Vrijdag heb ik de 'Eretitel' gedaan met 'Breakaway'. Als 'Listen Carefully' kondigde dat een vakantie aan van een paar weken. Ik kon vrijdag niet weten dat ik opnieuw een korte vakantie zou hebben. Zowel zaterdagavond als zondagavond heb ik het helemaal gehad na de radioshows en dus lig ik een paar berichten achter. Dat is op zichzelf geen ramp. Naast 'Het zilveren goud' heb ik een fietsverhaaltje van vandaag en kan wel een bericht 'smokkelen' omdat ik later deze week een vracht singles uit Engeland binnen krijg. Ik had gisteren de titels van de singles uit 'Het zilveren goud' al in de telefoon gezet zodat ik boven de platen kon zoeken om een foto te nemen. Kort daarna zak ik helemaal in en ga vroeg slapen. Zo ben ik vanmiddag naar boven gegaan om de singles uit 'The Vinyl Countdown' terug op de plek te zetten en de foto te nemen van de zes van vanavond. Ik ben na dit lange weekend helemaal klaar voor 'Het zilveren goud' en laat me daarmee dus maar beginnen.
's Ochtends is er een rommelmarkt in Heeg. Nadat ik thuis de lunch heb genoten, heb ik nog wel zin om even naar de vlooienmarkt te gaan in de Veemarkthal van Sneek. Hoewel de singles minder frequent worden aangeboden als een paar jaar eerder kan de entree van drie gulden altijd nog uit. De laatste keer dat ik op de vlooienmarkt ben geweest is in 1997 en dan valt de vangst zwaar tegen. In het begin in Steenwijk ben ik nog eens naar de vlooienmarkt geweest in De Meenthe. Platen koop je dan inmiddels bij 'professionele' dealers op Marktplaats en Ebay en het aanbod op de vlooienmarkt is bedroevend. Het aanbod van gedragen kleding neemt dan juist toe. Nee, geen keurige rekken met jassen aan houtjes, maar gewoon de stapel kleren waar iedereen in loopt te trekken. Ik heb nog wel eens het idee gehad om een vlooienmarkt te bezoeken en voor een blogbericht in 2019 zou dit eigenlijk een 'must' zijn. Ik kan me nauwelijks voorstellen wat er tegenwoordig zoal te koop is. Geen enkele markt die het overigens haalt bij de ambiance van de Veemarkthal. Ik sta er nog wel eens met een standje en als ik even weg moet, wil de buurman altijd wel even een oogje in het zeil houden. De frituur in de hoek is onvolprezen en de koffie bewijst haar diensten terwijl ik zit te wachten op een potentiële klant voor mijn handel. Over een paar weken, in 1994, sta ik weer eens op de vlooienmarkt dus wellicht meer hierover? Dit zijn de volgende zes singles die ik in juni 1994 aan de verzameling heb toegevoegd.
1815 Road To Nowhere-Talking Heads (EEG, EMI, 1985)
1816 We Belong To The Night-Ellen Foley (NL, Epic, 1979)
1817 Dub Be Good To Me-Beats International (België, London, 1990)
1818 Hold On To What You've Got-Bill & Buster (NL, A&M, 1971)
1819 Veronica Bedankt... En Tot Ziens-Roek Williams (NL, CNR, 1974)
1820 It Miek-Desmond Dekker & The Aces (NL, Green Light, 1969)
Alle singles zijn nog origineel zoals ik ze in 1994 heb gekocht hoewel Desmond Dekker een plastic hoesje heeft of helemaal geen hoesje. Het is de eerste uit een partij interessante jaren zestig-singles zonder authentieke hoesjes laat staan fotohoesjes. Met dat laatste accessoire zou een enkele single ook ongetwijfeld duurder zijn geweest. Bill & Buster is de parel uit dit sextet. Een hopeloos vergeten hitje uit 1971 met een erg verrassende 'freaky' brug en verder de combinatie van een groots orkest en de stemmen van Bill en Buster. Roek Willams mag mee voor de Veronica-interesse maar verder wil ik de schijf het liefste zo snel mogelijk vergeten. Hoewel het gros uit 1989 en 1990 mijn goedkeuring niet kan weg dragen in die tijd heb ik altijd een liefde gekoesterd voor 'Dub Be Good To Me' van Beats International. Ik weet niet of het komt door de stem van Lindy Layton of door de dubgeluiden en de pompende bas of juist een combinatie van dit alles, maar dit is één van de vroegste platen uit de jaren negentig welke ik in hetzelfde decennium kan waarderen. Woensdag vervolg ik met zes uit de 'interessante' partij van de vlooienmarkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten