Inmiddels is het jubileum al twee jaar achter de rug en niemand durft hardop te zeggen dat de band tussen 1979 en 1985 uit elkaar was. Ik heb het dan over de Engelse folkrockband Fairport Convention. Op dat moment is Simon Nicol de enige muzikant die betrokken is geweest bij de oprichting en hij ziet in 2008 gebeuren dat over honderd jaar nog altijd een Fairport Convention actief is. ,,Bij het 150-jarig jubileum van een kerkkoor klaagt ook niemand dat er geen oorspronkelijk lid meer bij zit". De spijker op zijn kop! De zwarte gospel kent zo ook haar 'instituten'. The Soul Stirrers is daar eentje van, hoewel ik niets kan vinden of de groep nog altijd actief is. The Soul Stirrers wordt namelijk niet vaak genoemd behalve als het komt tot een paar grote zangers die hun loopbaan zijn begonnen in het kwartet. De groep stuwt in de jaren zestig nog een tijdje voort op het feit dat Sam Cooke zijn carri1ere hier is begonnen en brengt in 1969 de single 'Striving' uit. Twee jaar later wordt dit nummer gebruikt als b-kant en dat is de hoedanigheid zoals ik de plaat in de gospelkoffer heb. Van de eerste persing zijn evenmin labelscans te vinden. De kersverse Week Spot is 'Striving' van The Soul Stirrers uit 1969.
Ik hoop dat 45cat me meer antwoorden kan geven, maar dat beperkt zich uiteraard alleen tot de singles. Dat laat zien dat The Soul Stirrers tot en met 1979 schijfjes op zeventien centimeter doorsnee hebben uitgebracht. In 1980 is blijkbaar nog een elpee verschenen op Savoy maar dan houdt het verder wel op. Wikipedia concentreert zich alleen op de eerste veertig jaar en moffelt de rest een beetje weg. Toch heeft het een fikse tegenstrijdigheid in het artikel. Het opent met de zin 'wier' loopbaan meer dan tachtig jaar beslaat'. In de tegenwoordige tijd en dus zou dat negentig jaar moeten zijn. Anderzijds geeft het in de 'sidebar' aan dat de band actief is geweest vanaf 1926 tot en met de jaren zestig. Wikipedia is niet zaligmakend, maar het zet wel vraagtekens bij dit bericht. Is The Soul Stirrers nu nog steeds actief of niet?
Silas Roy Crain staat in 1926 aan de wieg van de groep. Het begint met een kwartet dat liederen zingt in 'jubilee'-stijl en is gevestigd in Trinity in Texas. Een paar jaar later vertrekt Crain naar Houston en sluit zich aan bij een bestaande gospelgroep onder de voorwaarde dat zij zich The Soul Stirrers gaan noemen. In Houston raakt The Soul Stirrers steeds meer onder de invloed van de 'hard gospel' van Mahalia Jackson en Sister Rosetta Tharpe en ontwikkelt de groep haar stijl dat haar stempel op de latere rock en soul zal drukken. The Soul Stirrers is het schoolvoorbeeld van een mannelijk zangkwartet. Muziekarcheoloog Alan Lomax maakt in 1936 de eerste opnames van The Soul Stirrers. Kort daarop verhuist de groep naar Chicago. Kort na de Tweede Wereldoorlog tekent The Soul Stirrers een contract bij Specialty Records. In 1950 wordt de groep versterkt door een negentienjarige jongeman: Sam Cooke. Cooke zal de daaropvolgende vier jaar bij de groep blijven en bezorgt The Soul Stirrers in 1951 een eerste hit met 'Jesus Gave Me Water'. Johnnie Taylor zal later eveneens zijn eerste schreden zetten met The Soul Stirrers en verder zal Sam Cooke de groep trouw blijven tot zijn veel te vroege dood. In de vroege jaren zestig maakt The Soul Stirrers platen voor Cooke's SAR-label. In de tweede helft van de jaren zestig krijgt de groep een contract bij Checker. Het zal mede door The Soul Stirrers een gospel-label worden. In de vroege jaren zeventig staat Checker immers voor 'spirituals and sermons'.
The Edwin Hawkins Singers heeft in 1969 een verrassende hit met 'Oh Happy Day' en dit veroorzaakt veel 'antwoorden'. Zo laat Checker The Soul Stirrers samenwerken met Harold Smith's Majestic Choir in de hoop om ook een hit te kunnen scoren. Ondanks releases in Frankrijk en Engeland lijdt dat schipbreuk. 'Striving' is dan nagenoeg geflopt en wordt in 1971 toegevoegd als b-kant van 'Slow Train'. Het is de laatste single op Checker en daarna zal The Soul Stirrers nog uitkomen voor Jewel en Savoy. Het meeste succes oogst de groep echter met verzamelalbums waar Sam Cooke volledige 'credit' krijgt op de hoes.
Ik heb afgelopen zaterdag een gospel-editie gedaan van de 'Sweet 16', de 'after hours' van 'Do The 45' en draai hierbij ook 'Striving'. Dat doet mij besluiten de plaat binnenkort Week Spot te maken. Het heeft een stevig Chicago-geluid en dat mag ik graag horen. Als Slade 'meer dan kerst alleen' is, dan is The Soul Stirrers méér dan alleen Sam Cooke!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten