Morgen ga ik alleen de 'Eindstreep' doen en intussen mag ik nadenken over de Week Spot van deze week. Ik heb daarvoor keuze uit vijf of zes singles. Het zal namelijk een plaat uit 1982 worden, maar dat leg ik woensdag of donderdag wel uit. Woensdag zou ik namelijk ook met 'Het zilveren goud' willen beginnen. Dat gaat iedere week zes singles worden met een klein verhaaltje uit de roemruchte zomer van 1995. In juli 1995 koop ik nog redelijk veel, in augustus een stuk minder en in september slechts twee. Ik heb uitgerekend dat ik met zes singles en twee weken uitval de 71 singles uit juli, augustus en september over deze drie maanden kan uitsmeren. Ook moest ik me binnenkort schrap zetten voor de Gele Bak Top 100 want ook dat is uiteraard een traditie in juli. Met het Week Spot Kwartet loop ik alweer een week achter op schema en dus ga ik eerst het Kwartet van vorige week onder loep leggen. En zo doet de 12"-single haar intrede in de rubriek.
2016: It's Time You Made Up Your Mind-Willie Clayton (1974)
Een beetje een funky plaat met het onmiskenbare Hi-geluid op een sublabel van dezelfde Hi. Mijn nieuwsgierigheid is in 2016 meteen gewekt als ik de plaat voor weinig kan bemachtigen bij Rarenorthernsoul. Sinds die dag heb ik veel geleerd over het nummer, de artiest en de achtergrond. Ten eerste ontdek ik dat het nummer vrij populair is als cover voor meer progressieve hedendaagse blues-artiesten. Een paar maanden geleden heb ik een, zo mogelijk, nóg betere plaat van Willie op de kop getikt en dat is nog niet het enige dat de man heeft gedaan. Als ik nu naar de 'credits' kijk, zie ik de naam van Darryl Carter en hij heeft vorig jaar de Week Spot gehad met 'The Only Thing That Saved Me'. We gaan in 2020 en 2021 vast nog meer horen van Willie Clayton!
2017: I Know A Man-Brinkley Singers (198?)
Opnieuw een referentie naar Rarenorthernsoul hoewel ik tegenwoordig vooral de mailinglist gebruik als referentie. De mannen achter Rarenorthernsoul doen zo ook 'hun ding' met gospel, ook al ontaardt dat bij hen meestal in 'rockin' gospel'. Nogal repetitieve liedjes, meestal door een mannengroepje, dat gedurende het nummer omhoog gaan in tempo. 'Rockin' gospel' is in de kerk vooral bedoeld om de gemeente 'los' te krijgen en zich over te geven aan de Heilige Geest. Een 'rockin' gospel' tussendoor kan geen kwaad, alleen heeft het niet echt mijn interesse. Toch laat het me zo nu en dan versteld staan met een obscure jaren tachtig-plaat. Brinkley Singers valt in de laatste categorie. Rarenorthernsoul blieft 75 pond voor de single en ik heb het ding voor rond de vijftien dollar op Ebay. De Brinkleys zijn net iets té blijmoedig in hun optreden, maar verder is dit een 'boogie' monster van de bovenste plank. Alle gimmicks uit de reguliere boogie, funk en disco zijn aanwezig in het nummer, hetgeen het uiterst geschikt maakt voor de dansvloer. Toch is dit ook in de gospeldisco-scene een echte 'underdog'. Ik schat de plaat op ongeveer 1985.
2018: Forget It-The Snadpebbles (1966)
Een jaar later hebben we hele andere koek als de Week Spot. Dit is een plaatje uit de 'soul pack' die ik in maart over neem van Mark. 'Used but not abused', is het motto van het pakket singles. Er zitten een paar dramatische gevallen bij en een paar heb ik intussen al vervangen. In geval van The Sandpebbles heeft de plaat een zwaar leven achter de rug zonder hoesjes, maar... de opname is bijna oorverdovend en dat bazuint boven alle styreen-lawaai uit. Het geluid is 'clean' en dat is op zichzelf al een unicum bij styreen.
2019: I Bet You Can't Love Me One Time-Bill Spoon (1990)
Ik steek het niet onder stoelen of banken. Elpees hebben nooit echt 'mee gedaan' in de verzameling en in geval van de Blauwe Bak is het zelfs uitgesloten. Of toch? Ik heb een paar jaar geleden bij de gospel al eens op het punt gestaan een elpee toe te voegen omdat de 'hit' alleen op elpee is uitgebracht. Sinds een paar jaar ben ik helemaal in de ban van 'Sha La La' van Mixed Feelings. De originele single is een utopie en dan is daar een gelimiteerde 12"-single van een aantal jaren geleden. Deze wordt regelmatig aangeboden voor een stevige prijs (ik heb hem niet onder de vijftig euro gezien), maar dan... Het is een eenzijdig bespeelbare 12" op 33 toeren. Wáárom in hemelsnaam niet op 45 toeren? Als ik het dan toch niet anders kan krijgen dan op 33 toeren ben ik bijna geneigd om de dubbelelpee 'Soul Cal' te kopen met 'Sha La La' en een aantal andere moeilijk vindbare soul- en funkparels. Of zal ik hem toch eens laten persen als single? Ik ken een paar adressen op het internet voor eenmalige persingen. Een jaar geleden is deze 12" de Week Spot en er gaan nog een aantal volgen. De plaat zit meteen aan het begin van een 'Vakantiemix' en daardoor ademt deze plaat voor mij de zomer van 2019. Ik kan me bijna niet voorstellen dat het een jaar is geleden. Weten jullie nog? Toen kon je nog zonder mondkap in de trein stappen om een vriend op te zoeken in Leiden. Ik had me zo voorgenomen om weer de 'vier seizoenen kaart' te nemen van de NS, maar voorlopig heeft dat helemaal geen voordelige kaartjes in de aanbieding vanwege de crisis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten