Goede muziek is niet meer gemaakt sinds de jaren zeventig en het gaat tegenwoordig alleen maar om het smoeltje. Ik ben 'Van hit naar her' begonnen om een einde te maken aan dat vooroordeel, om aan te tonen dat zelfs in de wereld van de miljoenen-deals met platenmaatschappijen nog steeds erg goede muziek wordt voortgebracht. Als het inderdaad waar is dat uiterlijk scoort boven muzikale capaciteiten dan wacht Ruth B een succesvolle carrière, want eerlijk is eerlijk: Het is een bloedmooie meid! Ze zou wellicht zó op nummer 1 komen met een gewaagde videoclip en een dertien-in-een-dozijn deuntje uit de hedendaagse hitfabriek. Haar stem en muzikale kwaliteiten zouden ondergeschikt zijn. Maar... dan had Ruth geen plek gekregn op Soul-xotica en dus moet er iets aan de hand zijn? Ja, dat laatste klopt, want Ruth B staat klaar de wereld te veroveren met één van de meest hartverwarmende luisterliedjes dat ik het afgelopen jaar heb gehoord. Weken voor de verschijning in de hitparade stel ik jullie vandaag voor aan Ruth B en haar debuut-single 'Lost Boy'.
Cassettebandjes opsturen naar platenmaatschappijen en hopen dat iemand je uitnodigt voor een auditie, is ontzettend 1979. In het begin van de nieuwe eeuw heeft iedere zichzelf respecterende muzikant een MySpace-pagina, maar net als met Hyves ga je daar tegenwoordig kijken naar expliciete naaktfoto's . MySpace is anno 2005 nog steeds de plek waar muzikanten de dienst uitmaken, middels een media-speler kun je luisteren naar de laatste liedjes. De Youtube-generatie volgt snel. Voor de webcam een liedje meezingen en vervolgens een contract krijgen bij een grote platenmaatschappij. Facebook en Twitter zijn de giganten op het gebied van sociale media en, het is waar, een band of artiest zonder Facebook of Twitter komt niet van zijn of haar zolderkamer af. Toch zijn er meer manieren om jezelf als muzikant te profileren. Denk aan Instagram en Tumblr. Wat dat betreft is Vine een vrije nieuwe naam voor mij, maar herken het fenomeen wel. Vine stelt de gebruiker in staat 'video-loops' van zes seconden te plaatsen. Zes seconden is kort en heeft net zo'n moeilijkheidsgraad als de tekens op Twitter, maar toch kun je nieuwsgierigheid wekken met zo'n 'loop'. Ruth B (zonder puntje achter de B) begint een jaar geleden hiermee.
De biografische gegevens van Ruth B zijn beperkt. We weten dat ze in werkelijkheid Ruth Berhe heet en dat ze in 1995 in Edmonton in Canada is geboren. Op 9 mei 2013 plaatst ze haar eerste Vine, maar start pas een jaar later met het zingen middels Vine. In eerste instantie zijn dat covers, maar in november 2014 maakt ze een Vine met daarin een regel geïnspireerd door de tv-serie 'Once Upon A Time'. Binnen een week krijgt de regel 84.000 'likes' en wordt ze door menigeen geadviseerd om dit uit te werken tot een liedje. Zo ontstaat 'Lost Boy' dat op 18 januari 2015 op Youtube komt te staan en per 12 februari van dat jaar via iTunes beschikbaar komt. Het resulteert in een hoop covers op Youtube en Vine en de platenmaatschappijen staan opeens in de rij. Berhe tekent in juli een contract bij Columbia. Op 27 november is de EP 'The Intro' verschenen en, niet verrassend, is 'Lost Boy' de 'single' hiervan. Haar debuutalbum gaat naar alle verwachting dit jaar verschijnen.
'Lost Boy' is een heerlijk dromerig liedje. Het is vooral de eenvoud en de mooie stem van Ruth die maken dat ik een beetje verslingerd ben geraakt aan het nummer. Ik hoop echter niet dat het maandenlang in de top tien gaat staan, want dan kun je het op het laatst ook wel weer schieten, maar voorlopig luister ik nog steeds met veel plezier naar 'Lost Boy'. Haar invloeden zijn erg divers. We zien The Beatles, Carole King, Adele, Lauryn Hill, Taylor Swift en Ed Sheeran voorbij komen in het lijstje. Volgens Ruth hebben ze allemaal één overeenkomst, het zijn verhalenvertellers. Ruth behoort ook toe tot de moderne verhalenvertellers. 'Lost Boy' is een prachtig verhaal voor het slapen gaan en ik ben alleen maar benieuwd naar welke andere mooie verhalen ze gaat vertellen in de toekomst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten