Ik zal het nieuws voorzichtig brengen: We gaan in 2018 niet meer een mooi rond jubileum krijgen zoals het 4000e bericht. Daar staat echter tegenover dat Soul-xotica dit jaar tien jaar in de lucht is. Ik hoop niet dat ik dit ga vergeten maar over een week passeert het 3750e bericht de revue. We zijn dus wél onderweg naar nummertje vierduizend. Ik lig nog altijd achter op schema voor wat betreft het aantal berichten maar denk dat ik een bericht ga 'sparen'. Na overleg met Mark heb ik iets meer dan de helft overgemaakt naar hem een gaat hij morgen een selectie van ongeveer twintig singles sturen. De rest komt, met eventuele nieuwe reserveringen, volgende maand. Er komen dus nog zeker drie afleveringen van de 'Singles round-up' langs deze maand! Nu ga ik eerst verder waar ik gisteren ben opgehouden: De eerste aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen' over het jaar 2015 met een aantal gospelsingles. Ik mag echter eerst een apparaat in de schijnwerpers zetten dat ons ook van het bovenstaande kiekje voorziet.
Ik zal proberen het niet te overdrijven want zeker vanuit de bedrijven lijkt het één grote goed nieuws-show. Er dreigt begin december nog ontslag per 1 januari en we worden ondersteund bij het aanvragen van een uitkering. Even later besluit een lokaal uitzendbureau ons over te nemen en te detacheren op de plek waar we reeds werkzaam zijn. Ik kan jullie verzekeren dat zoiets je niet in de koude kleren gaat zitten en aan het begin van 2015 heb ik even behoefte om uit te blazen. Ik neem de eerste week van het nieuwe jaar vrij, iets dat ik in 2016 en 2017 zal herhalen. Het is meteen de eerste woensdag van het nieuwe jaar dat ik de website bezoek van de Kijkshop. Ik heb nog altijd de beschikking over wat extra contanten en heb mijn zinnen gezet op een digitale camera. Vóór 2008 heb ik niets met fotografie. Ik schiet wel eens een wegwerpcamera vol maar vergeet daarna de rolletjes te ontwikkelen. In Mossley heb ik wel een camera maar kan ik me het financieel niet veroorloven om de rolletjes in te leveren. Helemaal niets met fotografie? Ik heb omstreeks 1994 nog wel eens een korte cursus fotografie en doka gehad via Het Bolwerk. Ik mag de professionele Minolta lenen voor een opdracht en schiet daarmee zwartwit foto's van oude vrachtauto's. De foto van een Kromhout op een tentoonstelling heeft jaren bij 'heit' op de hobbykamer gehangen en is waarschijnlijk de enige foto die dit heeft overleefd. In augustus 2008 krijg ik de beroemde Nokia N95 waarmee ik eveneens begin met bloggen. De telefoon heeft een uitmuntende camera met een Zeiss-lens, tien keer beter dan zijn concurrenten. Opeens wordt het leuk om foto's te nemen maar ik mis het tegelijk niet heel erg als het scherm van de Nokia in november 2011 dooft. Het is pas in de loop van 2014 dat ik het verlangen heb om weer foto's te kunnen nemen.
De Kijkshop is dan nog altijd een 'ding' en er zit zo'n winkel in Meppel. Ik kijk op de website en zie dat het een aanbieding heeft met een Nikon. Een camera met een winkelwaarde van tachtig euro mét een tasje ter waarde van dertig euro samen voor vijftig of zestig euro. Ik kan via de site checken of het voorradig in Meppel is en als dat zo blijkt te zijn, zit ik al op de fiets. In de winkel geloven ze me niet want daar staat de Coolpx nog gewoon voor de adviesprijs. Het kost me enige overtuigingskracht eer de medewerker op de site wil kijken. Dan blijkt het opeens niet in voorraad te zijn terwijl de site dat wel aangeeft. Ze belt met een medewerker van het hoofdkantoor en uiteindelijk krijg ik nog een nét iets duurdere versie mee voor de afgesproken prijs. Nu is het een apparaat met ingebouwde videocamera. Ideaal voor een weblog? Toch verbaast het me dat ik de camera lange tijd niet voor Soul-xotica gebruik als dat niet strikt noodzakelijk is. 'Singles round-ups' en dergelijke worden nog altijd aangekleed met een hoesje van het internet, terwijl ik ook een foto kan maken van de eigenlijke singles. Al doende leert men want sinds kort heb ik nóg een mogelijkheid ontdekt. Eerder schreef ik titels over van de computer op papier of telefoon als ik een aantal platen van zolder nodig had. Nu zet ik het document in een blok en vergroot de letters. Zo kan ik dan foto's nemen van het beeldscherm. Qua fotografie ben ik net zo slordig als met bijvoorbeeld tuinieren: Als het ergens op lijkt dan is het mij al best genoeg. Er zitten 99 functies op de camera die nooit heb gebruikt en nooit zal gebruiken...
596. Deep Love-The Caprells (US, Bano, 1972)
597. I'm Flying High-Circle Of Kerr (US, Tod-Ant, 1979?)
598. Soul Makossa-Manu Dibango (Frankrijk, Fiesta, 1972)
599. Filled With Desire-First Class (US, All Platinum, 1977)
600. I'll Come Crawling-Little Royal (US, Trius, 1972)
Vakanties zijn funest voor mijn dagritme en in de eerste week van 2015 spit ik zo een hele nacht door de singles van een Discogs-handelaar. Het is de man waarvan ik Faye Marshall heb gekocht en hij heeft zeker tweeduizend titels op voorraad van minder dan vijf pond. Aan het einde van de rit kijk ik voor de lol ook bij de duurdere singles en daar zie ik The Caprells voor een schappelijke prijs. Manu Dibango heeft een Amerikaanse release gehad op Atlantic en toch wijst het erop dat mijn single van Frankrijk naar Amerika is gegaan en weer terug naar Engeland. De hoes wijkt slechts een beetje af van de Franse (geen 'version originale' op de voorkant en met een vaste tekst op de achterkant dat het plaatje wordt gedistribueerd door African Record Centre in Brooklyn), qua schijf is het gewoon de Franse plaat. First Class is al een tijdje een favoriet van de 'Northern Soul Jukebox' en is uiteraard niet de Engelse groep van 'Beach Baby'. Ik geloof dat 'onze' First Class ook een tijdje The Baltimore First Class werd genoemd in Engeland. De singles zijn op 6 januari 2015 afgerekend. The Caprells en Circle Of Kerr staan in de koffers en de andere drie in de reserve-Blauwe Bak.
601. Here I Am-Jackie Moore (US, Shout, 1968)
602. Precious Memories-The Other Brothers (US, Renaissance "76", 1976)
603. One Minute Too Late-Sandi Sheldon (UK, Okeh, 2002)
604. Life Is What You Make It-Tapestry (US, Capitol, 1975)
Ik geloof dat er wel vijftien singles in het pakket hebben gezeten maar dat een aantal is verhuisd naar de reguliere jaren zestig- en zeventig-bakken. Jackie Moore staat een beetje ten onrechte in de reserve-Blauwe Bak met Sandi Sheldon. Jackie moet in 2016 plaats maken voor 'If', ook een b-kant. Bij Sandi Sheldon heb ik net een reactie achtergelaten op 45cat want daar staat het te boek als een Amerikaanse persing. Het is echter gewoon Engels of Europees op zijn minst. Het zijn opnames die Kendra Spotswood in 2002 met producent Ian Levine heeft gemaakt in Londen. Ze doet dat echter onder de naam Sandi Sheldon, dezelfde naam die ze in 1967 heeft gebruikt voor de Okeh-single 'You're Gonna Make Me Love You'. Ik vermoed dat Ian heeft geprobeerd het als een onontdekte opname te verkopen, maar daarvoor klinkt het veel té plastic en digitaal. Wel een leuk nummer overigens!
605. Life Without God-The East St.Louis Gospelettes (US, Nashboro, 1975)
606. Sinner Man-The Harris Family (US, Hob, 1969)
607. You Lost And I Won-The Ideals (US, Satellite, 1966)
608. Jesus Take Me Through-The Inspirationals (US, Saint Lawrence, 1966?)
Zo ontdek ik vanavond toch weer wat nieuwe dingen. Van The Harris Family heb ik lange tijd gedacht dat het uit 1973 kwam, maar het catalogusnummer past helemaal tussen twee releases uit 1969. The Ideals had ik als 1964 staan maar schijnt uit 1966 te stammen. The Inspirationals is een gokje omdat het de eerste release is op het Saint Lawrence-label. Niet te verwarren met het St. Lawrence-label uit Chicago waar onder andere The Ideals platen hebben gemaakt. De vijfde single op het gospel-label Saint Lawrence stamt uit 1968. Zullen we uit gaan van twee releases per jaar? Net zoals zoveel gospel is het lastig in te schatten. The Inspirationals is vrij traditioneel, ook al bewonder ik de leadzangeres die heerlijk kan schreeuwen en preken. East St. Louis Gospelettes is de enige in deze aflevering dat in de buurt komt van gospelfunk. Ik ben nog een tijdje geïnteresseerd geweest in een andere Gospelettes-single, maar die is teveel aan de prijs. The Ideals is het beste bekend van 'The Gorilla', een novelty-tune uit 1962. The Gospelettes, The Harris Family en The Inspirationals staan in de gospelkoffer en The Ideals in de Blauwe Bak. Het zijn overigens singles uit een veiling van mijn 'maat in Chicago'. Ik reken de platen af op 12 januari.
609. What I Couldn't Know-The Lintons (US, Karissa, 1974)
610. Uh! Uh! Boy, That's A No No-Candace Love (US, Aquarius, 1969)
611. I Can't Stop-The Notations (US, Twinight, 1970)
Drie singles uit de Blauwe Bak-koffers van het bovenstaande adres. The Notations is een valse start. De plaat zit in praktisch iedere veiling van deze dealer en hij gebruikt één sample voor de geluidsclips. Het eerste exemplaar is erg beschadigd maar ik maal er niet om. In een volgende veiling haal ik de plaat opnieuw binnen en dit tweede exemplaar staat in de koffers. Voor mij is 'I Can't Stop' de favoriete kant maar eigenlijk is 'I'm Still Here' de hit-kant. Het bereikt zelfs nog een 26e plek in de R&B-lijst. The Lintons is een 'kassakoopje'. De plaat dreigt onverkocht te blijven als ik in de laatste minuut een bod invoer. In de volgende aflevering begin ik met een gospel uit deze partij om vervolgens januari af te maken en op bezoek te gaan bij Peter van singlehoesjes.nl. In het verhaaltje sta ik dan stil bij de plotselinge dood van de laptop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten