In mijn feest- en drankperiode viel het me vaak genoeg op: De klap komt twee dagen later. Ik voelde gisterochtend geen centje pijn en had toch wel verwacht dat ik last van de kuiten zou hebben. Ik heb gistermiddag stevig gewerkt en, ja, na afloop voelde ik me wel meer moe dan anders. Vanochtend stond ik echter op als brandhout en dat is de rest van de dag zo gebleven. Geen last van de kuiten, wel knieën die ik niet in een juiste houding kan krijgen. En bovenal lichamelijk gewoon moe. Eén van de laatste 'leukigheden' op Facebook is 'What is the theme-song of your life?'. Niks geen moeilijke tests, gewoon je geboortedatum en het systeem zoekt de Engelse of Amerikaanse nummer 1 ten tijde van je veertiende verjaardag. Engeland bracht mij 'Eternal Flame' van The Bangles, maar die was op 28 april 1989 al stevig op zijn retour. Ik kon de nummer 1 van die dag ook zonder die test wel naar boven halen. Inderdaad, hij staat ook nummer 1 in de Billboard, dus is de test toch nog een beetje geslaagd: 'Like A Prayer' van Madonna. Maar de ultieme single van mijn veertiende verjaardag presenteer ik jullie in De prehistorie. We zijn in maart blijven 'hangen' in oktober 1988, vandaag gaan we middels oktober of november 1988 in één ruk door naar april 1989.
De prehistorie is opgezet omdat ik 17 juni 1989 als officiële start van mijn platencollectie beschouw en dit bijna vijfentwintig jaar is geleden. Ik ben toen 'begonnen' met dertig singles en deze laat ik sinds enige maanden de revue passeren. Vandaag is de onofficiële start van een langere serie: Volgende maand hebben we nog een prehistorie, maar vanaf juni zal ik maandelijks de aankopen van 25 jaar daarvoor belichten. Die serie loopt door tot en met volgend jaar december en dus december 1990. De plaatjes uit 1991 en de eerste maanden van 1992 heb ik in 2011 en 2012 reeds behandeld in '20 Years Ago Today', dus dan is het klokje rond. Vandaag krijgen jullie vijf singles uit de late jaren tachtig.
22. My Girl And Me-Gangway
Sinds broer Henk naar Denemarken is verhuisd, is dit voor het gezin Louwsma de favoriete vakantiebestemming geworden. Of het moet voorkomen, zoals in 1986, dat Henk ons met een bezoekje komt verrassen. Dat jaar gaan we naar Zuid-Limburg. In 1987 pakken we de draad weer op en ik ga tot en met 1993 mee. In 1988 woont Henk nog 'boven' op de boerderij: Een gezamenlijke woonkamer en keuken voor het personeel op de boerderij. Een jaar later zal hij een eigen ruimte krijgen. De zomer van 1988 is ook de overwinning van Oranje op het WK. Henk kijkt met een stel Deense vrienden naar de wedstrijd en is zo dol enthousiast bij het eerste doelpunt dat hij opspringt van de bank en met een plof weer gaat zitten. Krak! Dat was de bank. De herinneringen aan die zomer zijn over het algemeen 'zonnig'. Moeder viert haar vijftigste verjaardag terwijl we in Denemarken zijn. Volgens mijn herinnering zijn we in deze zomer naar het Jesperhus Blomsterpark geweest en toen was het ontzettend warm. 'Thuis' op de boerderij staat Hilversum 1 aan, de enige Nederlandse zender die zich uit de ether laat plukken. In Radio Tour De France hoor ik op een gegeven ogenblik dit nummer van Gangway en ik kan het meteen waarderen. Een paar weken later hoor ik de plaat opnieuw, maar nu in Nederland en bij de KRO. De single dingt mee om 'Speciale Aanbieding' te worden, maar dat is teveel eer. Grappig genoeg blijkt het een Deense groep te zijn. Hoewel 'My Girl And Me' een erg prettige popsong is, doet het vanzelfsprekend helemaal niets op de Nederlandse hitparade. In oktober of november 1988 zie ik een exemplaar liggen bij V&D voor vier-en-een-halve-gulden. Ik geloof dat ik mijn 'spaarpotje' van guldens er nog voor geplunderd heb. Is-ie dat waard geweest? Ik heb de single sinds 1990 niet meer gehoord...
23. Angela-Bee Gees
Het woord 'fancy fair' staat bij mij synoniem aan 'rommelmarkt' en dat komt omdat de rommelmarkten van zowel de Gereformeerde als de Hervormde kerk in Sneek bekend staat als 'de fancy fair'. Er is duidelijk geadverteerd dat deze fancy fair uitsluitend nieuwe producten aanbiedt en verder vooral verlotingen en andere ongein. Toch ga ik op een zaterdagmiddag in maart 1989 naar de Veemarkthal voor deze fancy fair. Een beetje teleurgesteld moet ik vaststellen dat ze niet hebben gelogen. Ik twijfel nog bij een single. Het is René Froger's uitvoering van 'You're A Lady', een uitverkoop-single die vast is aangeboden door een vriendelijke middenstander. Gelukkig besef ik me op tijd dat ik wellicht over 25 jaar een bericht erover moet schrijven en ik ga met lege handen de Veemarkthal uit. Ik dwaal rond door de stad en kom uit bij Looper, dé platenzaak van Sneek. Die heeft een nieuw vakje ingericht: Singles voor een gulden per stuk. Natuurlijk zijn dat uitsluitend platen die zó zijn geflopt dat ze hen aan de straatstenen niet kwijt kunnen. Ik vind er twee 'helden' en een gek plaatje dat ik me nog vaag kan herinneren van een paar jaar daarvoor. De eerste 'held' is de Bee Gees. Het is kwartier-voor-Bee Gees-biografie voor mij, volgens mij heb ik die in april of mei 1989 gelezen. 'Angela' ken ik niet, maar de b-kant wél: 'You Win Again'. Hij moet ietsje anders zijn dan het origineel, maar ik kan maar niet herkennen wat het is. 'Angela' is overigens meer van die zoetsappige lulligheid die de gebroeders Gibb in de jaren tachtig uitkramen, dus uiteindelijk wint de b-kant.
24. Hot Hot Hot-Buster Poindexter & His Banshees Of Blue
Let wel: We hebben het hier over maart 1989! Dit maffe plaatje van Buster Poindexter is aanvankelijk verschenen in 1987. Ik kan de naam van het programma niet voor de geest halen, maar er is in 1987 nóg een muziekprogramma met videoclips naast Toppop (als dat er nog was?) en Countdown. Het is hier dat ik Buster Poindexter als 'tip voor de top' zie. Grappig in de ogen van een twaalfjarige. Anderhalf jaar later kom ik de single tegen voor een gulden en ik koop hem. Op vrijdag 7 juli 1989 viert Veronica-jock Jeroen Van Inkel zijn 28e verjaardag. Tijdens zijn ontbijtshow op de vrijdag van Veronica draait hij een 'feest'-plaatje in de vorm van deze 'Hot Hot Hot' van Buster Poindexter. Van Inkel heeft dan al een behoorlijke naam in de Nederlandse radio en ook hij is in staat om hits te 'maken'. Dit gebeurt in de zomer van 1989 alsnog met 'Hot Hot Hot'. Bij Looper hebben ze als een gek de overgebleven singles uit de gulden-bak gehaald en voor de volle mep aangeboden. Als het nu eens een hele goede plaat was geweest die tot de verbeelding kon spreken, dan had ik nu heel trots gezegd dat ik de plaat had 'ontdekt'. Maar ja...?
25. Free As A Bird-Supertramp
Ik noemde in de vorige aflevering het radioprogramma 'Elpee Pop Special' van de NCRV, waar ik The Moody Blues verder 'ontdekte'. Het programma houdt het vol tot in 1990. Praktisch iedere artiest die in de jaren zeventig actief is en meer dan zes elpees op zijn naam heeft staan, komt voorbij in de serie. Van Leo Kottke, Randy Newman en Roy Buchanan tot aan The Who, King Crimson en Supertramp. Die laatste én de special rondom Manfred Mann's Earth Band heb ik nog opgenomen van de radio. Als radiomaker begrijp ik het beter dan ooit tevoren: Een uurtje is zomaar voorbij en zeker als je album-tracks draait. Het was me al opgevallen bij The Moody Blues, daar ontbrak het album 'Days Of Future Passed' in het overzicht. Puur tijdgebrek... Als je je voorneemt om 'From Now On' van het album 'Even In The Quietest Moments' van Supertramp te draaien, dan weet je ook al snel dat je moet 'beknibbelen' op andere albums. 'Crisis? What Crisis?' komt volgens mij helemaal niet aan bod. Toch begint programmamaker Harro De Jonge met het debuutalbum, 'Indelibly Stamped', en pauzeert vooral lang in 'Crime Of The Century'. De jaren tachtig blijven buiten handbereik. De special heeft genoeg indruk gemaakt om 'Free As A Bird' voor een gulden mee te nemen en... ik heb jaren later nog vaak gezegd: Als ze 'Cannonball' nu hadden vervangen door 'Free As A Bird', dan was 'The Very Best Of Supertramp' van begin tot einde een winnaar geweest. Dit nummer smaakt een kwart eeuw na aanschaf nog altijd! Je kan echter wel de verschillende kwaliteiten draaitafel erin terug horen.
26. Ordinary Lives-Bee Gees
Nu weet ik het zeker! Ik heb dus in april 1989 de biografie van de Bee Gees gelezen. Toen van de bibliotheek geleend (voor een mondelinge presentatie) en later nog eens zelf gekocht. Het boek dateert uit 1979. De gebroeders staan aan de vooravond van de release van het album 'Spirits Having Flown'. Het boek geeft een prachtig overzicht van hun jeugd, het eerste Australische succes, de oversteek naar Engeland, de moeilijke periode met solo-projecten en individuele problemen, de vondst van hun disco-geluid, de top van 'Saturday Night Fever', het dal van 'Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band' en tenslotte de hit 'Tragedy'. Plus een zeer uitvoerige lijst cover-versies achterin het boek. Na het lezen van dit boek, een aanrader, kun je jezelf gerust Bee Gees-kenner noemen. Ik heb zoveel ontzag voor de broers gekregen dat ik zelfs hun huidige werk ga waarderen. Enkele weken voor mijn veertiende verjaardag verschijnt het album 'One' en is 'Ordinary Lives' de eerste single. Dankzij mijn verjaardag maakt de single de overstap van Tipparade naar Top 40, waar het slechts op 23 zal pieken. Het is nog maar het begin van de hobby, want vanaf de zomer van 1989 zal het even een specialisme worden. Later ook met jaren zestig-singles van het trio, zodat ik voor toekomstige berichten weer eens gebruik kan maken van de kleurige hoesjes uit de collectie van Peter. Iets om naar uit te kijken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten