zondag 23 juni 2019

Het zilveren goud: juni 1994 deel V



Met de verwachte temperaturen voor later deze week valt het op dit moment nog niet tegen. Als ik dan toch even wil genieten van het weer op de fiets, dan zal ik dat vandaag moeten doen. Uiteraard nog half-elektrisch want ik heb nog geen actie ondernomen met de Pioneer. Ik speel met een stout plannetje en in dat geval ga ik de Pioneer alleen nog recreatief gebruiken. Bovendien zou ik dan een passend moment kunnen uitzoeken wanneer de ligfiets helemaal gerenoveerd kan worden. Tot die tijd moet ik maar even gebruik maken van de gelegenheid? Ik verwacht geen buitenlandse reizen vandaag, gewoon een beetje ontspannen fietsen en wellicht met een 'H' in de rechterbovenhoek van het scherm geplakt. De foto voor 'Het zilveren goud' heb ik gisteravond reeds gemaakt, maar ben echt moe na een intensieve show (en warme zaterdag) en dat betekent dat ik nu eerst deze rubriek ga doen. De papieren kaartenbak is voorlopig ten einde en dus wordt het 'gokken' vanaf deze kant. Dat verklaart ook de eerste twee titels die me flink wat koppijn hebben bezorgd in de afgelopen dagen.

De kaartenbak... Het is ongelofelijk hoe je nostalgisch kan terug denken aan iets dat al twintig jaar niet meer bestaat. Ik kan me nog wel herinneren dat ik naar de huisarts moest en dat de receptioniste een grote schuiflade opende met allemaal kaartjes. Alle kwalen van een complete regio verpakt in een metalen kast. Ik weet niet tot hoe lang Henk is door gegaan met zijn kaartjes, maar hij heeft me hierin geïnspireerd. Een kaartje per artiest of groep op alfabetische volgorde en volgnummers voor de platen. Dan vermoed ik dat hij de singles nog wel op volgorde van aankoop had staan en was het kaartsysteem handig om snel een plaat te vinden. Bij mij is de 'virtuele' kaartenbak gelijk aan de volgorde waarin de singles nu staan. Verdeeld per decennium: Jaren zestig en eerder, jaren zeventig en tot slot jaren tachtig en later. Dat is een immense klus geweest, maar goed... ik durfde in die tijd 's nachts niet te gaan slapen en dus had ik alle tijd hiervooor. Ook dat is 'nog maar' drie jaar geleden. Ik heb het dan over de vorstperiode in januari 2016 en de laatste weken in Nijeveen. Omdat de isolatie zó verrot is, vrees ik voor mijn spulletjes (en wil ik niet met zeven pyjama's en een winterjas gaan slapen). Waar Henk de sigarendoosjes van 'heit' (die overigens gisteren 84 zou zijn geworden...)gebruikt om de kaartjes in te zetten, daar ga ik voor de plastic bakjes van de V&D waar de kaartjes trouwens ook vandaan komen. De kaartjes zijn geen grote investering en toch stel ik het uit en stel ik het uit en stel ik het uit. Ik kan me herinneren van de 'midweek op eigen benen' dat ik toen nog altijd in klad bij hield welke single ik op welk moment had gekocht en compleet met volgnummer. Een maand later vind ik een paar ongebruikte kaartjes en begin ook ergens halverwege dit kladlijstje. Verder dan dat zal het nimmer komen. Vijfentwintig jaar later blijkt dat het moment van aankoop van een single niet zó belangrijk is geweest als dat ik vijfentwintig jaar geleden heb gedacht. Het is veel gokken en ik heb een paar harde noten moeten kraken, maar... 'Het zilveren goud' kan doorgaan!

1833 Ivanhoe-Co Hagedoorn (NL, Decca, 1963)
1834 Here Comes The Weekend-Dave Edmunds (NL, Swan Song, 1976)
1835 I Can't Help Myself-The Four Tops (US, Motown Yesteryears, 1965, re: 1972)
1836 Welterusten Mijnheer De President-Boudewijn De Groot (NL, Decca, 1966)
1837 On The Road Again-Canned Heat (NL, Liberty, 1968)
1838 All The Love In The World-Consortium (NL, Pye, 1969)

Hoewel met name in 1993 enige 'rommel' in de collectie is gekomen, probeer ik het zo schoon mogelijk te houden. Een paar maanden geleden heb ik het hier in deze rubriek gehad over 'T Is Weer Voorbij Die Mooie Zomer' van Gerard Cox en hoe ik deze op 'het srort' heb gevonden. Ik noem daarbij ook het andere 'piratentoppertje' maar vergeet gemakshalve deze van Co Hagedoorn. Natuurlijk wil ik deze oorspronkelijk niet in de kaartenbak hebben maar heb in de loop der jaren toch de hand over het hart gestreken. Qua volgnummer had deze dus eerder moeten zijn, maar omdat het anno juni 1994 een zwervend bestaan leidt, geef ik hem nu het eerste volgnummer dat de single in haar geschiedenis heeft gekregen. Het volgende pijnpunt is Dave Edmunds. Ja, er staat me iets van bij dat ik op een zaterdagmiddag met de trein naar Leeuwarden ben geweest. Ik moet snel iets bestellen bij de ECI en anders krijg ik het 'kroonboek'. Of dat nu heel eerlijk juni 1994 is geweest? Ik gok het maar. Ik koop bij ECI, bij gebrek aan beter, een 2-in-1-box van Simon & Garfunkel met de albums 'Bridge Over Troubled Water' en 'Sound Of Silence'. Op het Zaailand is een kindervrijmarkt aan de gang en daar pik ik deze van Dave Edmunds op. Ben ik in juni 1994 ook nog naar de 'Marpleats' in Molkwerum geweest? Ik kan me herinneren dat het fraai zomerweer was en kan het nergens anders plaatsen op de tijdlijn. Daar komen de overige vier singles vandaan.

The Four Tops zit al sinds jaar en dag in de (reserve-) Blauwe Bak en dan nog het meeste vanwege 'Ask The Lonely'. Ik ontdek nu pas dat dit in 1972 ook de a-kant is geweest van deze heruitgave. Ik heb dankzij een latere fancy fair een paar lege hoesjes van 'Walk Away Renee' van The Four Tops op voorraad en gebruik eentje voor 'I Can't Help Myself'. Consortium zit oorspronkelijk ook in een neutraal hoesje, het is pas in 2011 dat ik de single mét fotohoes tegenkom.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten