De koffie pruttelt net door, want het gaat toch al een beetje een 'andere' nacht worden. De reden is dat ik vanmiddag in die vieze koude wind zo'n honderd kilometer in de ronde heb getrapt en ook nog aardig vlot ook. Ik kwam thuis en was helemaal bekaf en moest eerst iets van die vermoeidheid kwijt en heb dus een anderhalf uur geslapen. Als een os! Nu ben ik eigenlijk best een beetje uitgeslapen en dus plan ik om het vier uur nog maar eens te proberen. Ik had natuurlijk ook een fijn kopje thee kunnen zetten, maar nee... Ik vind qua thee de Engelse manier nog het lekkerste: Gitzwart met een halve koe erin en dan nog steeds de aanslag op het glazuur van het gebit voelen. Ik heb in de laatste maanden van 2012 nog een thee-periode gehad, maar toen met meer exotische soorten. En ik ben afgelopen winter vergeten om winterthee te kopen, dat is dan wel weer een favoriete melange. Doorgaans is thee niet zo mijn kopje thee... Zie je wel? Engelse spreekwoorden werken niet in het Nederlands. In die laatste taal ga ik jullie toch viermaal een kopje thee presenteren als voorgerecht op de gekookte maaltijd.
Ray Fenwick is een Engelsman die in 1967 eens een kijkje komt nemen in Nederland. Hij ontmoet daar onder andere Hans Van Eijck die net een knalruzie heeft gehad met Peter Tetteroo, de zanger van Tee Set. Van Eijck wil even 'iets anders' en formeert After Tea met Fenwick. Nu denk ik dat Fenwick in eerste instantie de gedachte bij de warme maaltijd heeft gehad toen hij de naam bedacht, maar ja... wat moet je als Van Eijck vervolgens met een prachtige tekst over 'cups are very old' komt? Ik heb het dan over 'We Will Be There After Tea' van de band After Tea. Peter Tetteroo heeft eveneens lucht gekregen van de thee-plannen van Van Eijck en komt op zijn beurt met 'Tea Is Famous'. En die laatste mag van mij op nummer vijf in deze Schijf. Het After Tea-plaatje vind ik dan toch te drammerig en het is erg leuk dat Fenwick het in 1968 heeft opgenomen met The Spencer Davis Group, maar dat maakt het liedje niet beter. Op vijf staat dus: 'Tea Is Famous' van The Tee Set (1967).
Cat Stevens is erop getraind. Als medewerker van 'Matthew And Son' verorbert hij reeds in een record-tijd een plakje cake en een kop koffie, in 1970 blijkt hij eveneens gezegend te zijn met een loden pijp als hij in iets meer dan een minuut een kopje thee weg slurpt. Ik heb het dan over het sfeerrijke slotstuk van zijn elpee 'Tea For The Tillerman'. Voor enkele mensen, waaronder mijzelf, het absolute hoogtepunt van de elpee. Je weet dan dat je binnen een minuut iets leukers kan opzetten. Alleen omdat ik nog meer jeuk krijg van Wim Sonneveld, mag de-pretletter-formerly-known-as-Cat-Stevens op vier met zijn 'Tea For The Tillerman'.
Op drie is het ook al slappe hap, maar dat kun je de makers ervan niet kwalijk nemen. Echt thee zetten kunnen ze alleen in Engeland. Nee, Nederland kan er ook helemaal niks van. Als je een kopje met gekookt water een minuut naast een gesloten doosje één-kops-thee zet, smaakt het waarschijnlijk meer naar thee dan van die tien seconden dat een zakje in een glas hangt. En ook bij de potten thee zijn we nog maar halverwege wanneer het zakje in het gft gaat. Thee moet pijn doen aan de tanden, ongecontroleerde winden veroorzaken en je drie uren volledig strak houden. De rest is slootwater. Ik sla dan ook graag het kopje van Kurt Cobain af, maar desondanks mag 'Pennyroyal Tea' van Nirvana wel op drie in deze Schijf.
,,Ik weet er niet zoveel met thee in de titel". En toch komt Peter met een suggestie die ik bijna was vergeten. En die me zowaar nog even doet denken aan een andere versie, die ik dan ook maar kies als kandidaat voor de Schijf. Tot zover Engeland een cultuur heeft, je kan het immers ook weg zetten als stijfkoppigheid, is deze altijd prachtig onder woorden gebracht door Raymond Douglas Davies. Van de renaissance tot aan de kleinburgerlijkheid van de jaren zestig en van Jan-met-de-pet tot de 'upper class'. Davies is een scherp observator en weet iedere scéne tot leven te brengen en legt niet zelden ook nog eens de vinger op de zere plek. Neem nou het prachtige 'Have A Cuppa Tea' uit 1972, maar... ik moet bekennen dat ik het via een cover heb leren kennen. In eerste instantie niet wetende dat het een cover was. Het is vooral de associatie met de groep en de bijbehorende videoclip die alle Engelse thee-ervaringen doet opborrelen. Moeilijk voor te stellen, maar het moeten de 'kids' zijn geweest die me anno 1999 hebben uitgelachen wanneer ik in uitgebreid hippie-tenue voorbij kwam marcheren. 'The place where you are taught to dream', zullen ze zelf zeggen over hun geboorteplaats: Mossley. Ik heb het over The Planets, een lokaal gitaarrockbandje dat zo 'beroemd' is in de regio dat Tameside Council hen vraagt om een promotiefilmpje over Mossley te maken. Hij staat op Youtube, want Tameside heeft op het laatst besloten het project maar niet voort te zetten. 'Té grappig', was het oordeel. Terwijl de groepsleden hun stadje flink op de hak nemen en vooral aantonen hóe on-toeristisch Mossley nu werkelijk is, hoor je op de achtergrond hun akoestische cover van het Kinks-liedje. En deze zet ik vandaag op twee. Ik ben over het algemeen niet zo dol op links in mijn berichten, maar hierbij toch het filmpje. De steile straat omhoog, in het laatst van de video, was op twee minuten lopen voor mij. http://youtu.be/Uj14dcvfY1w
Vier kopjes thee? 'Tea' betekent ook de warme maaltijd en wellicht is een stukje geroosterd brood met jam heerlijk bij zo'n drankje, maar dan hadden ze de snack wel 'with the tea' genomen in plaats van 'for tea'. Verschrikkelijk inconsequent om deze in een Schijf van 5 over thee te zetten en dan vooral nog op nummer 1, maar we doen het toch lekker! Bovenaan staat deze prachtige uitvoering van The Bee Gees-compositie 'Toast And Marmalade For Tea' van Tin Tin (1970).
Volgende week is er geen Schijf van 5, dan doe ik de vijf-tien-honderd-sprong. De week erna vier ik mijn laatste dag als 38-jarige en wil daar iets mee gaan doen. Het wordt dan geen Schijf van 5 en ik heb iets van een ideetje, maar moet het nog even verder uitwerken. Daar horen jullie dus nog over!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten