Dodenrit: Black

Ik kan me nog wel herinneren dat een radio-collega het heeft genoemd in de dagen rondom het overlijden van David Bowie en ook meen ik dat hij hierom een nummer van Black heeft gedraaid. Dezelfde dag als dat Bowie zijn laatste adem uit blaast, raakt Colin Vearncombe betrokken bij een ernstig verkeersongeluk. Hij heeft twee weken in coma gelegen en heeft ons gisteren verlaten. Dus haal ik opnieuw de bus uit de remise om de vierde passagier op te pikken. We kennen Colin Vearncombe beter als Black en hoewel zijn enige grote hit uit 1988 stamt, is het een bezige bij die tot aan zijn dood in de muziek is gebleven. Ik denk dat hij en Otis Clay een prima gezelschap kunnen vormen. Vearncombe is dinsdag overleden, slechts 53 jaar oud.

Vearncombe wordt op 26 mei 1962 geboren in Liverpool en het is de punk die hem in de muziek doet belanden. Black is aanvankelijk een bandnaam, naast Vearncombe bestaat het uit bassist Dane Goulding en een anoniem gebleven drummer. De eerste single van Black heet 'Human Features' en verschijnt op het onafhankelijke Rox Records in 1981. Een jaar later volgt een tweede single: 'More Than The Sun'. Daarna valt de voorgenoemde band uit elkaar, maar ontmoet Vearncombe Dave 'Dix' Dickie uit de groep Last Chant. Ze gaan samen verder als Black en het duo tekent in 1982 een contract bij WEA. Dat resulteert aanvankelijk in tournees met Thompson Twins en Wah!. Black valt op door de combinatie van synthesizer, percussie, gitaar en magneetbanden. In 1984 maakt Black de eerste single voor WEA, 'Hey Presto', en dit is een hele stap vooruit. De single wordt zelfs in Australië uitgebracht. Toch is dit niet genoeg voor een plek in de hitparade en Vearncombe en Dix proberen het met een nieuwe opname van 'More Than The Sun'. Ook deze verkoopt drie-achteruit en dat is reden voor WEA om Black buiten de deur te zetten. Vearncombe en Dix scheiden elkaars wegen.

Gedesillusioneerd door het matige commerciële ontvangst van de voorgaande twee singles, gaat Vearncombe op een zeker moment aan de slag met een lichtelijk ironisch nummer: 'Wonderful Life'. Hij brengt het in 1985 uit op een single via het onafhankelijke Ugly Man Records. Het schijfje belandt op de burelen van A&M en deze biedt hem een contract aan. Toch blijft 'Wonderful Life' nog even liggen en probeert A&M het eerst met 'Everything's Coming Up Roses'. Dat is geen succes, maar de opvolger, 'Sweetest Smile', doet het een stuk beter. In Engeland belandt het in de top tien en in Nederland kan Black rekenen op steun bij de KRO en de Vara. Het bereikt een 33e plek bij ons. Inmiddels is het album 'Wonderful Life' ook een feit en dan brengt A&M het titelnummer uit als single. Dat plaatst Vearncombe in de schijnwerpers en zowel pers als publiek is het erover eens: Er wacht een gouden toekomst voor Black.

Journalisten zien hem als een brug tussen Bryan Ferry en Morrissey, het album 'Wonderful Life' gaat als zoete broodjes en WEA hinkt mee op het succes door 'Black' op de markt te brengen: Een verzamelaar van de opnames welke Vearncombe met Dix heeft gemaakt in de jaren 1982 tot en met 1984. In 1988 verschijnt het album 'Comedy', meer van hetzelfde ten opzichte van 'Wonderful Life', en hoewel het album nog steeds erg goed verkoopt, valt een kleine terugslag in de populariteit te constateren. Hij is echter wel gelukkig in de liefde en trouwt met de Zweedse zangeres Camilla Griehsel die in 1988 in de hitparade staat met de band One 2 Many ('Downtown'). Hoewel menig beginnende groep of artiest droomt van 200.000 exemplaren wereldwijd is dit in geval van het album 'Black' uit 1991 een flop en zijn contract bij A&M komt tot een halt. Hij zet vervolgens zijn eigen maatschappij op: Nero Schwarz. Dat is tweemaal 'black' in Spaans en Duits. In 1993 verschijnt het voorlopig laatste album van Black: 'Are We Having Fun Yet?' en daarna verdwijnt hij even helemaal uit het zicht. Pas rond de eeuwwisseling pakt hij zijn gitaar weer op, maar doet dit aanvankelijk onder zijn eigen naam. Via Nero Schwarz verschijnen een aantal albums en in 2005 haalt hij de naam Black van stal voor 'Between Two Churches'. Hoewel op dat album zijn oude hit 'Wonderful Life' van repliek wordt gediend, komt hij in de jaren erna in het reine met het nummer. In november zingt hij het nog in een Catalaanse vertaling om geld in te zamelen tijdens een Catalaanse televisie-marathon. Het grote publiek mag hem zijn 'vergeten', hij heeft nog altijd een trouwe schare fans.

Dat blijkt als Vearncombe in april 2014 een campagne uitschrijft bij PledgeMusic om geld in te zamelen voor een nieuw album. Tot zijn eigen verbazing is dit zo gepiept en een jaar later, 13 april 2015, verschijnt het nieuwe album 'Blind Faith'. Een man die erg vaak gouden bergen is beloofd, maar desondanks niet in een hoekje gaat zitten kniezen. Iemand die in de begin jaren negentig, lang voordat het 'hip' wordt, de gevestigde maatschappijen de rug toe keert en zélf zijn eigen muziek uitbrengt. Fans die al lang niet meer komen om alleen 'Sweetest Smile' of 'Wonderful Life' te horen, maar oprechte belangstelling hebben voor zijn nieuwe werk. Vearncombe lijkt gelukkiger dan ooit te voren. Op 10 januari raakt hij betrokken bij een ernstig verkeersongeval en zijn toestand is kritiek. Na een verblijf van twee weken op de intensive care in het Ierse Cork, overlijdt hij op 53-jarige leeftijd. Vearncombe laat een weduwe en drie kinderen achter.