Gisteravond bedacht ik me dat ik het treinkaartje van komende zondag nog moest uitprinten. Dat heb ik vanmiddag gedaan, maar eerst moest ik het reisdoel (Meppel naar Leiden Centraal) en de datum (16 juni) opgeven. Als je daarmee akkoord bent gegaan, is er geen weg terug. Dan krijg ik deze middag een berichtje van W. Ze heeft een griepje en stelt voor het uit te stellen tot nadere datum. Ik durf niet op mijn bankrekening te kijken maar vermoed dat het salaris weer té laat is overgemaakt zodat het pas maandag bereikbaar is. Nu zit ik dus met een treinkaartje van zondag naar Leiden en waarschijnlijk met zeer weinig geld op zak. Zoals het nu staat, ga ik echter gewoon komende zondag. Een strandwandeling hoeft niet veel te kosten? Zo loopt het eerste deel van de 'vakantie' alweer anders dan gepland. Ik hoop gewoon dat W. snel opknapt zodat we elkaar op zijn minst zondag ergens kunnen begroeten. Dan maar een wandeling door het mooie Leiden! Vanavond ga ik verder met vakantie vieren. Ik start het nieuwe jaar in 2018 met een 'Listen Carefully' met daarin de centrale titel 'Holiday'. Dat levert de volgende drie nummers op waarbij het geen enkele moeite kost om ze in een bepaalde volgorde neer te zetten.
3. The Kinks (1971)
The Beatles of The Stones? Mag het ook The Kinks zijn? Of The Small Faces of The Who? Er zijn zoveel aardige jaren zestig-bands uit Engeland die net even ietsje meer voor me betekenen dan de eeuwige strijd tussen The Beatles en The Rolling Stones. The Kinks neemt een speciale plek in vanwege de observaties van Ray Davies. Muzikaal is het in eerste instantie vrijwel inwisselbaar voor andere rhythm & blues-groepen uit Engeland maar tekstueel gaat het over zoveel meer dan de meeste liedjes van The Beatles en The Rolling Stones. Toch moet ik bekennen dat ik het later eens heb geprobeerd met de jaren zeventig-elpees van The Kinks maar dit blijkt een brug te ver. 'Muswell Hilbillies' uit 1971 bevat evenwel een aantal fraaie liedjes waaronder deze 'Holiday' die vandaag de rij mag sluiten.
2. Madonna (1984)
Ik doe mijn radioshow als de finale van het Songfestival plaats heeft. Ik ontdek het nieuws van de 'historische zege' pas in de uren erna en de rest van de beelden op zondagmiddag. Dat Madonna heeft opgetreden in de pauze is me in eerste instantie ontgaan. Als een muzikale vriend zijn gal spuwt op Facebook moet ik op de bres komen voor Madonna en schrijf 'dat we niet té hoge verwachtingen mogen hebben bij een gewone popzangeres". Het is een uur later als ik verneem van het rampzalige optreden en, ja, ik heb mezelf er doorheen gesleept. Daarna ben ik teruggekeerd naar het bericht van mijn vriend om mijn reactie iets toe te lichten. De wanprestatie van een paar weken geleden kun je immers niet goed praten. Dan is het minder pijnlijk om terug te grijpen op een oudje van Madonna. De koningin van de pop mag op twee met haar 'Holiday'.
1. The Bee Gees (1967)
De gebroeders Gibb komen regelmatig voorbij in 'Listen Carefully'. Het trio (of kwintet in dit geval) maakt gebruik van eenvoudige titels of tenminste met ingang van 'Holiday'. Tussen de vele miljoenen liedjes die door de jaren heen zijn gemaakt, zijn 'New York Mining Disaster 1941' en 'Spicks & Specks' 'uniek' qua titel. 'Holiday' neemt me mee terug naar een vakantie. Het zal in 1989 zijn geweest? Mijn oudste broer is nog immer vrijgezel en heeft de helft van zijn woonkamer omgebouwd tot discotheek. Ik mag tussen zijn singles snuffelen en heb een leeg cassettebandje meegenomen. Natuurlijk moeten alle platen van The Bee Gees op de band worden gezet en dat is inclusief deze 'Holiday'. In 1990 koop ik zelf de single en het is tot op de dag van heden een persoonlijke favoriet uit de jaren zestig-output van The Bee Gees gebleven. Dit pareltje mag vandaag op één.
Volgende week mag ik opnieuw over The Kinks vertellen en verklaren wat deze band voor me heeft betekend. Maar dat geldt eveneens voor twee artiesten die dezelfde titel hebben gebruikt. Ook dat gaat niet een moeilijke top drie worden...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten