dinsdag 19 januari 2016
Week Spot: Ben E. King
Ik heb de vakantie zondagavond afgesloten met de bestelling van twee singles. Ik kijk zondagmiddag even voor de aardigheid in het aanbod van Rarenorthernsoul en zie daar een 'grote onbekende' staan dat zomaar eens de 'I Can't Get Along Without You' van Judy Green van 2016 kan worden. Daarbij kies ik dan ook maar eieren voor mijn geld en betaal liever ietsje meer voor een single met geluidsclip. Dat geldt voor de tweede aankoop dat zeer waarschijnlijk de Week Spot van volgende week gaat worden. Ook een 'Ben', maar meer geef ik niet prijs. De single is ietsje goedkoper te krijgen op Discogs, maar het is op zeer zwak styreen en de kans dat een Discogs-plaat optisch wordt beoordeeld, is groot en dat risico wil ik niet nemen. Vandaag een plaatje dat ietsje langer dan eergisteren in mijn bakken zit. Het is een totale verrassing als ik deze ten eerste al in mijn handen hou op de platenbeurs in Zwolle in oktober, nóg verrassender dat het de originele Engelse persing is en in een prachtige staat verkeert. Wat zoiets moet kosten? Vijftig cent! Nee, daarvoor vindt je niet snel een tweede exemplaar, de meeste zitten al snel op tien pond. En de plaat mag er zijn! Wie heeft nog vragen als nota bene Ben E. King heeft uitgelegd wat 'soul' inhoudt? 'What Is Soul' van Ben E. King (1966) is de kersverse Week Spot.
Benjamin Earl Nelson wordt op 28 september 1938 geboren in Henderson in de staat North Carolina. Als hij negen jaar oud is, verhuist het gezin naar Harlem in New York. King zingt in eerste instantie in kerkkoren, maar formeert zijn eerste groepje als hij op de high school zit. De overige leden zijn Billy Davis, Bobbie Davis en Billy Spigner. Logisch dus dat de heren zich The 4 B's noemen. Even later voegt hij zich bij The Crowns waar Benjamin Earl Nelson de tweede leadzanger en bariton wordt. De oorspronkelijke leadzanger Sy Palmer wordt vervangen door James 'Papa' Clark en zo maakt de groep in 1958 een single: 'Kiss And Make Up'. In 1958 wordt ook het instituut The Drifters opgezet. Drifters-manager George Treadwell ontslaat de oude Drifters en geeft de naam aan The Crowns. Voordeel hiervan is dat The Drifters al een platencontract heeft en dus kunnen Nelson en zijn mannen meteen aan de slag. Hij zingt echter slechts op dertien opnames mee van The Drifters, maar op elf daarvan is hij de leadzanger. Het levert The Drifters hits op met 'There Goes My Baby' (eerder opgenomen door de 'oude' Drifters), 'Save The Last Dance For Me' (ook nummer 1 in Nederland), 'This Magic Moment' en 'I Count The Tears'. Hoewel het publiek bekend is met de stem van Nelson, treedt hij zelden tot nooit op met The Drifters. Dat is het gevolg van een geschil tussen Treadwell en de persoonlijke agent van Nelson. Charlie Thomas 'playbackt' de nummers die gezongen worden door Nelson. In mei 1960 stapt hij uit de groep en neemt de podiumnaam 'Ben E. King' aan.
Hij hoeft niet op zoek naar een platenmaatschappij, want Atlantic is happig genoeg om hem in de stal te houden. King's platen worden dus op Atco uitgebracht in Amerika. De eerste single is meteen een schot in de roos: 'Spanish Harlem'. De tweede, 'Stand By Me', wordt niet alleen een grote hit, maar zal jaren later ook worden gekozen tot één van de beste liedjes uit de twintigste eeuw. Een kwart eeuw na het oorspronkelijke succes verschijnt een film met dezelfde naam en staat 'Stand By Me' in 1986 opnieuw in de hitparade. Hoewel menig generatiegenoot in 1965 last krijgt van de 'British Invasion' blijft het repertoire van King fier overeind staan in het geweld. In 1966 verschijnt de single 'They Don't Give Medals To Yesterday's Heroes', maar het is de b-kant dat hoge ogen gooien in de R&B-lijst: 'What Is Soul' bereikt daar nummer 38 tegenover een magere 113 in de Cashbox-lijst. Ik leer 'What Is Soul' kennen middels onze eigen Rob Hoeke welke het nummer in 1967 op de plaat zet met zijn Rhythm And Blues Group. Toch is Hoeke's versie nergens te vergelijken met het origineel van Ben E. King. De dynamische productie, de blazers en King die uit zijn tenen zingt: Dit is de definitie van 'soul'.
In 1968 vormt hij Soul Clan met labelgenoten Solomon Burke, Arthur Conley, Don Covay en Joe Tex en maakt ook een single met Dee Dee Sharp. In 1977 werkt hij samen met de Schotse Average White Band en volgens Soulfulkinda Music verschijnt zijn laatste single in 1997. De laatste is een cover van Bruce Springsteen's '4th Of July, Asbury Park', dat in 1975 in Nederland een hit is geworden als 'Sandy' van The Hollies. Sinds de late jaren zestig woont King in New Jersey. Hij is reeds 51 jaar getrouwd met Betty en heeft drie kinderen en zes kleinkinderen als hij op 30 april van het afgelopen jaar komt te overlijden. Zijn laatste album heet 'Dear Japan' en stamt uit 2011.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten