vrijdag 12 juni 2020

Eretitel: 'On The Avenue'


Als ik nog eens door de lijst van de 'Eretitel' blader, zie ik dat ik vorig jaar abusievelijk dezelfde titel tweemaal heb gebruikt. Steeds met een nieuwe plaat als uitgangspunt maar buiten deze plaat om twee alternatieve titels. Die ga ik als 'Lost Without You #1' en 'Lost Without You #2' presenteren, de eerste reeds over een paar weken. Nieuwe albums en de hitparade kunnen vaak voor een titel zorgen als ik even geen inspiratie heb. Soms krijg ik ook een titel aangereikt en hoef ik zelf alleen een derde erbij te zoeken. Dat is het geval met 'On The Avenue'. Mijn collega Lee draait Jimmy Ruffin in zijn show en begint zelf over Aztec Camera. De derde is snel gevonden en ik doe meteen de volgende dag deze titel in 'Listen Carefully'. En dat betekent ook dat het de titel van vandaag is in de 'Eretitel'. Driemaal een wandeling over steeds een andere straat.

3. Edie Brickell (2011)
Vooruit! Ik geef Lee alle 'credit' voor deze aflevering van de 'Eretitel' en speel het spelletje met zijn twee voorstellen. Edie Brickell heeft immers al eens een bericht gehad op Soul-xotica in 2018 vanwege 'Good Times' als Week Spot. 'On The Avenue' staat op haar titelloze solo-album uit 2011 en is wat we van haar zijn gewend: Uptempo bluesy popmuziek met een hoog 'feelgood'-gehalte. Het is een titel waarbij ik echt alle drie nummers even moet beluisteren om me een voorstelling te kunnen maken en dat gaat in porties van een minuut elk. Brickell is dan degene die de minste indruk maakt en zo mag het op nummer drie. Maar ik moet vooropstellen dat ze potentieel alle drie voor de nummer een gaan.

2. Jimmy Ruffin (1965)
Lee krijgt met de kerst van zijn broer één van de delen uit 'Cellarful Of Motown', een serie compilaties van onuitgebracht werk van Motown plus nummers die erg moeilijk verkrijgbaar zijn. Ik heb de biografie van Berry Gordy gelezen en weet hierdoor dat Motown een zeer streng singles-beleid heeft. Het is niet Gordy, de schrijvers, de producenten of de artiesten die beslissen wat als single wordt uitgebracht. Deze rol wordt toebedeeld aan een groepje dames welke bijeen komen voor een luistersessie. Dan worden alle 25 potentiële singles gedraaid en gaan zij beslissen welke vijf uitgebracht gaan worden. Doordat heel veel singles het niet halen en de week erop weer een hoeveelheid nieuwe platen kandidaat zijn, betekent het dat Motown een onmetelijk archief heeft aan opnames die het niet tot een plaat hebben gebracht. 'On The Avenue' van Jimmy Ruffin uit 1965 is zo'n voorbeeld. Alles klopt gewoon aan het nummer, hoewel het dan weer geen 'What Becomes Of The Broken Hearted' of 'Gonna Give Her All The Love I've Got' is. Toch mag 'On The Avenue' van mij op twee.

1. Aztec Camera (1995)
Tot een paar jaar geleden wordt het opeens erg mistig voor mij als iemand het over Aztec Camera heeft. Natúúrlijk ken ik de band maar hoop niet dat ik een liedje moet neuriën. Het is duidelijk genoeg aanwezig geweest om van naam te herinneren. Het getuigt van een goede smaak als je de band een warm hart toe draagt, maar nog steeds...? Ik kan ze tot een paar jaar geleden niet onderbrengen in een genre of een liedje herkennen. Opnieuw neem ik een diepe buiging naar Lee want deze heeft me wegwijs gemaakt in de wereld van Aztec Camera. Hij lust alles van de band en leidt me zo naar het album 'Frestonia' uit 1995. Tijdens het intro val ik meteen als een blok en even denk ik dat het instrumentaal zal blijven. Eigenlijk zou ik daar helemaal geen bezwaar tegen kunnen maken. Dan begint de man te zingen en wordt een volgende hemelse laag aangeraakt. In Nederland is de band alleen bekend van 'All I Need Is Everything' dat dankzij de Vara, KRO en VPRO in de Tipparade terecht komt. Aztec Camera heeft echter prachtig album na prachtig album gemaakt en graag zet ik vandaag 'Frestonia' in de schijnwerpers. 'On The Avenue' mag op 1.

Ook de volgende 'Eretitel' heeft iets met een show van Lee te maken. De vermoedelijke nummer 1 uit deze 'Eretitel' is dan de aanleiding en één van de fraaiste staaltjes perfectie van slechts twee minuten van de afgelopen jaren. Ik dank het echter geheel aan de 'Untapped'-show op Wolfman Radio.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten