Tot slot de kersverse Week Spot van deze nieuwe week en dat gaat een kort verhaaltje worden. Er is namelijk helemaal niets bekend over Doug Gibbs behalve dat hij schijnbaar de leadzanger was van Master's Children. Hij heeft in 1972 alleen deze single gemaakt voor het obscure Oak-label. Het is doorgaans een voorwaarde bij een Week Spot dat er wel iets moet zijn om over te schrijven, maar aan deze wet ga ik deze week voorbij. Enerzijds omdat het me goed uitkomt en aan de andere kant omdat dit de Week Spot móet worden! Het is de vroege jaren zeventig en zelfs de budget-studio's kunnen een fraaie stereoplaat voortbrengen. Het is evenwel nog jaren voordat de disco een feit is en dat levert prachtige muziek op tussen twee werelden van soul. Het is de muziek waar ik me de laatste jaren vooral mee bezig houd. Doug Gibbs wordt voor een vriendelijke prijs aangeboden door Mark en het raakt me meteen. Er zit een erg fraaie dynamiek in het nummer zonder dat het 'over the top' wordt. Het is een zogenaamde 'builder'. Ieder coupletje is heel subtiel ietsje anders dan het vers ervoor hoewel het refrein een terugkerende factor blijft. Doug onderhoudt me soms een hele dag tijdens het werk en de fietstocht naar huis en ik hoop dat ik daar nóóit genoeg van ga krijgen. Doorgaans is het voorstellen de laatste zin van de inleiding en kan het verhaal beginnen. Nu besluit ik het bericht met deze tekst. De nieuwe Week Spot heet 'I'll Always Have You There' van Doug Gibbs uit 1972. 'Let the music do the talking'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten