Hoewel ik gisteravond vooral heb opgedragen aan de radioshows ben ik toch nog een stukje verder opgeschoten met de virtuele kaartenbak. Van de, op Soul-xotica vermelde, singles die ik tot en met 2015 heb gekocht moeten de letters H tot en met Z nog uit de lijst en van de ouderwetse kaartenbak de R tot en met Z. Toch blijkt dat ik een hoop singles mis. Niet alleen een aantal uit de oude kaartenbak, maar ook meer recente aankopen. Ik ben in november 2017 zeer in mijn nopjes als ik 'Nothing Ever Happens' van Del Amitri vind bij de kringloop in Dieverbrug, volgens SOul-xotica zou ik deze een paar weken vóór de verhuizing naar Nijeveen in Tuk hebben gekocht. Ook 'I Love Your Smile' van Shanice zou ik dubbel moeten hebben en staat in dezelfde partij singles uit 2010 een titel waar ik nog nóóit van heb gehoord. Het is dus zaak om door, nog ingepakte, dozen te gaan want er moet nog meer zijn! Vanavond wordt pijnlijk duidelijk dat ook van de 'oudjes' er een aantal ontbreken. In één geval wil ik niet té hard treuren, maar de andere mis ik toch echt wel. Ik ga andermaal terug naar februari 1994 en ga vanavond op bezoek bij iemand in Sneek.
Twee jaar geleden heb ik jullie in deze rubriek kennis laten maken met Klaas. Hij restaureert al jukeboxen in de tijd dat deze muziekapparaten 'hot' zijn bij de yuppen. Hij neemt ontslag als hij op een bepaald ogenblik niet-originele onderdelen moet toepassen op een authentieke machine. In de jaren 1992 en 1993 zit hij in de Nauwe Noorderhorne. Eerst in het pand waar de jukeboxwinkel van Twister heeft gezeten en na een paar maanden trekt hij in het oude pand van Sunrise, precies tegenover de oude stek. De inkomsten uit de platen en de snuisterijen zijn te minimaal en Klaas is té perfectionistisch om aan de lopende band jukeboxen te restaureren. In 1993 besluit hij weer terug te gaan naar een garagebox. Zijn familie is even bezeten van jukeboxen en platen als Klaas zélf. Ik kom geregeld bij zijn zwager Henk over de vloer en ontmoet ook een andere zwager. Die nodigt me ook eens uit om bij zijn singles te kijken. Dat vindt op deze bewuste zaterdagmiddag in februari 1994 plaats. Hij heeft maar liefst twee op en top gerestaureerde jukeboxen staan. Hij en zijn vrouw sparen al singles sinds de jaren zestig en daardoor hebben ze bepaalde platen 'dubbel'. Ik kan me nog herinneren dat het echtpaar elk in 1969 'Maybe Tomorrow' van The Iveys heeft gekocht, een plaatje dat ik zelf pas in 2006 voor het eerst zal vinden. De besluiteloosheid wiens exemplaar de beste is, maakt dat ik nog dertien jaar moet wachten. Dan is de Duitse persing vrij algemeen verkrijgbaar en voor een niet astronomisch bedrag. De Nederlandse met fotohoes koop ik uiteindelijk in 2010. Het blijft bij dit eenmalige bezoek en eigenlijk is dat best jammer. Niks ten nadele van Klaas of Henk, maar dit is een verzamelaar zoals ikzelf. Eentje met meer interesse voor eind jaren zestig dan jaren vijftig en minder de mentaliteit van een handelaar. Elkaar platen 'gunnen' is wat telt bij hem. Vanavond zien we de eerste twee singles die ik bij hem koop plus de laatste twee van de kringloop in Bolsward en twee uit een Bolswarder antiekzaakje dat ik recent heb ontdekt.
1663 Pearl's A Singer-Elkie Brooks (NL, A&M, 1977)
1664 If You Feel The Funk-LaToya Jackson (NL, Polydor, 1980)
1665 Go Walking-Theo Van Es (NL, Negram, 1971)
1666 Stamping Ground-Moondog (NL, CBS, 1970)
1667 Voodoo Chile-The Jimi Hendrix Experience (UK, Track, 1970)
1668 I Saw Her Again-The Mamas & The Papas (NL, MCA, 1966, re: 1981)
LaToya Jackson ontbreekt op het appel en dat is op zichzelf geen wereldramp. Er zijn leukere platen te bedenken en het moest niet erg moeilijk zijn om een vervangend exemplaar te vinden. Bij Moondog ligt dat anders. Het neemt me terug naar de zomer van 2002 als ik min of meer in Leeuwarden bivakkeer. Ik zit dan bijna dagelijks in een kroeg met iemand die een hele interessante muzieksmaak blijkt te hebben. Aan de ene kant is hij idolaat van hardcore-punk en vertelt dan op een middag dat hij in de ban is geraakt van Moondog. ,,Ja, daar heb ik een single van", roep ik enthousiast uit. Ik kan me de single dan niet echt herinneren, alleen maar dat het een erg 'raar' nummer is. Hij vertelt honderduit over de muzikant Moondog en... misschien moest ik dat ook nog maar eens doen! De single krijgt in 1970 een Nederlandse release omdat 'Stamping Ground' is uitgeroepen als 'thema' van het Holland Pop Festival in het Kralingse bos. Ik beloof jullie hierbij binnenkort een uitgebreider bericht over Moondog, want ja... voorlopig doet die niet mee in 'Raddraaien'. Brooks en Jackson komen van de kringloopwinkel in Bolsward en de laatste is de enige met een fotohoesje. De eerste solo-single van The Shoes-zanger Theo Van Es en Moondog komen van een heel klein antiekzaakje in Bolsward. Aan de buitenkant oogt het alleen maar als diggelgoed en ik word in de kringloopwinkel getipt dat deze ook een paar leuke singles heeft liggen. We gaan hier nog terug komen! Hendrix en The Mamas & The Papas komen van de zwager van Klaas alsook vijf van de singles van volgende week. 'Voodoo Chile' is uit de eerste oplage met het witte kader op de fotohoes. Omstreeks 1999 plaats ik de tweede persing zonder wit kader bij deze en die staan nog steeds gebroederlijk naast elkaar in de jaren zeventig-bak. Hoewel het prijsverschil minimaal is, is deze met de witte lijst het meest gezocht. Volgens mij heb ik voor deze vijf gulden betaald. Ik had The Mamas & The Papas gegokt als een Duitse persing maar kijk toch even op 45cat. Dan blijkt dat de Nederlandse en Duitse series niet parallel liepen en dat 'I Saw Her Again' met 'Words Of Love' alleen in Nederland is uitgebracht. Het gaat me in 1994 vooral om het laatste nummer. Sinds de zonsverduistering in 1999 heeft 'I Saw Her Again' eeuwigheidswaarde gekregen voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten