zaterdag 23 januari 2016

Singles round-up: januari 5



De postbode had blijkbaar geen zin om met een handjevol post naar Nijeveen te komen? Dit is voor het eerst in een jaar dat op maandag singles zijn verzonden vanuit Engeland en dat ik deze niet voor de zondag in huis heb. Op zichzelf geen paniek, want nu zullen ze dinsdag vast arriveren, maar dat schopt mijn 'Singles round-up' een beetje in de war. Het plan was om vandaag zeven te doen en morgen acht. Of andersom. Nu doe ik vandaag zeven en morgen zes. Bovendien neem ik morgenavond een besluit over twee singles die bij iemand heb 'gereserveerd'. Of een week wachten om meer singles in het pakket te krijgen of toch maar meteen bestellen? Als het laatste geval is, 'spaar' ik de twee 'late' singles voor deze 'Round-up'. Vandaag verder met de vangst bij De Tafel.

* Janet Jackson- Control (Duitsland, A&M, 1986)
Ik heb over het algemeen niet zoveel op met de Jackson-familie. Michael heeft me nooit echt kunnen boeien en ik heb ook niet gehuild bij zijn overlijden. Dat had zomaar gekund, want ik was toen erg emotioneel. Ik was pas een paar weken ervoor gestopt met de drankjes. De jaren zeventig-Jacksons heeft een paar jaar geleden een inhaalslag gemaakt met 'Show You The Way To Go' en recent 'I Am Love' en nu begint de collectie gestalte te krijgen. Deze 'Control' van Janet Jackson ben ik feitelijk 'vergeten', alleen 'Nasty' heeft uit die tijd een indruk achtergelaten, maar voor vijftig cent is hij leuk om mee te nemen. Naderhand herken ik het nummer ook wel weer. Ik denk niet dat ik dit grijs ga draaien, maar staat wel leuk in de verzameling.

* Al Jarreau- Mornin' (NL, WEA, 1983)
Dikwijls heb ik deze plaat op de radio gehoord en kon me dan niet herinneren wie of wat het was. 'Mornin' doet evenmin een belletje rinkelen als ik het in handen hou, maar sinds de aanschaf en het genot van 'Roof Garden' mag zoiets mee zonder te twijfelen. Nu vallen de stukjes op hun plaats. Wat kan ik zeggen? Een wereldnummer zoals ze weinig zijn gemaakt!

* Ben Liebrand- Dance Classics, The Mix (NL, Arcade, 1989)
Of zou ik de single moeten toeschrijven aan Svenno Koemans? Hij is degene die het concept heeft 'bedacht', hoewel Tom Moulton dit al jaren doet en ook Frankie Knuckles is niet vies van een dergelijke mix. Je neemt een aantal disco-klassiekers, een vaste 'herkenbare' beat en mixt de oudjes tot een fris nieuw geheel. Ben Liebrand is daarvoor anno 1989 de aangewezen persoon en hij verzorgt zo een tiental cd's voor Arcade welke allemaal in de album-top tien eindigen. In 1989 moet er nog een single van worden getrokken en dat is deze combinatie van vier nummers met een paar losse samples er tussenin. Het plaatje brengt me onmiddellijk terug naar de zomer van 1989 en gek als het is... die zomer kan ik me niet anders dan 'warm' herinneren. Dan heb ik niet zoveel op met deze mixen en verdiep me liever in de jaren zestig-meuk.

* Paul McCartney & Wings- Mrs. Vandebilt (NL, Apple, 1974)
Ik grijp de plaat bij de b-kant en als ik hem omdraai, klinkt er een luid 'yes'. Niet zomaar een Wings-favoriet van mij en nog niet op single. Voor vijftig cent mag het. De plaat houdt me twee jaar voor een raadsel, ik ken de plaat maar kan niet ontdekken wie of wat het is. Het is tijdens de heenreis van de 'monstertocht' in 2001 dat ik nabij Ridderkerk fiets en deze plaat opnieuw voorbij komt op Arrow Classic Rock. Nu identificeer ik het als 'Mrs. Vandebilt'. Kees in Spijkenisse blijkt het op elpee te hebben en dus gaat het op minidisc mee naar Mossley en weer terug.

* Pet Shop Boys- Always On My Mind (EEG, Parlophone, 1987)
Iets nieuws? Ik ben er bij het uitspitten van de jaren tachtig-bak erachter gekomen dat EMI-persingen van na 1981 niet meer het land van herkomst vermelden, maar gewoon 'Made In EEC' noteren. Toch wijst alles erop dat deze platen 'gewoon' in Duitsland zijn vervaardigd. Ik koop in december 1990 mijn eerste exemplaar van 'Always On My Mind' voor een kwartje op de vlooienmarkt. Voor een single van nauwelijks drie jaar oud heeft die een zwaar leven achter de rug. Het heeft het hoesje verloren en staat onder de krassen. Die kon dus wel een 'update' gebruiken? Deze is een euro met fotohoes en een íets betere staat, maar deze late EMI's zijn snel naar de malle moeren als het geen hoesje meer heeft en deze blijkt stevig gedraaid. Ik doe het ervoor.

* Prince & The Revolution- Raspberry Beret (Duitsland, Paisley Park, 1985)
Ik heb vanavond de eenentwintig singles gedraaid in 'The Vinyl Countdown' en natuurlijk komt bij deze de herinnering weer voorbij. In mei 2014 doet de radiobaas een 48-uurs-marathon van vrijdagavond tot zondagavond. De 'normale' shows gaan door en dat betekent dat ik 'Do The 45' en 'The Vinyl Countdown' moet doen met Wolfman. Die laat al tijdens 'Do The 45' merken de regie te willen hebben en draait heel expliciet niet datgene waar ik om heb gevraagd. Bij 'The Vinyl Countdown' begint het 'duel'. Collega-presentator Nevski is ook nog in de studio als Wolfman 'Raspberry Beret' draait. Plots krijgen we een erg gekke conversatie over hoofddeksels en ik ga helemaal 'los'. Helaas zijn er geen opnames meer van, maar Nevski herinnert het zich als de meest 'surrealistische radio die hij heeft meegemaakt'.

* Red Box- For America (Duitsland, WEA, 1986)
Ik lijk te vergeten welke platen in die 25 cent-bak zitten, want kan het zijn dat ik deze al een paar keer heb overgeslagen of wordt de bak toch regelmatig aangevuld? Hoe dan ook, hier is weer zo'n plaatje met een jaren tachtig-herinnering. Het verjaardagsfeestje van een klasgenoot. Op een zaterdag, dat is op zichzelf al erg bijzonder. Het is de tijd dat iedereen wordt genoodzaakt een 'moviebox' te huren met een spannende VHS-film. We doen het niet meer voor Terence Hill en Bud Spencer. De klasgenoot heeft al de luxe van een videorecorder en heeft een compilatie gemaakt van favoriete muziek met opnames uit 'Countdown'. Het is januari 1987 en ook Red Box komt driemaal voorbij met hun enige hit. Het brengt me meteen terug in de huiskamer van de familie Rijpma. Zelf ben ik erg content met dit vermaak, want mij kunnen de meeste actie-films en Hollywood-producties gestolen worden. Dat zal ruim twintig jaar later opnieuw blijken bij 'De Video Draait'.

Morgen de resterende zes singles inclusief het 'topstuk' van de vangst. Ja, ik bewaar het mooiste voor het laatst...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten