Vijf delen. Dat is het plan voor de 'Singles round-up' van deze maand. Vanmiddag zijn de singles van Mark binnengekomen, morgen verwacht ik een aantal bestellingen van Discogs en dan hebben we natuurlijk nog The Swans Of New England welke in het overzicht voor deze maand mag meedoen. Het is aanvankelijk het plan om ineens alle singles over te nemen van Mark maar bij een telling blijken dat ruim veertig te zijn. Bovendien komt financieel gezien de draaitafel nog even tussendoor. Hij gaat akkoord met een gedeeltelijke betaling (meer dan de helft) en de rest voor volgende maand. Dat levert ook twee handzame pakketten op. De eerste 24 zijn dus vanmiddag gearriveerd en ik wil eigenlijk meteen wel beginnen met twee afleveringen. Hiermee stel ik de Week Spot even uit want het zou zomaar kunnen dat de Week Spot bij de komende afleveringen zit. Nu dan de eerste zes.
* Ella Brown- A Woman Left Lonely (US, Lanor, 1972)
Er zitten een aantal 'oddballs' in dit pakket welke ook als dusdanig zijn verkocht. Voor de rest is dit het gebruikelijke 'Five A Day'-werk. Iedere werkdag tussen vijf en half acht (onze tijd) plaatst Mark vijf titels met soms meerdere exemplaren per single. Ik kijk vaak als ik meteen uit het werk kom maar soms duurt het ook pas tot middernacht of zelfs de volgende dag. Ik heb dus niet een vast moment om te kijken, ook al is dat vaak wel zo vroeg mogelijk op de avond. Mijn gemoedstoestand wisselt dus eveneens en dat maakt dat ook dit pakket weer een 'mixed bag' is. Ella Brown is twee kanten van schitterende Deep Soul welke soms bijna de blues aanstippen. Daarvan is 'Touch Me' op de keerzijde de meest uptempo-kant en heeft iets 'prettigs' in zich dat maakt dat ik bijna voor deze ga als favoriet. Ik moet beide kanten duidelijk nog vaker draaien maar op het eerste gehoor wordt het 'Touch Me'.
* Melvin Brown & James Matthews- Love Stormy Weather (UK,, Izipho Soul, 1976, re: 2017)
In de 'serieuze' soul-wereld zijn heruitgaven eigenlijk 'not done'. Liever speuren ze met zijn allen naar dat ene origineel, ook al kost dat een keurige middenklasser van een paar jaar oud met verse APK, dan dat het de kortste weg neemt om een keurige heruitgave in de wacht te slepen. Het is enkel de handelaar die verdient aan de plaat en de oorspronkelijke artiest heeft er niets aan. Izipho Soul is een label dat zich richt op de zéér lastig te vinden opnames en dan in samenspraak met de originele uitvoerenden zodat die ook een paar stuivers aan hun muziek verdienen. 'Love Stormy Weather' is sinds de eeuwwisseling al tweemaal verschenen, maar met de Izipho-uitgave gaat een goed deel van de opbrengst naar Melvin en James. Het is inderdaad nog maar drie jaar geleden dat de plaat is uitgekomen en weet ook nog wel het moment waarop ik het voor het eerst hoorde. Ik weet wel zeker dat ik het 'goed' vond maar moet tegen de prijs hebben opgekeken. Drie jaar later koop ik het alsnog. 'Love Stormy Weather' is dé kant voor mij, erg sfeervol en met een lekkere groove. 'Crying For Your Love' klinkt audiotechnisch veel meer als een onuitgebrachte demo en is een kruising tussen deep en sweet soul.
* Chad- Please Give Your Love To Me (US, Malaco, 1978)
De zoetheid gaat door met deze single van Chad. Hoewel het een terugkerend refrein als rustpunt heeft, blijft dit nummer wel in omvang groeien en groeien en groeien. Een pareltje op een b-kant van een disco-kneiter, in de soul-wereld is van alles mogelijk. Hier is 'Please' de overduidelijke winnaar voor mij, ook al is het vinyl niet echt een fraaie kwaliteit.
* Continental Four: Loving You (US, Master Five, 1975)
Dit is dezelfde groep als van de Jay Walking-singles uit de vroege jaren zeventig. Ik heb 'The Love You Gave To Me' sinds 2015 in de koffers (en binnenkort te gast in 'Blauwe Bak Veteranen'). Ook dit is zoet en melodieus en zou zomaar een single van The Stylistics kunnen zijn. Dat laatste is overigens een compliment. Ik zou ook Blue Magic kunnen zeggen om interessant te lijken maar The Stylistics is voor menig lezer dichter bij huis. Een weergaloze schoonheid. Als de groep al niet een Week Spot had gehad in 2015 dan zou dit unaniem de nieuwste Week Spot zijn geweest. Op de keerzijde staat een instrumentaaltje met de titel 'I Found Love' en dat geloof ik wel.
* Chantal Curtis- Hey Taxi Driver (US, Keylock, 1979)
De eerste van de 'oddballs'. 'Hey Taxi Driver' heb ik op de bewuste avond gehoord en dat is gezellige disco van de bovenste plank. Teveel 'to the point' voor de 'FAD'-selecties maar het is verre van slecht! De a-kant is eigenlijk een tikkeltje beter: 'Get Another Love'. Een plaat die mijns inziens niet zou misstaan in een reguliere 'Five A Day' hoewel het dan ook niet meer dan zes pond zal mogen kosten. De plaat is uiteindelijk op een goed adres gekomen want ik zal deze de nodige draaibeurten geven in mijn shows.
* Maxine Davis- He's My Guy (US, Guyden, 1963)
Ik ben gewaarschuwd. Deze single is nogal gehavend maar daar is de (nog steeds redelijk stevige) prijs naar. Het is pure ouderwetse rhythm & blues geënt op de kantjes van Etta James uit deze periode. Het is niet mijn meest favoriete periode uit de soul, maar kan dit zo nu en dan toch wel waarderen. De tijd dat de elektrische gitaar nog lekker luid en smerig mocht klinken. Geen wonder dat dit werd gezien als de muziek van de duivel. 'I Found A Love' is de eigenlijke a-kant en is meer de atmosferische rhythm & blues-ballade met een ijzersterk zingende Davis. Toch maar eens vaker van die stokoude rhythm & blues aanschaffen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten