Eretitel: 'So Far Away'

Ik zag afgelopen week dat ik een half jaar geleden met vakantie ging. Momenteel wacht ik af of mijn vakantieaanvraag wordt gehonoreerd en in dat geval ga ik over een half jaar opnieuw met vakantie. Ik verwacht geen problemen doordat het ruim buiten de bouwvak is en ik maar één week samen met een andere collega niet aanwezig ben. Hoewel? Daar werd vorig jaar nog wel even gepoogd 'een probleem' van te maken, maar ditmaal lijkt het in kannen en kruiken. In 2017 is het bijna tijd voor het zomerse verlof als ik 'So Far Away' driemaal laat schitteren in 'Tuesday Night Music Club' maar op dit moment voelt de vakantie nog ver weg. Dit betekent echter dat ik in 2017 een sprongetje ga maken naar september en oktober want vanaf half november tot en met december doe ik evenmin een 'Listen Carefully'. Als de zomer, hopelijk, op gang komt zal ik met de serie in 2018 arriveren. Ik heb het al vaker gezegd: Mocht ik van plan zijn om te stoppen met 'Listen Carefully' (en ik zie daar geen aanleiding voor...) dan kan de 'Eretitel' altijd nog een jaar vooruit! Vanavond dus met driemaal 'So Far Away'.

3. Dire Straits (1985)
Ik zal met de deur in huis vallen: Ik ben geen Dire Straits-fan. Ik heb in 2003 het debuut van de groep weten te waarderen en heb het toen ook nog geprobeerd met andere albums. Met 'Love Over Gold' wordt het teveel gefröbel naar mijn mening waar ik op de eerste albums nog de eenvoud van J.J. Cale kan waarderen. Ik kan niet lang 'boos' blijven en dat betekent dat ik zelfs uit 'mindere' periodes van een artiest of band nog kleine favorieten weet te erkennen. 'So Far Away' is en blijft een fantastisch radio-nummer en soms de enige reden om 'Brothers In Arms' op te zetten. Fan of geen fan maar ik heb gewoon alle albums van Dire Straits, vaak gekregen van vrienden of goedkoop gescoord op rommelmarkten. 'So Far Away' is zelfs kandidaat voor de tweede plek in deze 'Eretitel' totdat ik besluit tóch nog even de nummer twee op te zoeken in de database. Dire Straits is dus hekkensluiter.

2. The Chords (1999)
Politiek correct moet ik de bandnaam in kleine letters schrijven. The Chords heeft niet alleen een liedje met de titel 'So Far Away' maar heeft eveneens een album uit 1999 hier naar vernoemd. De jongens leren fietsen als de tweede Mod-revival in Engeland een feit is en dat is precies de hoek waar The Chords in thuis hoort. Muzikaal verwant aan The Jam met zelfs een cover van The Marvelettes' 'I'll Keep Holding On' als bonus, uiteraard in de stijl van de jaren zestig-Mod-band The Action. 'The Second Wave Of Mod' valt samen met de opleving van de skinhead-beweging en dan heb ik het uiteraard niet over de extreem-rechtse figuren met méér haar dan hersenen. De originele skinheads zullen hun grip verliezen in de midden jaren tachtig en hun haardracht (of het gebrek daaraan) en kledingstijl moeten afstaan aan volk waar niemand blij van wordt. De tweede Mod-golf kenmerkt zich door scherpe drie minuten-liedjes en daar grossiert ook The Chords in op dit album met het titelnummer als fraai voorbeeld. Dat mag vandaag op twee.

1. Carole King (1971)
,,Daar moet je eens een boek over schrijven", heb ik vaak gehoord in de tijd dat ik nog graag een stuk muziekgeschiedenis oreerde naar niet-zo-geïnteresseerde toehoorders. Ik denk dat ik in 1993 de 'eye-opener' heb gehad toen ik meende dat een collega van de krant oprecht interesse had in het muzikale verhaal dat ik op stak. Toen ik klaar was, zei hij: ,,Ja, zo heb ik een interesse voor archeologie...". Een boek schrijven, heeft me in die zin nooit aangesproken. Muziek is iets dat persoonlijk is en wat ik zeker niet wil opdringen en met een boek creëer je al snel een album dat iedereen in de kast moet hebben. Zo lees ik in de jaren negentig eens een gids voor 'het kopen van cd's'. Ofwel: 'Dit is mijn smaak en dat is de enige juiste'. De schrijver is helemaal lyrisch over 'Tapestry' van Carole King. Natuurlijk: Het album is essentieel gebleken in de wereld van de singer-songwriters. Aretha Franklin heeft bijvoorbeeld al een overtuigende performance gemaakt van 'Natural Woman' en op 'Tapestry' brengt King het terug tot de proporties van de originele demo. Toch meen ik lange tijd dat de schrijver het album heeft overschat. Dan is het omstreeks 2003 als ik mijn eerste exemplaar op de kop tik en de daaropvolgende maanden zal het album groeien tot proporties van... een héle echte favoriet. Essentieel voor iedere platencollectie? Maar natuurlijk! Wie deze plaat nog niet heeft, móet hem meteen morgen kopen! Wat? Opdringerig? Het hemelse 'So Far Away' van Carole King staat met vlag en wimpel bovenaan!