Omdat ik een druk radio-weekend krijg en het schrijven me op dit moment zo lekker af gaat, schrijf ik meteen ook maar de rest van deze serie. Of... althans... dit bericht. Vandaag maken we kennis met drie nieuwe rubrieken op Soul-xotica, ziet een ommekeer in mijn singles verzamelen en bovendien verhuis ik in deze periode van Steenwijk naar Nijeveen. En komt er een abrupt einde aan een voorliefde voor een bepaalde zangeres. Dit gaat weer een goed gevulde aflevering worden en dus barst ik maar snel weer los. Vandaag de berichten van november 2011 tot en met juli 2012.
11. Zwanenzang (6-11-2011)
'Recenzeuren' is tot 2011 een zeer onregelmatige rubriek geweest. Ik bezoek namelijk niet heel veel concerten meer. Met het oog op 2012 en het feit dat het dan twintig jaar geleden is dat ik als muziekrecensent ben begonnen bij het Sneeker Nieuwsblad, besluit ik de rubriek op te splitsen: 'Recenzeuren' worden terugblikken op de concerten die ik tussen 1992 en 1998 heb mogen beoordelen, de recente concertbezoeken vat ik samen in 'Recent gezeurd'. De dag voor de zesde heb ik zo'n laatste gepubliceerd, naar aanleiding van het concert van Snowblink in Zwolle. Op deze zaterdag geniet ik na en zet vooral de jonge singer-songwriter Chayah in de volgspots. Tegelijk is 'Zwanenzang' een soort van De Video Draait omdat ik de film 'The Black Swan' erbij in betrek. De volgende 'Recent gezeurd' heeft ook van alles met het concert van Snowblink te maken. Ik heb van 2005 tot en met deze maand de Amerikaanse singer-songwriter Marissa Nadler op de voet gevolgd en sinds een paar weken zijn we 'vrienden' geworden op Facebook. Dat doe ik al met gemengde gevoelens, omdat ze me eerder heeft 'geblokkeerd' van haar fanpagina. Middels haar persoonlijke bespiegelingen lees ik steeds vaker van ontevreden recensenten in Amerika die ze beticht van slechte research en meer van dat alles. Drie weken later ben ik hier getuige van: Ze staat smoordronken op het podium wat resulteert in tenenkrommende hoge uithalen die kant noch wal raken. Hoewel er nog een 'big bang' op Facebook zal afspelen, ben ik dan helemaal klaar met het fenomeen. Sterker nog: Ik heb het zelfs even helemaal met de 'folkies' gehad en dat is niet erg! Een maand geleden was ik in Keulen en ben ik heimelijk verliefd geworden op de Northern Soul. Tijd voor verandering!
12. Recenzeuren: God Bullies (4-1-2012)
Op zaterdag 1 februari 1992 bezoek ik het concert van Margriet Eshuijs in Het Bolwerk in Sneek en schrijf hierover een lovend artikel in het Sneeker Nieuwsblad. Ik zal mijn laatste recensie in november 1997 inleveren (buiten een verrassings-'comeback' in 2002, eenmalig en meer voor de lol!). Tussen februari 1992 en eind 1997 bezoek ik ieder weekend wel een concert. Het brede aanbod van Het Bolwerk, de folk-concerten van Stichting Music Inn en wat er voor de rest in de regio valt te beleven: Er verschijnt altijd wel een langharige teckel met een perskaart van het Sneeker Nieuwsblad. Middels Recenzeuren probeer ik een aantal van deze concerten 'terug' te halen, maar dat valt niet mee! Ik heb téveel gezien om een beeld te krijgen bij enkele concerten. Ik vind het nog veel leuker om te zien wat er in 2012 van deze groepen terecht is gekomen. Het concert van God Bullies is memorabel door het optreden van zanger Mike Hard, maar ik moet Youtube raadplegen om de muziek te herinneren. Ik vind ze dermate leuk dat ik zelfs een t-shirt van ze koop! Even kijken naar de datum in 2012: Een week ervoor heb ik de sleutels gekregen van mijn nieuwe huis in Nijeveen en ben in de dagen rond dit bericht druk aan het oriënteren naar vloerbedekking.
13. Schijf van 5: Caroline (4-3-2012)
Een warrige tijd. Ik heb inmiddels ruim twee maanden de sleutels van Nijeveen aan mijn bos zitten, maar woon nog steeds in Steenwijk. Ik heb me voorgenomen om te stoppen met roken, maar dit lijdt tot een verstoord slaappatroon waardoor van inpakken weinig terecht komt. Terwijl ik op Soul-xotica het tweejarig jubileum vier, wordt in Nijeveen het vinyl gelegd. De ergste winter lijkt voorbij te zijn. Omdat mijn kachel Steenwijk moet verwarmen en de vorige bewoners de kachel hebben weg gedaan, speelt de voortgang van de winter een belangrijke rol. Twee weken na deze Schijf van 5 woon ik dan toch in Nijeveen, maar ben inmiddels wel weer gaan roken. Ik rook buiten of in het hok, niet in de woonkamer, hoewel de radio-uitzendingen van de afgelopen winter (2013/14) ervoor hebben gezorgd dat ik die laatste regel aan het overtreden ben. Buiten de uitzendingen rook ik overigens in het hok! De verhuisvergoeding komt voor een gedeelte terecht aan mijn vernieuwde Northern Soul-collectie, hoewel ik ook kosten noch moeite bespaar op de vloerbedekking. Hierbij nog even de volledige Schijf van 5:
1 Caroline-Espers
2 Caroline Goodbye-Colin Blunstone
3 Caroline-Concrete Blonde
4 Caroline Says-Lou Reed
5 Sweet Caroline-Neil Diamond
14. Raddraaien: Crazy Horse (3-5-2012)
Op deze dag is de Rembrandtstraat bijna verleden tijd. Ik heb de sleutel een week geleden al ingeleverd, maar omdat een single van Betty Everett uit Engeland vertraging heeft en naar dit adres is gestuurd, blik ik op 4 mei 2012 nog een keer naar binnen. Gelukkig! De single ligt op de mat. Ik sluit de deur en een periode van 9 jaar en bijna 4 maanden wordt afgesloten. Ik heb nog even het plan om 20 Years Ago Today voort te zetten, maar in 1992 koop ik zoveel platen dat het nauwelijks valt bij te benen. Ik heb een paar maanden geleden een idee opgevat: Raddraaien. Ik zou vijfduizend singles in willekeurige volgorde in een lijst zetten en iedere keer een getal vragen van mijn volgers. Het maken van zo'n lijst is al erg bewerkelijk en dan kom ik opeens op de huidige opzet, maar dan nog wel met inbreng van mijn volgers. Als dit ook te lastig is, pak ik de Gouden Gids en laat de huisnummers van de kappers in de regio Zwolle de selecties bepalen. Zoals ik in mei 2012 ben begonnen, werk ik inmiddels twee jaar later nog steeds en met veel genoegen. Raddraaien heeft Soul-xotica een nieuwe wending gegeven, eentje die zeer welkom is. De spanning van het 'niet weten waarover ik moet gaan schrijven' is iets waarmee ik jaren vooruit kan! In deze specifieke aflevering draait het om de single 'Down Town' van Neil Young's begeleidingsgroep Crazy Horse uit 1971. Ik heb het oorspronkelijke bericht erbij gepakt, blijkbaar maak ik dan nog wel gebruik van de nummers van mijn volgers. De namen van Jan en Harry worden hier genoemd.
15. 25 Jaar in het echt (2-7-2012)
Met een gunstige wind kun je binnen een half uur van Nijeveen naar Steenwijk fietsen, toch is de verhuizing grensoverschrijdend. Halverwege loopt de provinciegrens van Overijssel en Drenthe. Omdat Steenwijkerland mij in mijn salaris voorziet, is het werk bij Noordwestgroep abrupt afgelopen als ik me laat inschrijven op het nieuwe adres. Ik kom weer terecht bij de Sociale Dienst met nummer 28 op de wachtlijst voor de WSW. Dat kan gemakkelijk vier jaar duren en misschien wel langer, daar ben ik reeds op voorbereid. In juni heb ik toch een afspraak met de wachtlijst-consulent en aan het einde gesprek zegt hij 'tot volgend jaar'. Huh? Betekent het dat ik gewoon thuis kan zitten voor de volgende vier jaar? Daar zou het wel op neer komen. Dan leg ik de constructie uit zoals ik in Steenwijk gewend was en hij belooft een balletje op te gooien om me in de post bij Reestmond te plaatsen. Een paar weken later heb ik een afspraak bij Reestmond maar de consulent daar wil niks weten van de post. ,,We hebben mensen nodig in de schoonmaak en de groenvoorziening, je kan dus kiezen". Er wordt me voor maandag 2 juli een vervolggesprek beloofd, maar hoe dichter bij de datum hoe meer ik voel dat er iets niet in de haak zit. Ik arriveer op het tijdstip en wordt aan tafel gezet bij 'lotgenoten'. Ik begrijp even later dat het de eerste werkdag is en dat we aan het werk worden gezet in de schoonmaak. Ik stap op de fiets naar huis en bel meteen de wachtlijst-consulent. Die heeft net zijn eerste vakantie dag en is over een maand terug. En dus... heb ik ook vakantie. Een maand later vindt een nieuwe afspraak plaats, nu wel gericht op de post en heb ik te horen gekregen dat ik op 3 september zal toetreden in de WSW. Sneller dan verwacht, maar een contract voor onbepaalde tijd. Niets daarover in het bericht van 2 juli, maar wel over het 25-jarig huwelijk van mijn zus en de herinnering aan de hit van dat moment: 'It's A Sin' van Pet Shop Boys. Zou ik bijna vergeten dat ik op 2 juli sinds zes weken ben begonnen met de Soul-x-rated. Morgen meer daarover! Dan gaan we van het 900e bericht naar mijn 38e verjaardag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten