Het begint een traditie te worden. Of zou ik het een ritueel moeten noemen? Hoe dan ook, meestal op vrijdag... Ik kom uit het werk en heb een paar boodschapjes in de stad. Dat kan omdat Meppel op vrijdag koopavond heeft. Een doosje sigaren (jawel, ik blijf 'zondigen'), dan naar de Albert Heijn voor de maaltijd en dan een wandelingetje langs De Tafel. Precies om de twee weken. Natuurlijk zal ik ongetwijfeld eens een plaatje 'missen' door er niet wekelijks te komen, maar ik ben verwend geraakt en ben met één single niet tevreden. Vanavond gaat het fijn. De 'nieuw binnen'-bak herbergt al een paar leuke titels, maar zie dan opeens een 'onbekende' plaat staan in de bak met 'oude' singles. En dus snuffel ik de hele bak door en vind daarbij het absolute topstuk van dit avontuur. Eenentwintig singles welke ik allemaal ga draaien in 'The Vinyl Countdown' op zaterdagavond plus twee uit Engeland. De laatste had ik eigenlijk vandaag verwacht, maar zal morgen wel komen. Omdat één van de Engelse singles, in geval van een alfabetische volgorde, vandaag aan bod moest komen, presenteer ik deze twee (als ze morgen binnenkomen) in het derde deel samen met het 'topstuk'. Veiligheidsriemen vast en daar gaan we...
* Aswad- Don't Turn Around (Duitsland, Island, 1988)
Het merendeel van de singles is afkomstig uit de jaren tachtig. Ik kijk met gemengde gevoelens terug op dat decennium, maar de singles smaken naar meer en komen in uitmuntende staat voor weinig op mijn pad. Ik heb vanavond alle singles 'proefgedraaid' en bij deze van Aswad is het meteen raak. Van begin tot einde, waar ik andere platen halverwege af zet omdat het vanavond vooral gaat om de conditie vast te stellen. Herinnert me ook aan het feit dat ik in Mossley 'Shine' op single heb gehad, maar die is waarschijnlijk daar blijven liggen (en was met de 'monstertocht' in 2001 blijkbaar al verkocht).
* David Bowie- Ashes To Ashes (NL, RCA, 1979)
Nu of nooit? Tja, de dood van Bowie is eveneens merkbaar in de handel van Bart. Opeens duiken daar singles op van Bowie die nu al twee euro per stuk moeten kosten. Maar... wie weet wat deze platen binnen onafzienbare tijd gaan op brengen? Het valt in wezen wel mee, want bij David Bowie heb je het vaak niet over héle zeldzame platen, maar ik heb een soortgelijk effect gezien in voorbije jaren. Denk maar aan Herman Brood waarvan je nauwelijks nog een single beneden de euro kan vinden, terwijl dit voor mans' onfortuinlijke dood dagelijkse kost was. Zo investeer ik dus vandaag twee euro in deze 'Ashes To Ashes' en de plaat is wonderwel in een prachtige staat, maar mijn gevoel zegt dat het 'gewoon een euro' had moeten zijn.
* The Clash- The Magnificent Seven (NL, CBS, 1981)
Beetje eentonig als ik naar mijn Clash-collectie kijk in de jaren tachtig-bak. Hoogste tijd om daar verandering in te brengen? 'Rock The Casbah' is al sinds 1992 bij mij en is sinds het afgelopen 'Specialized'-jaar een beetje 'overplayed' in mijn optiek. Het is sowieso ook niet het sterkste nummer van The Clash geweest. Verder heb ik 'This Is England' sinds 1991 in de bakken. De uitschieter van de weinig memorabele elpee van The Clash uit 1985, maar ook al een matig nummer. Het leuke hieraan is dat de plaat een fotohoes heeft die je kan uitvouwen tot een poster. Meer bieden de jaren tachtig-bakken niet aan The Clash, de jaren zeventig geeft nog 'Complete Control' en 'Tommy Gun'. Dus is deze 'The Magnificent Seven' met de instrumentale versie, 'The Magnificent Dance' als flip, zeer welkom in de verzameling.
* Jimmy Cliff- Treat The Youths Right (NL, CBS, 1983)
Het is weer ouderwets feest bij De Tafel. Naast iets duurdere singles heb ik stapels van een euro en vijftig cent. De laatste mogen allemaal mee, uit de euro-singles schrap ik een of twee. Een euro vind ik nog altijd een zeer acceptabele prijs voor een single, ook al is het ruim twee gulden in oud geld en moest het echt wel iets 'bijzonders' zijn, wilde ik twee gulden uitgeven aan een single. Jimmy Cliff had ik laten liggen in het gulden-tijdperk, maar nu is het een 'koopje' voor een fijne jaren tachtig-herinnering.
* Marlene Dietrich- Lili Marlene (NL, Brunswick, 1946, re: 1968)
Het is gek dat 'Rock Around The Clock' van Bill Haley & His Comets niet op de achterkant van het hoesje wordt vermeld. Deze single van Marlene Dietrich komt uit een Nederlandse serie: 'Goud Van Gisteren'. De catalogus omvat in november 1968 vijfentwintig singles, allemaal heruitgaven uit de jaren veertig en vijftig. Een enkeling uit de jaren zestig: 'Sophietje' en 'Tsjingeling' van Johnny Lion is pas 2-3 jaar oud als het door Phonogram opnieuw wordt uitgebracht. Eigenlijk zou Bill Haley hier ook tussen moeten staan, want hij heeft een half jaar ervoor in de Top 40 gestaan met 'Rock Around The Clock'. En brengt Brunswick rond dezelfde tijd ook werk van The Who opnieuw uit. Nee, de nummers achterop de hoes zijn wel een beetje toegespitst op de kopers van Marlene Dietrich. Het is toch meer de romantische nostalgie uit de jaren vijftig. Deze single bevat de Engelstalige 'Lili Marlene' met 'Falling In Love Again' op de b-kant. Dat laatste nummer is dan eigenlijk Dietrich's vooroorlogse klassieker 'Ich Bin Von Kopf Biss Fuss Auf Liebe Eingestellt'. Jammer van het hoekje uit de fotohoes dat mist, maar voor een euro een mooie aanschaf. En... zou ik later nog andere titels uit deze serie tegenkomen, dan gaan die geheid mee?
* Eurythmics- There Must Be An Angel (NL, RCA, 1985)
,,Er is niets minder dan het geluid van nagels over een schoolbord". Zo beschrijft vriend en Wolfman-collega Lee het stemgeluid van Annie Lennox. Slecht nieuws, Lee. Je zal voor drie minuten en eenenveertig seconden je luidspreker moeten dempen, want hij gaat gedraaid worden! Ik koop niet alles van Eurythmics, maar dit is een single die nog wel ontbreekt in de verzameling en voor vijftig cent kan ik dit niet weigeren.
* Good News- Australia (NL, CNR, 1979)
Ook neem ik weer een duik in de bak met vijfentwintig cent-singles van een andere Tafel-verkoper. Dat levert vandaag vier platen op, waaronder de volgende twee. Ik had bijna 'Star Trekkin' van The Firm gekocht, maar vind het nummer zo bloed-irritant dat ik direct al spijt krijg van de vijfentwintig cent. Dan besluit ik de eerstvolgende 'interessante' plaat mee te grissen en dat wordt deze van Good News. Een plaatje dat niet is blijven 'hangen' in 1979, maar als ik het hoor, klinkt het me ergens bekend in de oren. Misschien is dit ook wel omdat het dertien-in-een-dozijn-Eurodisco is. Met vijfentwintig cent helemaal betaald!
* Isley Jasper Isley- Caravan Of Love (NL, Epic, 1986)
Eerlijk is eerlijk: Ik geef zelf de voorkeur aan de uitvoering van The Housemartins, maar voor vijfentwintig cent mag deze van Isley Jasper Isley in het boodschappenmandje. Morgen vervolg ik deze serie met de volgende zeven singles. En voor wie niet kan wachten...? Tussen elf en één 'onze tijd' draai ik ze allemaal in 'The Vinyl Countdown' met waarschijnlijk een uurtje Northern Soul-klappers als bonus. Jullie zijn welkom!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten