Gelukkig was er mis, want de kogel is door de kerk. Als ik vandaag een extra bericht doe en donderdag aftrap met de vijf-tien-honderd-sprong (deze kan ik eventueel al van tevoren schrijven), dan kan ik volgende week dinsdag gewoon de Week Spot presenteren. Dat wordt dan bericht 1499, waarna woensdag het gebak op tafel kan. Ik snap het zelf ook niet zo goed, maar ik 'mis' een bak. Het is al een paar maanden geleden dat ik eigenlijk moest Raddraaien uit een jaren zeventig-bak met onder andere Elton John, maar waar ik ook kijk? Geen jaren zeventig-bak met Elton John. Volgens de wet van de kappers uit de Gouden Gids zou ik twee plaatjes na 'Goodbye Yellow Brick Road' van Elton John moeten zijn, maar dan zit ik nog steeds in het oeuvre van deze man en op een herhaling zit niemand te wachten. Een beetje fantaseren en dan denk ik dat Jojo wel eens één van de eerste artiesten in die bak na Elton John zou kunnen zijn en dus doen we die maar even. Vandaag in de schijnwerpers: 'Lovin' And Hurtin' van Jojo (1971).
Bekend gezicht daar op het fotohoesje? Ja, natuurlijk! Jojo kennen we beter als George Kooymans, ruim een halve eeuw gitarist van Golden Earring. Het is in 1971-72 even een trend in de rockmuziek. Na de hausse van de supergroepen gaan de leden van gerenommeerde rockbands op de solo-toer. Niet direct met het idee om afzonderlijk een carriére te starten die boven die van de band zal uitstijgen, maar eerder een soort van uitlaatklep. Iets doen dat binnen de band niet gewenst is. Golden Earring is in de begin jaren zeventig al dik bevriend met The Who en Pete Townshend brengt rond dezelfde tijd zijn eerste solo-album uit. Roger Daltrey volgt zijn voorbeeld, alleen zal die een paar grote hits scoren. Die hits worden massaal uitgespuugd door fans van The Who en dus hebben we weer het verhaal van de 'uitlaatklep'. Daltrey kiest voor een meer melodieuze stijl op zijn solo-platen, minder agressief dan dat van The Who, maar door dit zijpaadje blijft The Who ondanks alles wel op de rails.
Eenzelfde gedachte kan wel eens het geval zijn geweest bij de Golden Earring, want zowel George Kooymans als Barry Hay maken solo-platen terwijl de groep onverminderd populair blijft. Hay's eerste solo-plaat heet 'Only Parrots, Frogs & Angels' en is compleet vergeten, behalve bij de verzamelaars. Kooymans weet zowaar de Album Top 20 te bereiken, maar ook zijn elpee heeft geen lange houdbaarheidsdatum. In 1972 brengt de Golden Earring de elpee 'Together' en die titel spreekt niet alleen boekdelen, maar is niks minder populair dan voorgaande albums van de groep.
Kooymans vindt zichzelf in de eerste tien jaar van The Golden Earring(s) helemaal opnieuw uit. Als de groep in 1965 de eerste single opneemt, 'Please Go', horen we Kooymans op de achtergrond mee balken. En hoewel Barry Hay toch echt als dé Earring-zanger wordt beschouwd, neemt Kooymans in 1967 zanglessen. Hij ontdekt daarbij ook meteen de dochter van zijn zanglerares en voorziet haar van een paar hits. We hebben het dan over Bojoura. Nadat het tandem van Kooymans en Marinus Gerritsen jaren lang de hits hebben geschreven, schrijft Kooymans vanaf 1969 zélf tekst en muziek. De Volendamse groep Alles heeft een hit met zijn 'Murdock 9-6182' en Earth & Fire scoort groots met 'Seasons'. Hoewel het geluid van de Earring meer neigt naar de hardrock heeft Kooymans even behoefte om de melancholieke troubadour uit te hangen en hij vent dit uit middels de elpee 'Jojo' (1971). De georkestreerde ballade 'Lovin' And Hurtin' was ondenkbaar geweest binnen de Golden Earring maar levert hem als solo-artiest een kleine hit op.
Na dit kortstondige avontuur kan hij weer zestien jaar vooruit en brengt dan zijn tweede album uit: 'Solo'. Hij schrijft en produceert intussen wel voor verschillende andere acts zoals het vergeten Sjako!, maar ook cover-zangeres Nancy Boyd. In 1996 raakt Kooymans met Barry Hay betrokken bij de bliksemstart van een jonge Haagse zangeres. Het duo speelt mee op het album 'Together Alone' van Anouk en heeft ook mee geschreven aan verscheidene liedjes. In de nieuwe eeuw doet Golden Earring het ietsje rustiger aan en vindt Kooymans de tijd om in 2010 een album op te nemen met Frank Carillo. Carillo is een voormalig lid van The Shirts die we kennen van 'Tell Me Your Plans' en 'Laugh And Walk Away'. Op 13 oktober 2012 neemt Kooymans de prestigieuze Eddy Christiani-award in ontvangst, een prijs genoemd naar een invloedrijke gitarist en bestemd voor een inspirerende gitarist. Kooymans is inmiddels 45 jaar getrouwd met de zus van Rinus Gerritsen, woont in België en heeft twee kinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten