hoofd zonder dat ik kan ontdekken uit welke plaat het komt. Als ik in 2003 ontdek dat het Daryl Hall is, breekt mijn klomp. Ik heb de single al jaren in de collectie maar heb het nooit aangeroerd. De plaat neemt me nu dan ook terug naar de jaren 2003 en 2004 en is het soort plaat waarvan ik geneigd ben om hem opnieuw op te zetten als deze afgelopen is. Dat móet dus wel op nummer 1, dat is duidelijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten