In januari had deze man al een grandioze uitverkoop, maar toen heb ik mezelf ervan weten te weerhouden. Afgelopen week is hij een identieke uitverkoop gestart compleet met plaatjes die toen uit voorraad waren. Het moge duidelijk zijn: Meneer Ward heeft iets te maken met deze bootlegs. Hij heeft na de vorige uitverkoop gewoon een nieuwe vracht laten persen, welke hij erg goedkoop aanbiedt, dus veel tussenpersonen kunnen er niet zijn in het verhaal. Vanmiddag kwam het pakket binnen en ik heb het met gemengde gevoelens uitgepakt. Je weet bij iedere plaat dat het ontzettend 'fout' is en dat je spontaan uit iedere soul-groep op Facebook wordt gegooid als iemand hier achter zou komen, maar dan opnieuw... het is te goedkoop om te laten liggen en het brengt plaatjes in de koffer die je anders nooit zou kunnen veroorloven. Ik presenteer jullie vandaag de negen bootlegs die ik afgelopen week heb gekocht. In een normale Singles round-up vermeld ik het land waar de plaat is geproduceerd, dat is in dit geval Engeland of Oostblok. De verschijningsjaren zijn van de originele singles, deze schijfjes zijn kwalijk een maand oud hoewel sommigen reeds jaren in zijn catalogus staan. Tevens vermeld ik per single ook de andere kant. De genoemde platenlabels zijn die op de single, maar die bedrijven hebben geen weet van deze uitgaven.
* Beverly Ann- He's Coming Home/ You've Got Your Mind On Other Things (RCA, 1966)
'You've Got Your Mind On Other Things' was twee jaar geleden al eens Week Spot, die heb ik van hetzelfde adres gehaald. Toen vormde deze een single met 'You Shook Me Up' van Roy Hamilton en was jammerlijk krom getrokken. Resultaat: een jengelende Beverly Ann, maar Hamilton ondervindt er geen last van. Dit exemplaar heb ik echter voor 'He's Coming Home' gekocht, maar dat er een vlakke 'You've Got Your Mind On Other Things' bij zit, is alleen maar mooi meegenomen! Veel Northern Soul-liefhebbers spugen niet alleen op dit soort van bootlegs, maar ook Beverly Ann kan niet altijd op een warm onthaal rekenen. Ze is net zo blank als dat ze klinkt, gewoon een soort van Petula Clark die het goed heeft getroffen met composites en producers.
* Mel Britt- She'll Come Running Back/ Love Invented Misery (FIP, 1969)
En bij het huiswerk doen voor deze plaat krijg ik al wat een katerig gevoel. Ik vond de opname al wat 'plastic' klinken, nu schijnt dat Mel in 1998 dit opnieuw heeft ingezongen voor Ian Levine. Bovendien wijkt het catalogusnummer op deze repro af van de originele en eveneens van de jaren zeventig-bootleg. Mocht dit het geval zijn dan ligt-ie morgen nog in de kliko. Net zoals bij Ronnie & Robyn, ook van dit adres, is dit het type bootleg waar je als dj niet zo heel veel mee kan. Het geluid, duidelijk een mp3, is niet te verfraaien met een mixer. Maar dan opnieuw... Levine gebruikt ook altijd nieuwe muziek voor de cover-versies en tot zover ik kan oordelen heeft deze de oorspronkelijke begeleiding. Toch nog maar eens de Go Ahead scoren met Ruby Andrews op de flip. Dat is dan overigens weer een legale heruitgave.
* Gladys Knight & The Pips- If You Ever Get Your Hands On Love/ Chris Clark- Something's Wrong (Soul, 1966)
Van deze Soul-serie heb ik twee jaar geleden al een paar gekocht, waaronder de replica van 'Do I Love You' van Frank Wilson. Zowel de Gladys Knight- als de Chris Clark-kant is pas sinds de jaren zeventig verkrijgbaar, maar hebben beide hun plek in de Northern Soul veroverd. De Gladys Knight-kant is onder hetzelfde witte Soul-label verschenen met het eveneens briljante 'Here Are The Pieces Of My Broken Heart' op de b-kant, die staat ook nog op mijn verlanglijstje, maar de Chris Clark-kant maakt veel goed. Toch is het dit uitstekende nummer van Gladys Knight dat mijn hart sneller doet kloppen.
* Sue Lynn- Don't Pity Me/ Don Ray- Born A Loser (RCA, 1969/1967)
Er zijn twee plaatjes met de titel 'Don't Pity Me' in de Northern Soul. Ik had stiekem gehoopt op de mid-tempo, maar daar is nog wel aan te komen. Die is vorig jaar opnieuw uitgebracht voor de Engelse Record Store Day. Dit is dan de snelle van de twee. Zelfde titel, ander nummer. Deze van Sue Lynn(e) komt uit de pen van Chris Andrews. Het plaatje is als zoveel titels op het RCA-label even heel erg populair in The Casino, maar als RCA met een passende heruitgave komt en het plaatje voor iedereen verkrijgbaar is, verdwijnt het even snel als dat het is gekomen. Don Ray is een fijne stamper waar ik desondanks nog even aan moet wennen.
* Barbara McNair- You're Gonna Love My Baby/ Tammi Terrell- Tears At The End Of A Love Affair (Grosvenor Rooms Sutton Soul, 1965/1966)
Ook uitgebracht als een Italiaanse demo in dezelfde vorm als waarvan ik 'Stop & Get A Hold Of Myself' van Gladys Knight & The Pips heb. Die laatste lijkt ook een Engelse Tamla Motown-demo met een groen label, maar het blijkt slechts een foto. Met de nodige 'photoshop', want deze is nooit als een groene demo verschenen in Engeland. Hetzelfde geldt ook voor deze exoot. Als we het label mogen geloven is deze uitgegeven naar aanleiding van de tweede verjaardag van de Grosvenor Rooms-avond op 16 oktober 2010, maar ook daar zet ik mijn vraagtekens bij. Grosvenor Rooms is een gerenommeerde Northern Soul-club waar men ook strikt 'ovo' (original-vinyl-only) doet en men nimmer zou inlaten met zo'n 'foute' bootleg. De Tammi Terrell-kant kan me niet echt bekoren, voor mij is de Barbara McNair de winnaar. Helaas had hij deze keer niet de Soul-uitgave met 'Baby A Go Go' op de flip, maar wie weet... als die ooit nog eens terug komt voor twee pond. Deze schijfjes hebben, met uitzondering van Gene Toones, allemaal twee pond gekost, dus daar kan je je geen buil aan vallen?
* The Metros- Since I Found My Baby/ Roy Hamilton- Crackin' Up Over You (RCA, 1966)
Een FB-maat had onlangs de Duitse persing mét fotohoes in de aanbieding. Ik durfde niet te vragen naar de prijs, maar denk dat die niet voor minder dan 200 euro is weggegaan. Hij bestaat dus tóch. Tot het moment dat ik hem eens voor 50 cent in een kringloopwinkel vind, vermaak ik me wel met deze bootleg. Een bijzonder frisse opname, beter dan dat ik hem ken! Deze heeft het ultieme prijsnummer van Roy Hamilton als b-kant.
* Moses Smith- The Girl Across The Street/ Try My Love (Dionn, 1968)
Vreemd maar waar... ik kan geen 'Try My Love' terug vinden in de discografie van Moses Smith. Wel een 'Hey Love' en dat was in 1968 ook de b-kant van 'The Girl Across The Street', alsmede de flip van de jaren zeventig-bootleg met identiek Dionn-label. Ik had nogal uitgekeken naar deze single, maar helaas is het een erg doffe opname. Ook weer een geval van een 64 kbps-mp3 op een plak plastic. We doen het er maar mee!
* Timebox- Beggin'/ The Quik- Bert's Apple Crumble (Deram, 1968/1967)
Twee Mod-klassiekers samengebracht op een fraaie repro. Het geluid van beide is best te pruimen, ook al ben ik niet Mod genoeg om dat ding van The Quik op waarde te schatten. Die van Timebox staat al een tijdje op mijn zoeklijst en dan vooral het Nederlandse of Engelse origineel. Twee pond is net zo'n prijs voor een tussen-exemplaartje en ik heb ze minder gehoord!
* Gene Toones- What More Do You Want (Simco, 1965)
Hij klinkt dof, maar dat is voer voor de kniesoor. Hier hebben we één van de absolute topstukken uit de Northern Soul. Een plaat die eens op twaalfhonderd pond is geschat, maar later in een veiling drieduizend heeft opgebracht. Opnieuw een mp3-op-plastic, maar met een nauwkeurige reproductie van het oorspronkelijke label. De troost is dat het oorspronkelijke styreen vast nergens naar klinkt. Mocht zich ooit een ongelukje voordoen en één kant niet meer probleemloos kunnen draaien... geen nood! Je draait hem om en krijgt hetzelfde mopje opnieuw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten