Dit paasweekeinde staat geheel in het teken van de vijf-tien-honderd-sprong. Tot en met maandag ga ik in vijfentwintig sprongen door bijna 1500 berichten op Soul-xotica. Laten we maar weer eens beginnen bij hoe het is gekomen. Natuurlijk is schrijven altijd al mijn hobby geweest en heb ik in de jaren negentig gewerkt als muziekrecensent voor het Sneeker Nieuwsblad. In 2003 ga ik schrijven voor een webzine. Aanvankelijk heet dat rockandroll.nl, maar 'wij' mogen deze domeinnaam 'lenen'. Als de site al eens plat heeft gelegen door toedoen van kwade geesten en dit de overige sites van de beheerder in gevaar brengt, wordt het digginfordirt.com. Ik schrijf hier onder het pseudoniem Sideburner. Na 2004 ebt het enthousiasme weg als de site compleet wordt vernietigd door hackers. Ik ga steeds onregelmatiger publiceren en in 2006 gaat de stekker eruit. In de zomer van 2008 krijg ik bij mijn telefoonabonnement een Nokia N95 mét 3G-internet. In september begin ik een blog met de naam SoulteXt, alleen wil KPN mij nog wel eens bestraffen voor mijn internet-gebruik, waardoor ik soms weken niet kan publiceren. In 2009 maak ik een opzetje voor een vervolg op SoulteXt, maar het komt niet van de grond. Ten bate van een andere hobby open ik een account bij Blogger en daar vind ik wat ik bij Weblog (de site van SoulteXt) en die van het opzetje niet gedaan kon krijgen: Het 'uploaden' van foto's. Het eerste blog op Blogspot heeft geen volgers, maar levert wel een aantal leuke contacten op. Op 2 maart 2010 heb ik opeens ontzettend veel zin om weer een muziekblog te beginnen en herinner me dan de Blogspot-account. Het eerdere blog is volledig doodgebloed en zo begin ik opnieuw, maar dan onder de naam Soul-xotica.
1. Sappig Loesje (2-3-2010)
,,Nee. Een groot techneut zal ik nimmer worden. Dacht ik dat de hoofdtelefoonuitgang van mijn Behringer-mixer kuren had, bleek een stekkertje van de platenspeler los te zitten. En zo geniet ik sinds een dag weer van knisperend vinyl door mijn oorschelpen. Dat heb ik vandaag gevierd met een bak singles. 'The Oogum Boogum Song' van Brenton Wood gaat eindelijk lekker smaken, 'Hazy Paradise' van Earth & Fire (b-kant van 'Seasons') leren kennen, maar verder een feest van herkenning. Veel instro's als 'Spreadin' Honey' van Watts 103rd Street Rhythm Band, 'Nut Rocker' van B. Bumble & The Stingers en 'Francine' van Les Newstars. De ultieme lekkernij van vandaag was 'Who Do You Love' van Juicy Lucy, een stel knotsgekke Mancunians die blueskrakers op een geheel eigen manier spelen. Er zijn maar weinig nummers waarmee ik me persoonlijk mee identificeer, maar er zijn van die dagen dat ik me 'Who Do You Love' van Juicy Lucy voel. Ik heb de Nederlandse persing in fotohoes, maar deze was niet zo snel op Google te vinden, vandaar ter illustratie de Franse fotohoes". (Het eerste bericht op Soul-xotica, de hoes die ik in 2014 gebruik is de Nederlandse en afkomstig van mijn hofleverancier www.singlehoesjes.nl)
Neemt toch wel een uur in beslag op het toetsenbordje van de Nokia N95! De singles uit die beginperiode zijn eigenlijk de plaatjes die ik heb meegenomen naar Het Pandje op Nieuwjaarsdag. Met de Numark PT01 op tafel en de hoofdtelefoon ingeplugd geniet ik van mijn ontbijtje voordat ik aan het werk ga. Ik werk op dat moment net voor het eerst 'binnen' in de Noordwestgroep, maar op een verschrikkelijke afdeling. Ik word geacht twee uur per dag hier door te brengen, maar meld me niet veel later ziek.
2. Muziek Voor Niemand Gemaakt (10-5-2010)
Het is best grappig om te zien hoe ik in de eerste maand héél krampachtig een stijl probeer aan te houden. Het moet vooral erg 'soulful' en 'groovy' zijn om in aanmerking te komen voor Soul-xotica. Ik bezoek eind maart bijvoorbeeld een prachtig folk-concert in Zwolle, maar daarover geen enkel woord op het blog. Pas eind april heb ik opeens de neiging om over Fursaxa te schrijven en vanaf dat moment word ik 'losser'. En zo kan het verkeren dat ik zomaar een bericht schrijf over die bizarre elpee 'Ceremony' van Spooky Tooth & Pierre Henry. Was dat folkconcert niet vermeldenswaardig op het blog, wel heb ik (terecht) aandacht geschonken aan het concert van A Silver Mt. Zion in Groningen. Binnen een maand is het roer omgegaan en ik heb hier geen spijt van gehad!
3. De Herdertjes Lagen Bij Drachten (10-7-2010)
Ik pik de berichten per zestig en alles op een rijtje geeft dat een prachtige dwarsdoorsnede van vier jaar Soul-xotica. Als je een dagelijks weblog doet over plaatjes, dan hoor je je volgers natuurlijk ook op de hoogte te houden van recente aankopen. Hoewel jullie de (warme) kilometers op de pedalen hebben gemist, gaan jullie, als het ware, mee op de platenstrooptocht in Heerenveen. Waarbij ik de nieuwe kringloopwinkel bij het Thialf ontdek en me vervolgens rot zoek naar De Lege Knip op de Dubbele Regel. Daar zijn we halverwege de jaren negentig voor het laatst geweest en deze blijkt intussen te zijn verhuisd naar een nieuw pand. Niet bepaald in dezelfde buurt, dus ja...? Ik gebruik het hoesje 'A Sunny Day' van Ferrari (1970) als illustratie en dat past zeker bij de dag. Om het geheugen iets verder op te frissen, de volgende dag speelt Oranje de finale op het EK voetbal. Een prachtig weekend! Toch is, hoe onbeholpen ook, 'My Lady Of Spain' van The Classics (1972) de single die synoniem staat aan deze dag.
4. Uit De VUT (16-9-2010)
Als ik in 2000 in Tuk ga wonen, besluit ik een 'sabbatical' te nemen. Dat is wellicht hét modewoord van 2000, het zijn veelal artiesten en kunstenaars die een jaar vrijaf nemen. De meeste kunnen het doen, maar ik ben desondanks afhankelijk van een uitkering. Toch heb ik het nodig, want ik moet beslissen of ik door wil gaan in het idealisme of niet. Om een lang verhaal kort te maken: Die sabbatical is uitgelopen op zeven jaar. Nadat de zorgpremie fors omhoog is gegaan, zit ik steeds vaker in de financiële penarie en dit heeft me doen besluiten om weer te gaan werken. Op 17 september 2007 heb ik mijn eerste werkdag bij de Dyka in Steenwijk en hoor die ochtend op de radio 'The Worker' van FischerZ. Dat is waar dit bericht over ging. Anno september 2010 moet ik ook bijna weer aan de slag. Buiten de paar weken van twee uur per dag in februari en maart, heb ik sinds maart 2009 niet meer gewerkt. Een week na dit bericht heb ik een afspraak bij het UWV en hier kom ik tot de conclusie dat ik er klaar voor ben. Het voelt eigenlijk ook als een bevrijding. De rest van deze bewuste woensdag kan ik iets niet onderdrukken en laat me hierin gaan...
5. Kleur Bekennen: Wit (14-11-2010)
Ik had bij mijn verblijf in Engeland in 1998-99 al eens 'iets' gedaan met het fenomeen 'crossdressing' en in september 2010 voel ik dit opeens weer helemaal terug komen. ,,Je ziet er een stuk beter uit dan toen", heb ik naderhand wel eens gehoord, maar dat kan niet waar zijn. Ik weet dat ik mezelf tekort doe als ik het niet doe en dat laatste is alweer drie jaar het geval. Binnenshuis heb ik nog wel eens een verkleedfeestje, maar als we naar buiten gaan, doen we dat als man. Misschien heb ik het wel eens iets overdreven hier op Soul-xotica, maar desondanks zijn jullie getuige geweest van een belangrijke fase in mijn leven. De les die ik heb geleerd? Sindsdien kan het me echt niks meer schelen wat 'de mensen wel niet denken'. Niet in het onverschillige, maar andermans mening is helemaal niet belangrijk. Soul-xotica heeft na De Hersenschuddingschijven van september een nieuwe rubriek gekregen. Die maand is het een jaar na de hersenschudding en dat 'vier' ik met een opsomming van de cd's die ik in die tijd heb gekocht. De serie is ten einde als ik op een zondagochtend, voor een wandeling in vol ornaat, 'Blue' van Joni Mitchell draai en opeens het idee opdoemt om een top 3 van 'gekleurde titels' te doen. In het geval van 'wit' is deze als volgt:
1 White Mountain-Genesis (1970)
2 White Unicorn-Wolfmother (2006)
3 White Bird-It's A Beautiful Day (1969)
De aflevering van morgen beginnen we met de rubriek die in januari 2011 het Kleur Bekennen gaat opvolgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten