De originele kaartenbak, die aan de basis staat van deze rubriek, loopt bijna ten einde. Ergens in juni 1994 zijn de kaartjes opeens op en stel ik de aanschaf van de kaartjes uit tot vandaag. In juli of augustus vind ik dan nog een klein stapeltje en het is erg vreemd dat ik dan een paar singles 'inschrijf' en met een corresponderend nummer. Ik zou platen van bands en artiesten waarvan ik reeds een kaartje heb wel hebben kunnen inschrijven, maar nee... ik heb andere prioriteiten. Over een paar weken gaat 'Het zilveren goud' door met behulp van de 'virtuele kaartenbak'. Dat is vooral op herinnering en dat laat me wel eens in de steek. Zo zien we vandaag een single voorbij komen die eveneens in de laatste aflevering van de 'Blauwe Bak Veteranen'. In dat bericht noem ik de single alsof ik hem in juni 1993 zou hebben gekocht. De kaartenbak laat geen twijfel bestaan en wijst het aan als een single uit juni 1994. Voor mijn gevoel ligt het platen verzamelen in 1995 even helemaal stil maar niet als ik naar de 'Virtuele kaartenbak' kijk. Ik koop bijna méér singles in 1995 dan in 1994. Als ik het goed heb en daarbij moet ik zeggen dat het hier enkel gaat om platen die op dit moment in Gele Bakken staan. Er is nog meer geweest. Vandaag hou ik echter vast aan de kaartenbak en ga ik verder met de 'boodschappen' op de vlooienmarkt in de Veemarkthal in Sneek. Dat levert zes singles op waarvan eentje de nieuwe eeuw op het nippertje heeft gehaald.
Ik zal proberen het beknopt te houden vanavond en beloof jullie dat ik een uitgebreider bericht ga voorbereiden. In 'Het zilverern goud' kijk ik niet alleen terug naar de singles die ik in de bewuste maand heb gekocht maar deel ik ook graag herinneringen uit die tijd. Het is eind juni 1994 dat ik mijn allereerste gitaar koop. Ik heb al een Spaanse gitaar gevonden op 'het stort' en behalve dat het brandhout is, is de hals kromgetrokken. Een paar maanden later kom ik op dezelfde plek een Egmont-gitaar tegen uit de jaren zestig. Het is gewoon de klankkast met de hals, de elektrische onderdelen zijn door de vorige eigenaar verwijderd. De Egmont is er vooral voor het 'meespelen' van liedjes op de slaapkamer en te oefenen op het aannemen van rock-poses. Ik heb tot en met 1992 tenor tuba gespeeld bij de plaatselijke fanfare en heb dus onderricht gekregen in notenschrift. Toch is de tuba niet genoeg rock'n'roll voor mij. Hoewel ik ook altijd een fascinatie voor toetsen heb gehad, heeft de gitaar in eerste instantie de meeste aantrekkingskracht. Ik ga jullie binnenkort deelgenoot maken van wat er op dat moment allemaal in mijn hoofd 'speelt' en het is duidelijk: Ik moet een gitaar hebben want de wereld wacht geduldig op een nieuwe singer-songwriter. Maar ja... het bespelen van een gitaar is een hele andere tak van sport dan een blaasinstrument. Ik heb mijn vertraagde motoriek aardig overwonnen met de tuba maar bij een gitaar gaat het vooral om grepen met de linkerhand terwijl de rechterhand tegelijk ook moet spelen. Het begint me te duizelen als ik een gitarist aan het werk zie en 'Blowin' In The Wind' zie spelen. Laat staan dat we het hebben over metal- of jazzgitaristen. De gitaar wordt hetzelfde als de Kreidler Florett die ik in 1995 voor een paar weken heb: Ik beheers beide niet en toch geeft het me zo'n kick om te weten dat ik mezelf gitarist kan noemen. Ik heb toch een gitaar thuis? Nou dan! Toch zal ik nooit het geduld kunnen opbrengen om het te leren spelen en een paar jaar later verkoop ik de gitaar voor een vriendenprijsje. Nou, ik heb het aardig kort gehouden. Binnenkort meer hierover!
1821 Nothing To Change A Mind-Rodys (NL, Philips, 1967)
1822 Homely Girl-The Chi Lites (NL, Brunswick, 1974)
1823 Open The Door-Judy Collins (NL, Elektra, 1971)
1824 Someday Soon-Judy Collins (NL, Elektra, 1969)
1825 Stop! I Don't Wanna Hear It Anymore-Melanie (NL, Buddah, 1970)
1826 For Once In My Life-Stevie Wonder (NL, Tamla Motown, 1968)
Rodys is op de foto afgebeeld met het plastic hoesje dat standaard om de meeste singles zit in 1994. The Chi-Lites mag voor de tweede keer deze week uit de reserve-Blauwe Bak en plaats nemen op de tafel op zolder voor een foto. 'Open The Door' van Judy Collins is de enige uit deze aflevering die in 1994 een fotohoesje heeft. Melanie is een 'upgrade' die ik in 2000 heb gekocht. Bij de tweede Judy Collins-single reken ik 'Both Sides Now' als de a-kant totdat ik vanavond zie dat 'Someday Soon' volgens het fotohoesje de 'favoriete' track is. Het nummer van Melanie heb ik sinds december 1992 op single in de vorm van een latere 'maxi-single' maar wil het ook wel eens 'origineel' hebben. Stevie Wonder ontbreekt op de foto en ik denk dat die helemaal ontbreekt in de verzameling. In 2001 heb ik een tijd lang een soort van 'dj-residentie' in Tuk. Hoewel ik dan aan de maltbiertjes ben, zijn het wel hele lange sessies en krijg ik geregeld een dreun door de vermoeidheid. Het is in deze tijd en onder de genoemde omstandigheden dat ik per ongeluk de single van Stevie Wonder laat vallen. Daar mist sindsdien een flinke hoek uit. Ik geloof dat ik hem heb weggegooid en ben altijd 'vergeten' om alsnog een vervangend exemplaar te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten