Ik was al druk bezig met de voorbereidingen toen ik me bedacht dat het allemaal wel héél erg bekend voor kwam. Heb ik niet recent eens geschreven over de draaitafels door de jaren heen? Recent... dacht ik? Het blijkt al bijna vijf jaar geleden te zijn. In november 2015 heb ik een serie gedaan met platenspelers en daar haal ik ook maar de foto van de Stanton vandaan. De advertentie is verwijderd en dus kan ik niet de foto tonen van de eigenlijke speler. Ze zijn beide echter identiek, het is gewoon een 'verse' T.62 die het werk mag doen vanaf deze week. Ik ben verder helemaal 'up to date' voor wat betreft de platenspelers. Ik heb in 2016 nog wel zo'n geval gekocht met de naald op een rail in de stofkap en ben even op zoek geweest naar een naald, maar deze staat sindsdien te verstoffen. Ach, als ik plaatjes wil draaien, ga ik net zo lief achter de Stantons zitten. Eentje is echter zwaar aan vervanging toe en gisterochtend heb ik de knoop doorgehakt. Soms loont het als je het even uitstelt?
De handige Harry had het geld bespaard en was gaan sleutelen, maar helaas heb ik twee linkerhanden en ontbreekt me de logica om het op te lossen. Feit is dat de toonarm niet in balans is te krijgen. Het is sowieso al lastig om de brom eruit te krijgen, maar sinds de aanschaf van de nieuwe naald is het helemaal mis. Het ene moment trilt de naald letterlijk op de plaat en als je het gewicht aanraakt, is het vervolgens niet meer stereo te krijgen. Nogmaals: Een handig mannetje weet het waarschijnlijk zo op te lossen maar... de start/stop-knop heeft ook nog wel eens last van kuren. Dus... alles bij elkaar opgeteld moet ik concluderen dat na acht jaar de ene Stanton gewoon 'op' is. Het is immers ook geen Technics met een levenslange garantie. Stanton is een paar jaar geleden opgeslokt door Marshall, de fabrikant van de gitaarversterkers. Dat heeft belang bij Stanton vanwege de microfoons. De draaitafels is van secundaire interesse en in eerste instantie verdwijnt Stanton even helemaal van deze markt. Tegenwoordig heeft het wel weer een aantal spelers op de markt waaronder de T.82, een 'upgrade' van de oude T.62 met alweer teveel fratsen waar ik als radio-dj niets mee kan. Helaas hebben de nieuwe spelers standaard het scratch-element van Stanton of zijn ze uitgevoerd voor de Ortofon Concorde. Stanton had immers ook nog een lijn van naalden en met name het Discmaster-element was mijn favoriet. Qua vorm gelijk aan de 'banaantjes' van Tonar maar dan met een fijner geluid. De 'VS 500' is de enige die nog wordt gemaakt door Stanton en dat is de beroemde scratch-naald. Tonar heeft daarentegen goedkopere reserve-naalden.
Sinds een paar weken is het helemaal mis met de tweede speler (de andere is een jaar jonger maar vertoont nog geen sporen van slijtage!) en kijk ik intussen wel eens een beetje rond. Ik ben wel erg veel van de T.62 gaan houden en dan moet je naar tweedehands gaan zoeken. Iemand in Amsterdam heeft eentje staan, weinig gebruikt en voor 150 euro. Daar heb ik wel oren naar maar moet eerst weer wachten op vers geld. Als ik weer kijk, blijkt de advertentie te zijn verlopen. Dan valt mijn oog op een andere advertentie. Ditmaal een professionele winkel welke zelfs een maand garantie afgeeft op de Stanton. Meteen ook een paar tientjes goedkoper dan het eerdere aanbod. De garantie maakt dat ik geen buil kan vallen. De pitchcontrol moet niet zijn vernacheld zoals dat vaak het geval is bij Technics. Hij moet op '0' ook daadwerkelijk '0' weergeven, dat is het enige dat telt voor mij. De koop is snel gesloten en hij is gisteren op de post gegaan. Die kan ik dus dinsdag in ontvangst nemen.
Ik mis 'Do The 45' oprecht en kan niet wachten eer ik deze show weer geheel van vinyl kan doen. Dat moet zaterdag gebeuren. Ik wacht even met het bestellen van de 'banaan' voor de andere platenspeler. Eerst even kijken hoe de VS500 van de nieuwe speler eraan toe is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten