En daar zijn we dan! 2014. Bijna vier jaar geleden dat ik begon met Soul-xotica, iets dat we weer gaan vieren met een 'dagplate'. Ieder jaar denk ik weer dat we toe zijn aan de laatste editie, maar plots krijg ik weer inspiratie. Even later, in april, is het dubbel feest. Als eerste is het vijf jaar geleden dat ik gestopt ben met drinken en ietsje later kunnen jullie het 1500e bericht tegemoet zien. Op 12 april gaat Soul-xotica een vijfde jaargang in. Ik kan dit soort dingen wel met enige zekerheid beloven, want het blog is zo'n onderdeel van mijn dag geworden, dat overslaan-en-niet-inhalen geen optie meer is. Ik trap dit nieuwe jaar meteen af met een kersverse Week Spot en kan ik nog aanvullen op de Singles round-up van gisteren dat Sammy Davis Jr. een half uur na publicatie is binnen gekomen. Nu is het voorlopig alleen even wachten op de Duitser, die waarschijnlijk volgende week Week Spot gaat worden. Deze week is het een plaatje dat op de valreep is mee gegaan in de Blauwe Bak Top 100, maar die nu véél hoger zou staan: 'I'm A Man Of Action' van Jimmy Hughes (1966).
Ik heb al een lijstje ingediend bij Marcus voor een volgende levering, maar we wachten nog even een paar beurzen af. Ik heb hem gevraagd of hij wil rondkijken voor een paar Engelse persingen van bijvoorbeeld 'Don't Sleep In The Subway' van Petula Clark en nog een stel. In de partij die ik heb gereserveerd zitten een aantal waarbij je van de conditie niet echt vrolijk wordt, maar deze van Jimmy Hughes heeft me goede hoop gegeven. Marcus had de single beoordeeld als 'Good-', wat helemaal niet zo 'good' is als dat de naam doet vermoeden. Het is voor veel verzamelaars té slecht. Luisterend naar de plaat die het me heeft opgeleverd, mag ik stellen dat ik gelukkig ben geweest. Menig handelaar had hem als VG+ of hoger gekwalificeerd. Een schoon geluid en de krasjes vallen door de stevige opname nauwelijks op.
Jimmy Hughes wordt op 3 februari 1938 geboren in Leighton, Alabama. Hij is een neef van Percy Sledge en begint, zoals zoveel collega's, met zingen in de kerk. Sterker nog: Het religieuze repertoire gaat nog een eindje verder en zijn eerste hits zijn aangepaste gospels. Hughes zingt tot en met 1962 bij de zanggroep The Singing Clouds. Dat groepje maakt geen platen, maar wel weten we dat Carl Bailey een collega was van Hughes. In 1962 doet Hughes een auditie voor Rick Hall van de Fame Studio's en deze is zwaar onder de indruk. Het eerste plaatje van Hughes heet 'I'm Qualified' en is een gospel. Het verschijnt in 1962 op het kleine Guyden-label. Het is evenwel geen hit en Hughes keert terug naar zijn fabriekswerk. Jamie neemt in 1964 de distributie op zich en dit zet ook geen zoden aan de dijk. In 1963 verschijnt het evenmin succesvolle 'Everybody Let's Dance', de tweede single op het Fame-label. In 1964 komt Hughes op de proppen met de ballade 'Steal Away', gebaseerd op 'Steal Away To Jesus', en Fame haalt hem enthousiast binnen. De plaat bereikt eventueel een zeventiende plek op de Billboard en wordt door velen beschouwd als het prototype van de Muscle Shoals-sound. Zangers als Al Green en Johnnie Taylor halen de mosterd bij Hughes' uitvoering van 'Steal Away'. Hoewel Hughes wordt geroemd onder vakbroeders krijgt hij slechts een grammetje van de waardering uitbetaald in dollars.
'Steal Away' is verschenen op Vee-Jay, maar dat label heeft het te druk met grote namen als The Four Seasons om zich bezig te houden met de promotie van de opvolgers van 'Steal Away'. In 1966 heeft ook Rick Hall schoon genoeg van Vee-Jay en regelt een deal met Atlantic. De platen worden uitgebracht als Fame, maar de distributie is in handen van Atlantic. Het levert Hughes een handjevol hits op, die het beter doen in de R&B-parade dan in de reguliere. 'Neighbor Neighbor' is de klapper uit deze periode. In 1968 verschijnt een plaat van Hughes op het Atlantic-label zélf, maar Hughes raakt opnieuw teleurgesteld in de promotie. Een paar weken later tekent hij een contract bij Stax en dat moet het grote succes brengen. 'I Like Everything About You' verschijnt in 1968 op Volt en haalt net niet de top 20 van de Amerikaanse R&B-parade. De opvolgers doen het nog minder. Hughes maakt drie elpees: 'Steal Away' in 1964 voor Vee-Jay, 'Why Not Tonight' in 1967 voor Atco en 'Something Special' in 1969 voor Stax. Die laatste wordt geproduceerd door niemand minder dan Al Bell, maar de promotie stelt Hughes danig teleur. ,,Ik heb de onderste man op de totempaal", zegt hij zelf. Met de start van het nieuwe decennium besluit hij de showbiz helemaal vaarwel te zeggen. In latere jaren zingt hij voor een lokaal kerkkoor en werkt bij een fabriek dat onderdelen maakt voor de kernenergie. Hughes sterft op 1 april 1997 aan de gevolgen van kanker. Slechts 59 jaar oud en geheel vergeten door de massa.
Toch zijn de fijnproevers in de Amerikaanse soul-muziek nog steeds bekend met zijn naam. Het opzwepende 'I'm A Man Of Action' staat op de b-kant van 'Why Not Tonight' en mag er beslist zijn! Dit plaatje mag de eerste week van 2014 in de schijnwerpers staan als zijnde de Week Spot!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten