Singles round-up: januari 2

Ik hoor meerdere mensen om me heen klagen over de kou en zelf heb ik dat de afgelopen 24 uur eveneens ondervonden. Ik ben zeer onzeker gaan slapen: Doodop en rillend van de kou. Zou ik op tijd wakker worden voor mijn radioshow? Ja, dat is gelukt, maar verder wil het vandaag niet. Hoofdpijn, geen trek in eten (helft van het bord is in de vuilnisbak gegaan) en vooral moe. Omdat ik al een bericht heb 'gemorst', wil ik nu toch verder gaan met de 'Singles round-up' om niet verder achterop te komen. Ik heb vanavond in het eerste uur van 'The Vinyl Countdown' al een selectie van de platen gedraaid en ben al 'verliefd' geworden op een single die vandaag langs komt. Tien van de elf komen bij de kringloopwinkels (inclusief De Tafel) vandaan en tevens presenteer ik jullie vandaag de eerste échte Blauwe Bak-single van het nieuwe jaar.

* The Golden Earrings- Rum And Coca Cola (NL, Coca Cola, 1966)
Destijds voor een gulden te koop bij de plaatselijke kruidenier, tegenwoordig wil het plaatje nog wel eens gekke prijzen doen. Ik koop mijn eerste exemplaar in 1993 en kom hem sindsdien zeer regelmatig tegen. Als ik deze voor vijfentwintig cent zie liggen bij De Tafel, moet die wel mee. Ook omdat het hoesje in een erg goede staat is, misschien wel beter dan mijn eigen. Het is een single uit de handel van de man die zijn platen 'verzegeld' en dus kan ik de conditie thuis pas vaststellen. Ik heb hem niet gedraaid, maar deze heb ik beter liggen (ook dubbel). Een 'fris' exemplaar erin en eens zien wat die tegenwoordig doet op Marktplaats?

* Al Hirt- Al Di La (Duitsland, RCA, 1962)
'He's the king', staat tussen haakjes tussen voor- en achternaam. Ik ken de man dan ook beter als Al 'The King' Hirt. RCA grossiert in koningen want ook de 'King Of Rock'N'Roll' is onder contract bij het concern. Hirt is de koning van de 'populaire' trompet. Iets minder statisch dan onze Willy Schobben, hoewel 'Al Di La' een keurige lezing is van het Italiaanse succesnummer. Op de flip doet hij Ray Charles' 'Talkin' Bout That River', compleet met een tweedehands Raelets. Hirt volgt nauwkeurig de zanglijn van Charles en verheft het tot een kunstwerkje op zichzelf. Toch is het geen 'Green Hornet Theme' en stiekem hoop ik daar altijd wel op.

* Geraldine Hunt- Now That There's You (US, Roulette, 1971)
Dit is de eerste soul-plaat van het jaar en eentje die ik van Discogs heb gehaald. De naam van Geraldine Hunt heeft al jaren een 'magische' klank voor mij. In de jaren zestig neemt ze voor ABC 'Winner Take All' op, een plaatje dat op mijn wenslijst staat. Het verschil tussen de wenslijst en de zoeklijst is dat de plaatjes op de eerste lijst nauwelijks te bekostigen zijn en de tweede een stuk billijker zijn. Ik zie deze single een week geleden bij Rarenorthernsoul maar ben niet kapot van de geluidskwaliteit in combinatie met het prijskaartje. Even speuren op Discogs en ik vind hem bij een Nederlander voor een euro. Ingeschat als een 'Good Plus' durf ik de gok wel aan. De handelaar is erg conservatief in zijn beoordelingen, want ik hoor hem 'minder' terwijl die toch als 'VG+' worden geschat. 'Now That There's You' is een klassieke Ashford & Simpson-compositie dat voor het eerst wordt opgenomen door Diana Ross voor haar solo-debuut. Hunt mag het een jaar later proberen op Roulette, maar naar alle waarschijnlijkheid is het nooit verder gekomen dan deze promo met de mono-versie op de flip. Andermaal het bewijs dat je geen honderden euro's op de bank hoeft te hebben om toch een perfect crossover-soul-nummer aan te schaffen.

* Instant Funk- Bodyshine (US, Salsoul, 1979)
Je kent het wel... van die opvolgers die precies klinken als de voorganger. 'Bodyshine' is net zo'n voorbeeld. Je kan bijna 'I Got My Mind Made Up' meezingen op de muziek van 'Bodyshine'. De b-kant is nog minder interessant. Helaas voorlopig geen tweede 'You're Not Getting Older' van Instant Funk.

* Janet Jackson- Rhythm Nation (Duitsland, A&M, 1989)
Ik heb hem vanavond in 'The Vinyl Countdown' gedraaid en daarmee heb ik mijn geheugen opgefrist. 'Rhythm Nation' had daar namelijk geen plaatsje veroverd. Leuk om hem weer eens terug te horen en wie weet dat dit binnenkort nog eens gebeurd. Het is één van de vijfentwintig cent-singles, dus hieraan kun je nooit een bult vallen.

* Kadanz- De Wind (NL, Cloud, 1989)
Het moet duister hebben geklonken, iedere keer dat ik zei dat 'niet alles geschikt was voor The Vinyl Countdown'. Ik doelde daarmee vooral op de paar Nederlandstalige singles. Vaak sla ik ze over, maar ik heb een zwak voor Kadanz. Zeker in geval van 'De Wind' en al helemaal als zoiets vijfentwintig cent moet opbrengen. Komt zeker nog eens voorbij in de toekomst!

* Klymaxx- I Miss You (België, Solar, 1986)
In de zomer van 2009 koop ik de 12"-single 'op de gok' bij de kringloopwinkel in Tuk. Pas bij thuiskomst is het van 'o ja'. De plaat groeit in korte tijd uit tot een favoriet. Bij zo'n 12" wil je natuurlijk alleen de lange versie draaien, maar eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat deze net een minuut te lang is. Deze single-knip staat op de b-kant van de 12", maar sinds gisteren heb ik hem eveneens in de singles-bakken staan. Natuurlijk is het een dweil, maar wel een erg smakelijke!

* Major Lance- Sweeter (US, Playboy, 1975)
Wat hebben Manke Nelis en Major Lance met elkaar gemeen? Van beide zijn er platen verschenen op Playboy Records. Inderdaad, dé Playboy. Waar die van Manke Nelis een 'oud' EMI-label heeft, daar is deze van Major Lance uitgevoerd met het 'konijntje' in het logo. Major Lance kan niets verkeerd doen bij mij, ik lust alles van de man! Hij neemt in 1969 de eerste versie op van 'Sweeter (As The Days Go By)', maar doet in 1973 het grapje opnieuw met modernere studiotechnieken. De nieuwe opname verschijnt in 1973 eerst in Engeland. Major Lance is daar zó populair geworden dankzij de Northern Soul-beweging dat hij daar in de begin jaren zeventig woont. Twee jaar later besluit Playboy de opname ook in Amerika uit te brengen. Nogmaals: Major Lance kan niets fout doen bij mij, maar zelf geef ik de voorkeur aan de 1969-versie. Op de b-kant staat 'Wild And Free', een 'wild' nummer uit de pen van Curtis Mayfield. Een zeer fraaie 'double-sider' voor een euro bij de 'oude' kringloopwinkel.

* Level 42- Lessons In Love (NL, Polydor, 1986)
De b-kant bevat de uitgerekte live-versie van 'Hot Water', maar beide kanten horen gewoon op 45 toeren te worden afgespeeld. Waarom de single dan de letters 'EP' op het label heeft, is een vraagteken. Ik heb deze al jaren maar niet in een bijster goede staat. Het is pas als ik bij De Kring ontdek dat ik negen singles heb uitgezocht van tachtig cent dat ik een tiende nodig heb voor een rond bedrag. Dan neem ik deze 'Lessons In Love' mee. Ondanks dat de single 'golft' is die stukken beter dan mijn oude exemplaar en dus mag het blijven!

* Don Mercedes- Gone Tomorrow (NL, Whamm, 1966)
Ik ben afgelopen week erachter gekomen dat ik deze al heb, maar kan hem niet weigeren voor tachtig cent. De plaat is abusievelijk gestoken in de hoes van 'Moederliefde' van Jerry Bey en daarbij interesseert de prijssticker het meeste. Deze single is namelijk verkocht bij de platenhandel van Brouwer in Steenwijkerwold, gevestigd aan de Witte Paarden. Tegenwoordig een uitgestorven strook huizen langs een secundaire weg, maar in de jaren zestig een heuse winkelstraat. Tenminste... die verhalen heb ik geleerd in de tijd dat ik in Tuk heb gewoond. Ik krijg al rillingen als ik aan het lied van Bey denk, maar dit is andermaal een reden om de single eens op te zoeken. En voor Don Mercedes? Die gaat waarschijnlijk eveneens Marktplaats op.

* The Nashville Teens- The Hard Way (UK, Decca, 1966)
Evenals The Animals van gisteren slechts een euro en dat levert twee steengoede kanten op van The Nashville Teens. Anders dan dat de naam doet vermoeden, komt de groep 'gewoon' uit Engeland. Het heeft een hit met John Loudermilk's 'Tobacco Road' en brengt een serie fraaie opvolgers uit, waarvan dit een mooi voorbeeld is. En om de sfeer te blijven van Geraldine Hunt en Boys Town Gang: 'The Hard Way' is eveneens geschreven door Nick Ashford en Valerie Simpson, maar nu samen met Joshie 'Jo' Armstead. En van dat trio lust ik ook alles!