maandag 17 juni 2019

Het zilveren goud: juni 1994 deel IV



Het mag de schijn wekken dat wederom het klad is gekomen in het dagelijks publiceren maar alles is nog onder controle. Het betekent dat ik deze week aan de bak kan met meerdere berichten per dag. Ik ben gisteren naar Leiden geweest en ga daar zeker nog een apart berichtje aan wijden. Albert heeft een verrassing voor me in de vorm van een vijftigtal singles. Het eerste gedeelte van de bestelling van Mark is zaterdag bezorgd, het tweede deel ga ik straks ophalen bij het postkantoor. Als klap op de vuurpijl is het niet alleen de verjaardag van mijn oudste broer (en degene die me het eerst heeft aangestoken met de platenhobby), ik reken eveneens 17 juni 1989 als de officiële start van mijn verzameling. Dat is vandaag dus dertig jaar geleden. Reden voor een bericht? Nee, ik heb de dag al eens eerder gememoreerd tot zover ik nog dingen kan herinneren van die dag. Ik heb zojuist een paar foto's gemaakt op zolder en wil, nog voordat ik aan het werk ga, eerst wel even 'Het zilveren goud' doen. Als ik me niet vergis, eindigt bij Cliff Richard het eerste officiële gedeelte van de papieren kaartenbak. Vanaf woensdag de 'virtuele kaartenbak' hoewel dat in juli nog even de papieren kaartenbak op pikt. Verwarrend? Ach, 'Het zilveren goud' blijft het zelfde met dat verschil dat ik nu geen 'onvindbare' singles meer heb in deze rubriek.

1827 You've Got To Crawl-The 8th Day (NL, Invictus, 1971)
1828 Hup Hup Hup-Cocktail Trio (NL, Imperial, 1964)
1829 1984-Spirit (NL, CBS, 1970)
1830 Could It Be Magic-Donna Summer (NL, Groovy, 1976)
1831 Together Too Long-The Meteors (NL, Harvest, 1980)
1832 Living Doll-Cliff Richard & The Young Ones (Duitsland, WEA, 1986)

Op Donna Summer na zijn de singles nog precies zoals ik ze heb gevonden in 1994. The 8th Day heeft enige tijd in de Blauwe Bak gestaan en dankt daar een fraai blanco hoesje aan. Het zat oorspronkelijk in een Bovema-hoesje dat helemaal was gescheurd. Bijna net zo gehavend als de verpakking van het Cocktail Trio. Spirit heeft zojuist eindelijk eens een hoesje gekregen. Er 'ontbreken' nog altijd platen in de collectie. Zo meen ik dat ik ooit nog eentje in België heb gekocht met een licht afwijkend label. De plaat die op de foto staat, is een latere 'upgrade' van de Nederlandse. Cliff Richard speelt verstoppertje met The Young Ones. Ik heb de plaat geloof ik nog wel eens gedraaid in 'The Vinyl Countdown' en dat zou betekenen dat die nog ergens ingepakt zit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten