vrijdag 21 juni 2019

Singles round-up: juni 5



De planning en vergaderingen gaan onverdroten door. In het weekend de twee afleveringen van 'Het zilveren goud'. De 'duurdere' singles van Mark wil ik maak in twee afleveringen van elk acht singles doen. Ofwel: Dat zijn er vijftien plus Sam Dees. Ik vermoed dat mijn goede Italiaanse vriend weer ruimschoots de tijd gaat nemen met het opsturen van de recente Cannonball. Verder speel ik op dit moment vooral met de planning van de Gele Bak Top 100. In voorgaande jaren probeerde ik dat in de vijf weekeinden van juli te doen, maar... dit jaar telt juli slechts vier weekeinden. Eerst zou ik het laatste weekend van juni erbij betrekken, maar dan moet ik nog heel veel werk verzetten waar ik niet bepaald de inspiratie voor heb. Bovendien komen de andere rubrieken dan ook weer in het gedrang. Misschien dan tóch een 'aftelling' tot mijn vakantie? We zullen het zien. In ieder geval komen jullie een aantal van de titels uit de 'Singles round-up' tegen in de 'Eindstreep' van volgende week zondag. Nu de laatste negentien uit de partij van Albert zodat ik de platen weer kan toevoegen aan de bak voor 'The Vinyl Countdown' op zondagavond.

* Robert Palmer- Mercy Mercy Me (EEG, EMI, 1990)
* Pepsi & Shirlie- Heartache (Duitsland, Polydor, 1987)
* Pet Shop Boys- So Hard (EEG, Parlophone, 1990)
* Powercut Featuring Nubian Prinz- Girls (Duitsland, Eternal, 1991)
* Rozalla- Are You Ready To Fly (België, Buzz, 1992)
Ik verwacht het tweede deel van deze partij in het najaar en had Albert dit nog moeten laten weten: Als je tussen de singles het hoesje van Rozalla vindt met daarin Redhead Kingpin & The F.B.I., dan is er sprake van 'memory'. Eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik gelukkiger ben met Rozalla, maar dat is een ander verhaal. Verder heb ik Pepsi & Shirlie 'dubbel' en dus wacht dit exemplaar op een belangstellende. Robert Palmer neemt me terug naar een heel spaarzaam moment in januari 1991. Ik ben dan namelijk huiswerk aan het maken! Het is de periode van de mondelinge examens en de dreiging van de Golfoorlog. Pet Shop Boys heb ik zondag gedraaid in de uitzending. Powercut is in 1991 geruisloos aan me voorbij gegleden. Speels hoe een sample van het origineel van Moments & Whatnauts erin is verwerkt, maar verder herinnert alleen het refrein aan de jaren zeventig-klassieker en uiteraard de trompet in de 'hitversie'. Rozalla heeft ongemerkt in 2015 een stempel gedrukt op mijn eerste vakantie in Sleen. Ik vind op de zaterdagmiddag 'Everybody's Free' op single bij een kringloopwinkel in Emmen. De opvolger heeft echter geweigerd een plek in te nemen in mijn geheugen maar klinkt desondanks erg gezellig, maar weer niet zo memorabel als de grote hit.

* Sheila B. Devotion- Love Me Baby (Frankrijk, Carrere, 1977)
* Siobhan- Paris Rendezvous (NL, Idiot, 1989)
* Sir Mix-A-Lot- Baby Got Back (Duitsland, Def American, 1992)
* Soul II Soul- A Dreams A Dream (Duitsland, 10 Records, 1990)
* Dave Stewart & The Spiritua Cowboys- Jack Talking (Duitsland, RCA, 1990)
De laatste heb ik 'dubbel' en mag wederom naar een liefhebber. Reacties op berichten gaan alleen nadat ik toestemming heb gegeven en dus is een mailtje beter. In 'The Vinyl Countdown' maak ik graag grapjes over Sheila B. en Baccara door te zeggen dat wij Europeanen hier ons Engels hebben geleerd. Toch vind ik het steenkolenengels hier nog wel meevallen. Ik heb zondag nog 'Singing In The Rain' gedraaid en daarbij klinkt haar 'rain' opvallend als 'ren'. Zeer fijne Eurodisco en weer een reden om het mopje van stal te halen. Nee, Siobhan is niet Siobhan Fahey van Bananarama, maar een Nederlandse zangeres. Heette zoiets niet de 'Steunplaat'? De plaat van Nederlandse bodem die gedurende een week iedere avond in de 'Avondspits' was te horen? Siobhan is deze eer te beurt gevallen en kan ook ergens nog het interview herinneren. De plaat heeft een goede associatie en de herinnering komt terug bij het intro. Sir Mix-A-Lot is ook aan mijn aandacht ontsnapt en dat is best jammer. Hij brengt een eerbetoon aan de kont in al haar reet-zijn. Van deze Sir mag deze best groot zijn en heeft hij een hekel aan de tijdschriften met de anorexia-meisjes. Als puntje bij paaltje komt ben ik iets meer gefixeerd op de borsten, maar begrijp zijn passie voor de kont best wel. Hoelang is het geleden dat ik deze van Soul II Soul voor het laatst heb gehoord? Misschien wel 29 jaar! Het weerzien is emotioneel.

* Talking Heads- Psycho Killer (NL, Philips, 1977)
* Tribal House- Motherland A-fri-ca (Duitsland, Cooltempo, 1990)
* Twin Hype- For Those Who Like To Groove (Duitsland, BCM, 1990)
* 2 Static- Boy I'll House Ya (NL, Dureco, 1990)
* The Adventures Of Stevie V- Dirty Cash (Duitsland, Mercury, 1989)
De laatste heb ik al in de Engelse persing, maar ja... ik heb iets met persingen en dus mag deze Duitse eveneens in de bakken. Talking Heads heb ik nu wel dubbel en ook het extra exemplaar is met fotohoes. De 'oude' mag dus wederom naar de liefhebber. De overige drie nummers zijn me totaal onbekend. Tribal House zit daarbij vooral in de hoek van voorgenoemde Soul II Soul met een nogal politieke tekst. Twin Hype zit in hetzelfde straatje als Dream Warriors. Weliswaar geen jazzy intermezzo's maar wel rap waar je een goed gevoel van krijgt. 2 Static is ongecompliceerde Eurodance met de James Brown-samples binnen handbereik.

* Stevie Wonder- Keep Our Love Alive (Duitsland, Motown, 1990)
* World Party- Way Down Now (Duitsland, Ensign, 1990)
* Yothu Yindi- Treaty (NL, Mushroom International, 1992)
* Young MC- Bust A Move (Duitsland, Delicious Vinyl, 1989)
Iemand zin in World Party? Deze single heb ik al eens in de bakken staan en mag dus weg! Bij Stevie Wonder in de jaren tachtig heb ik gemengde gevoelens. Heel soms slaat hij de spijker op zijn kop. Vaker nog is het een overdaad aan synthesizers en net een 'key change' teveel. Ja hoor, meteen na het eerste refrein gaat het in een andere sleutel en dan hebben we de kerkkoren nog niet eens gehad. Yothu Yindi is die aboriginal-plaat die ik helemaal was vergeten. Was oen al een gek ding en dat is in 27 jaar niet veranderd. Ik besluit deze 'Singles round-up' met een heuse klassieker die nog altijd erg goed smaakt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten