,,Als een plaat niet gewaardeerd werd op zeldzaamheid maar op muzikale kwaliteit, dan zou deze plaat 40 miljoen waard zijn in plaats van 40 dollar". Die opmerking zag ik onlangs in een soul-groep en het is zonder meer waar. Het gaat om 'exclusiviteit' en dus worden er wereldbedragen betaald voor plaatjes die niet voor niks zijn geflopt of geen nationale distributie hebben gekregen. Er is echter een kleine variant mogelijk op de Week Spot. Er zijn geregeld platen die deze eer niet ontvangen, puur en alleen omdat ik sinds twee jaar de Week Spot begeleid met een verhaaltje. En over sommige artiesten of groepen is werkelijk helemaal niks te vinden. The Symphonics is zo'n verhaal. Ik had jullie graag de biografische details van de dames willen voorschotelen, maar iedereen lijkt te zijn vergeten hoe hun namen waren. Ik heb met veel pijn en moeite een heel klein beetje informatie bijeengescharreld en dat moest ook wel. Ik kon het namelijk niet over mijn hart halen om deze uitstekende plaat van The Symphonics niet als Week Spot te hebben. Vol trots presenteer ik jullie hierbij: 'Silent Kind Of Guy' van The Symphonics (1966).
Ik moet altijd even gniffelen als ik over een collega-radiomaker lees dat hij twee uren is bezig geweest met het samenstellen van een speellijst voor een show van twee uren. Sinds ik mijn shows 'live' doe, heb ik de speellijsten vrijwel meteen laten vallen. Dat is een beetje per ongeluk gegaan, de tweede zaterdag had ik geen tijd meer om een lijst samen te stellen en ben dus maar onvoorbereid los gegaan. Inmiddels is dat 'ongeorganiseerde' een duur handelsmerk geworden. Het wordt door collega-radiomakers en luisteraars gewaardeerd. Alleen met Floorfillers zit ik uren te 'pielen' om een lijst te maken, maar het is geen garantie dat alle liedjes de volgende avond worden afgespeeld. Voor The Vinyl Countdown had ik voorheen 'The Best Of The Best Of', waarin ik middels een poll op Facebook de luisteraars liet kiezen uit hun favoriete nummers van een geselecteerde verzamel-elpee, maar door toedoen van Facebook is dit lastiger geworden en ik heb het de laatste paar weken niet meer gedaan. Daar heb ik trouwens ook nog geen klacht over gehad! De show die het minst zorgen baart, is Do The 45. Daarin gaat alles, buiten de Week Spot, op 'random'. In 'Beside The A-side' draai ik beide kanten van een single en vaak wordt dat ter plekke bepaald. Verder doe ik sinds oktober aan 'The Gimmegimmegimme', inmiddels twee mp3-tjes van plaatjes die op mijn verlanglijst staan. Eén van de eerste kandidaten hierin was deze van The Symphonics.
Toch vergat ik het nummer alweer snel, er is immers zoveel te koop! Een paar maanden geleden besluit ik dat mijn mp3-speler een 're-vamp' nodig heeft en ik gooi mijn halve Floorfillers-database tussen de Northern Soul-stampers. 'Silent Kind Of Guy' staat in één van deze Floorfillers-mappen en komt eveneens op de mp3-speler. De hernieuwde speellijst krijgt zijn vuurdoop bij de fietstocht naar Emmeloord. Ik ben nog altijd zeer dankbaar dat de fiets het niet op deze tocht heeft begeven! Ik ben op de terugweg en kom Sint-Jansklooster binnenfietsen als plots The Symphonics wordt geselecteerd. Opnieuw is de liefde daar en ik begrijp ineens helemaal waarom ik zo gecharmeerd ben van deze plaat. Alles is lief, mooi en zoet aan 'Silent Kind Of Guy'. Maar... dan rijst de vraag: Wie is The Symphonics? Zijn de dames op 'Silent Kind Of Guy' toevallige passanten of vormen zij The Symphonics? Op de b-kant staat namelijk een vlot instrumentaal nummer en in het handjevol informatie dat ik tegenkom, wordt nergens gesproken van een 'girlgroup', iets dat wel opvallend mag heten.
The Symphonics komt van oorsprong uit Philadelphia. 'Silent Kind Of Guy' verschijnt in augustus 1966 als eerste single op Wilson Records, het platenlabel van George Wilson. Wilson is programmaleider bij WHAT, het op-een-na populairste rhythm & blues-radiostation van Philadelphia. WHAT staat bekend om de iets meer gedurfde muziekkeuze. Wilson weet de plaat in eerste instantie onder te brengen bij Jamie, wat resulteert in een lokale hit. Voor landelijke distributie vindt hij interesse van Brunswick en zodoende is de link met Chicago al snel gelegd. Het fraaie 'Silent Kind Of Guy' raakt volledig ondergesneeuwd en 'Feet (Don't Fail Me Now)' zal jaren later als eerste worden opgepikt in de Northern Soul. Inmiddels zijn het de Northern-dj's met lef die 'Silent Kind Of Guy' op waarde schatten en in hun set stoppen. In 1968 heeft The Symphonics opeens de oversteek gemaakt naar Chicago. Eddie Thomas begint zijn loopbaan als chauffeur voor Jerry Butler, maar is omstreeks 1967 de manager van Curtis Mayfield. Mayfield betrekt Thomas in zijn plan om een eigen platenmaatschappij op te zetten. De naam wordt samengesteld uit Curtis en Thomas en wordt zodoende Curtom Records. The Symphonics is de tweede groep die een contract krijgt bij Curtom, maar dat label staat nog in de kinderschoenen. Er is nog geen distributeur gevonden, Buddah zal dat vanaf eind 1968 op zich nemen, maar dat is te laat voor het sfeervolle 'When I Grow Old'. Ik heb zojuist dat nummer opgezocht op Youtube en wat blijkt? In 1968 is The Symphonics blijkbaar een mannengroep geworden. De blogger waar ik de informatie heb gevonden, lijkt behoorlijk zeker van zijn zaak, maar ik zou bijna denken dat we te maken hebben met twee verschillende groepen. Het anders erg secure 45cat vermeldt drie singles onder The Symphonics: De Brunswick, de Curtom en nog een derde op Tru-Lite waarvan informatie of een labelscan ontbreekt.
In de vier jaar dat ik dit blog schrijf, probeer ik iedere keer weer zoveel mogelijk vragen te beantwoorden, maar dit is weer zo'n geval van meer vraagtekens naderhand als bij de aanvang van het bericht. Gelukkig hebben we de muziek! Hoewel de aankoop van deze plaat ook vraagtekens heeft opgeleverd. Normaliter is zo'n Amerikaanse Brunswick in een goede staat een slordige veertig dollar waard. Waarom vraagt iemand dan tien dollar 'buy-it-now' op Ebay? Alléén maar vanwege die minimale beschadiging op het label (vermoedelijk een verwijderde sticker)? Ik heb er mijn voordeel mee gedaan: Dankzij een gunstige dollar en minimale verzendkosten heb ik een trots bezit in mijn koffers staan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten