dinsdag 18 juni 2019

Singles round-up: juni 3



Natuurlijk is het erg leuk om de 'Singles round-up' te schrijven en toch wil ik voorkomen dat mijn blog één grote 'Singles round-up' wordt. Gelukkig kan ik me weer veroorloven om iedere maand een paar afleveringen te doen en altijd genoeg voor een 'Eindstreep'. Toch kan het ook té gek gaan. Zoals vorige maand werd het wel heel erg dringen op Soul-xotica waarbij andere rubrieken het moesten ontgelden. In vergelijking met de 'Singles round-up'-afleveringen met de soul-singles lijkt het ondankbaar, maar niets is minder waar. Hoewel ik erg blij ben met de 57 singles van zondag ga ik deze op Soul-xotica 'er doorheen jassen' in een iets andere vorm dan normaal. Dan pak ik iedere titel apart en schrijf daar een berichtje over. Bij meerdere platen van één artiest vat ik ze samen (zoals vorige maand bij Herman Brood). Nu doe ik driemaal een kwintet en vier singles tot slot en schrijf dus beknopter over de singles en zal enkele niet verder noemen in het bericht. Dat is de enige manier om het behapbaar te houden. Ik had eigenlijk de foto op zolder willen nemen maar had me een bericht vergist. Ik meende dat ik met de Week Spot weer op schema zou zitten en vandaar dat ik deze negentien op de deurmat heb uitgestald. Laat er geen misverstand over bestaan: De maand duurt nog elf dagen en vóór volgende week zondag krijgen jullie nog vier afleveringen 'Singles round-up' voor de kiezen. Laat me dus snel beginnen met de eerste negentien uit de partij van Albert.

* Marc Almond- Jacky (UK, Some Bizzare, 1992)
* Arrested Development- Tennessee (EEG, Chrysalis, 1991)
* Eric B. & Rakim- Paid In Full (Duitsland, Island, 1987)
* Bad To The Bone- Black Tears (EEG, EMI, 1990)
* George Baker Selection- Midnight (NL, Negram, 1970)
Het merendeel van de singles is afkomstig van een lokale omroep en dat zijn voornamelijk platen uit de jaren 1989 tot en met 1992. Dat is de tijd waarin veel platenkopers de overstap maken naar de cd en in bepaalde gevallen zijn de vinylsingles dan ook erg schaars. Een aantal ken ik echter wel weer uit de uitverkoopbakken van toendertijd. Neem bijvoorbeeld 'Jacky' van Marc Almond. De voormalige Soft Cell-zanger doet in 1992 een project met covers en neemt zo bijvoorbeeld 'Days Of Pearly Spencer' op alsook 'Jacky'. Dat is eigenlijk 'Jackie', het Jacques Brel-nummer dat door Mort Shuman is vertaald en voor Scott Walker een grote hit heeft opgeleverd. In mijn herinnering is het een beetje 'bout', maar het valt me achteraf gezien niet tegen. Arrested Development heeft in de jaren negentig nooit een indruk achtergelaten bij mij en dus is 'Tennessee' echt een kennismaking. Ik kan me voorstellen waarom ik er 28 jaar geleden niets van moest hebben maar vind het nu des te leuker! 'Paid In Full' is natuurlijk een echte mix-klassieker en best wel een schande dat ik deze nog steeds niet had. Bad To The Bone is zo'n naam die ergens een belletje doet rinkelen. Mike Vernon tekent hier voor een fijne bluesrock-productie. Het nummer zelf kan ik ook nog wel herinneren. Albert laat me ook nog een stapeltje zien die hij van een forumlid heeft gekregen en dat is meest zult en grote hits uit de jaren zeventig. Ik meen George Baker nog niet te hebben en dat klopt achteraf. Het is meer 'Dear Ann' dan 'Little Green Bag' maar leuk om deze aan de verzameling te kunnen toevoegen.

* BC & The Basic Boom- Baby Come Back (België, CNR, 1991)
* B-52's- Good Stuff (Duitsland, Reprise, 1992)
* Blue Aeroplanes- Jacket Hangs (Duitsland, Ensign, 1990)
* Bronx Style Bob- Forbidden Love (Duitsland, Sire, 1992)
* Bobby Brown- Good Enough (NL, MCA, 1992)
BC ken ik uit het 'Hitdossier' maar heb ik helemaal gemist in 1991. Een rap over de basis van 'Je T'Aime... Moi Non Plus' en best nog smaakvol uitgevoerd. The B-52's is natuurlijk altijd een feestje hoewel de plaat in 1992 aan me voorbij is gegleden. Ik denk dat Blue Aeroplanes in 1990 in de verkiezing tot 'Speciale Aanbieding' van de KRO heeft gezeten. Het zal toen ongetwijfeld stemmen hebben gekregen van de 'Leidsekade Live'-mannen maar verder is het een beetje anonieme 'indie'. Bob uit de Bronx heeft evenmin een indruk achter gelaten maar klinkt anno 2019 alsof het best wel weer eens op de radio gehoord mag worden. Ik moet toegeven dat ik altijd een beetje een hekel heb gehad aan Bobby Brown. Toch ben ik een paar weken geleden al overstag gegaan voor wat betreft 'My Prerogative' en ik ga het nu proberen met 'Good Thing'. Het is op zichzelf niet slecht maar wel ontzettend jaren negentig-glad. Ik laat hem echter groeien.

* The Charlies- The Meaning Of Life (NL, Top Hole, 1989)
* Crocodile Smile- Sally (NL, Road Records, 1989)
* Dream Warriors- My Definition Of A Boombastic Jazz Style (Duitsland, 4th+B'way, 1990)
* Earth, Wind & Fire- System Of Survival (NL, CBS, 1987)
* Eurythmics & Aretha Franklin- Sisters Are Doin' It For Themselves (Duitsland, RCA, 1985)
Ik mag even voor twee platen naar Friesland. Hoewel? The Charlies komt volgens het telefoonnummer uit de stad Utrecht maar het plaatje is uitgebracht door Top Hole. Dat is een internationaal opererend platenlabel uit Langezwaag, vlakbij Heerenveen. Beide kanten zijn geproduceerd door Hans Vandebburg en de a-kant is in de 'feelgood'-traditie van Gruppo Sportivo. Toch trekt de b-kant de meeste aandacht: Een cover van Rick James' 'Super Freak'? Het tempo is flink naar beneden gehaald en de groep loopt vooral te klooien met een gitaarsynth en het refrein is bijna onherkenbaar. Leuke cover! Crocodile Smile is een band uit Leeuwarden dat, volgens mijn herinnering, heeft meegedaan aan talentenjacht op de radio van de NCRV. Ik kan me ook nog de persfoto herinneren van de band en dat ziet er erg professioneel uit. Ik verwacht niet veel bij 'Sally' maar het overtreft alle verwachtingen. Het is zo'n lekker nummertje dat het beslist méér had verdiend in 1989! Dream Warriors is net zo'n verhaal als The B-52's: Altijd leuk. Voor Earth, Wind & Fire ben ik me pas recent gaan interesseren, maar verder heeft 'System' geen onuitwisbare indruk achtergelaten in 1987. Ik geef de voorkeur aan het vroegere werk. Eurythmics heb ik zondag al gedraaid tot afgrijzen van collega Lee. Hij háát het stemgeluid van Annie Lennox. Kan ik dan nu misschien een 'radio-link' verwerken in een blogbericht? ,,Een bijzondere combinatie. The Queen Of Soul... samen met Aretha Franklin".

* Extreme- Hole Hearted (Duitsland, A&M, 1990)
* Fish- A Gentleman's Excuse Me (EEG, EMI, 1990)
* 49-ers- Die Walküre (NL, Dureco, 1990)
* The Farm- Groovy Train (Duitsland, Jive, 1990)
Over Extreme en Fish kan ik kort zijn: Ik heb beide singles al en dus zijn deze voor de liefhebber! 49-ers is een gek verhaal. Het is duidelijk dezelfde groep als van het brutale 'Touch Me'. Toch lijkt deze single alleen in Zweden en Nederland te zijn uitgebracht en dat is best verbazend voor een Duitse titel. Zelfs Duitsland heeft geen release gehad terwijl de overige singles van The 49-ers daar wel zijn uitgebracht. Het is daarentegen geschreven door Gianfranco Botolotti die verantwoordelijk is voor de andere nummers. Wel sneu dat hij Pig Bag geen krediet geeft. Eigenlijk op High Fashion maar Dureco overheerst op het label. Eerst maar eens toevoegen aan 45cat want ook de Nederlandse release staat er niet bij. Ik ben erg in mijn nopjes met The Farm en daar eindigt deze 'Singles round-up'. Ik doe morgenavond de Week Spot samen met 'Het zilveren goud' en vervolg vrijdag met de 'Singles round-up'.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten