maandag 25 januari 2016

Raddraaien: Heart



Ik heb nog even getwijfeld of ik de bus moest starten om Dallas Taylor een lift te geven, maar nee... Met alle respect voor de familie Taylor en voor het werk van de Amerikaanse sessie-drummer, maar als ik hiervoor ga uitrijden, had ik de serie ook vijf jaar geleden al kunnen beginnen. Het is de tijd... Veel van de rockhelden uit de jaren zestig en zeventig zijn nu zélf rond de zestig en zeventig en veel van hen hebben niet bepaald de meest gezonde levens geleid. Als je erop gaat letten, ontvalt ons iedere dag wel iemand. Ik heb hem nu tóch genoemd... Dallas Taylor speelt oorspronkelijk bij de cult-band Clear Light (1967-68) en is het beste bekend als de drummer op 'Deja Vu' van Crosby Stills Nash & Young. In latere jaren zal hij werken met Van Morrison en vele anderen. Hij is vorige week maandag overleden, nog maar 66 jaar oud. Dan ga ik nu verder met twee zussen die nog springlevend zijn: De gezusters Wilson en hun formatie Heart. De nieuwe 'opstelling' van de singles-bakken betekent dat 'My Way' van Samantha Jones inmiddels in bak 9 staat en ik dus de negende uit de achtste jaren zeventig-bak mag zoeken. Dat is niet zomaar een favoriet: 'Magic Man' van Heart (1976).

Van oudsher schijnt 'T Pantoffeltje in Sneek een 'homokroeg' te zijn geweest. Er wordt lacherig gereageerd als ik vertel dat ik die vrijdagavond naar een concert ga in het Sneker café. Het is augustus 1992 en in deze tijd ben ik zo gedreven in het zoeken van optredens welke ik kan recenseren, dat ik zomaar op een vrijdagavond in 'T Pantoffeltje kan eindigen bij een optreden van Woody & The Sidemen. Hoewel... veel komt er niet van het concert. De buren hebben schijnbaar geklaagd bij vorige concerten en dus staat iemand van de gemeente buiten met een decibel-meter. Woody & The Sidemen mag dan gebruik maken van theekist-bas en een zeer minimaal drumstel, het komt niet beneden de toegestane aantal decibels, waardoor de mannen teleurgesteld hun spulletjes kunnen pakken en terug kunnen naar het westen. Deze ervaring maakt dat ik het meteen goed kan vinden met de uitbater van 'T Pantoffeltje, ene Gerard. Hoewel 'T Pantoffeltje lange tijd geen live-muziek zal hebben, blijf ik terug komen. Vaak vroeg op woensdagavond. Dan kan ik nog twee of drie flesjes bier drinken en naar huis gaan. Lukt me later niet meer... Gerard blijkt een uitmuntende muzieksmaak te hebben en, goed nieuws voor mij, heeft pas de overstap gemaakt naar de cd. Ik krijg dus een tas met elpees van hem en daar zit ook 'Dreamboat Annie' van Heart bij. Een plaat waarvoor ik hem nog altijd dankbaar ben! Het album mag weliswaar bijna zeventien jaar oud zijn, ik draai dit exemplaar eind 1992, begin 1993, helemaal stuk. Inmiddels heb ik mijn derde exemplaar.

'T Pantoffeltje wordt even later overgenomen en wordt in 1995 grondig verbouwd. Dan is het wél geluiddicht, maar de 'oude sfeer' is daarmee ook verdwenen. Bolwerk-vriend Harrie neemt de zaak over in 1997 en in dat jaar is het een 'laatste halte' voor veel kroegtijgers zoals mij. Risico is alleen dat Harrie niet meer wil schenken aan ons, want daarvoor kennen we elkaar veel te goed en hij weigert ons nog wel eens. Rond de eeuwwisseling staat de Pantoffel enige jaren leeg en wordt dan gerund door iemand die een blues-club uit de grond wil stampen. Ik kom rond 2005 nog een paar keer daar, maar kort daarop gaat het dicht. Bij mijn weten is het sindsdien niet weer open geweest.

In 1967 formeren de mannen Steve Fossen en Roger Fisher een band met de toepasselijke naam The Army. Het leger zal immers een cruciale rol spelen in de geschiedenis van Heart. Met kameraden Don Wilhelm en Ray Schaefer speelt het kwartet enkele jaren in de buurt van Seattle op scholen en in verschillende clubs. In 1969 wordt The Army opgedoekt en na personeelswisselingen ontstaat de band White Heart. Ook speelt de band een tijdje als Heart, maar nog steeds geen dame in zicht. Als Ann Wilson zich bij de groep mengt, verandert deze haar naam in Hocus Pocus. Roger Fisher's broer Mike is een dienstweigeraar en om te ontkomen aan Uncle Sam ziet hij zichzelf genoodzaakt om naar Canada te vluchten. Toch steekt hij in 1972 eenmalig de grens over en ontmoet zo de nieuwe leadzangeres van Hocus Pocus. Het is liefde op het eerste gezicht tussen Mike en Ann en de laatste volgt hem naar Canada. Roger wordt op zijn beurt verliefd op Nancy Wilson en zo wordt Heart in 1974 een feit. De groep vestigt zichzelf in Vancouver en begint optredens te doen. Er is al spoedig interesse in een plaat en in 1975 neemt Heart 'Dreamboat Annie' op. De plaat verschijnt via het Canadese Mushroom Records, maar een rel rondom een publiciteitsfoto voorkomt dat Heart een tweede album voor het label zal uitbrengen. Hoewel? In begin 1977 verschijnt het album 'Magazine' dat tegen de wil van de groep is uitgebracht. Dat heeft inmiddels getekend bij CBS en een paar maanden later verschijnt 'Little Queen'.

Hoewel Heart een paar magere jaren kent in de midden jaren tachtig en in de jaren negentig zelfs een vakantie inlast, is Heart een 'blijvertje' op de hitparade. In Nederland scoort de groep met 'Alone' 'All I Wanna Do Is Make Love To You'. Op 18 april 2013 wordt de groep bij gezet in de 'Rock And Roll Hall Of Fame' en ter gelegenheid van dit treden de originele Heart-leden voor het eerst in 34 jaar samen op. Een paar weken geleden heeft Ann Wilson laten weten dat Heart op het moment bezig is met een nieuw album dat in de loop van dit jaar gaat verschijnen. In tegenstelling tot het vrij heavy 'Fanatic' (2012) gaat dit een gevarieerder album worden. In de zomer plant de groep een tournee met Joan Jett. De groep heeft in de ruim veertig jaar van haar bestaan vijfendertig miljoen platen verkocht. Een deel van de opbrengsten hiervan is gestoken in de Bad Animals-studio in Seattle waar grootheden als R.E.M., Pearl Jam, Soundgarden en Alice In Chains platen hebben opgenomen.

Een paar weken voordat ik 'Dreamboat Annie' krijg van Gerard, maak ik al een beetje kennis met één nummer: 'Magic Man'. Deze single komt uit de partij van een andere, niet meer bestaande, kroeg in Sneek: De Koopermolen. Ik moet schatten hoeveel singles het er zijn. Ik zeg vijftig, maar heb eigenlijk geen idee. ,,Doe maar vijfentwintig gulden", zegt kroegbaas Sjaak. Het zijn er ruim honderd! Ik draai 'Magic Man' nog vaak in de radioshows, maar ben altijd melancholiek als de plaat eindigt. Dan wil ik namelijk de rest van het album horen, maar dat gaat niet bij de single. Snel afzetten voordat de naald in het label strandt!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten