Ach toe nou, buurman! Zet hem weer even aan! Op moment van schrijven, draait mijn buurman de stereo zacht. Is het klassiek? Is het volksmuziek uit zijn vaderland? Hoe dan ook, het klonk prachtig! Goed, terug naar de Schijf van 5. Nadat de serie Hersenschuddingschijven ten einde was gekomen, ontstond op een zondagochtend bij het album 'Blue' van Joni Mitchell Kleur bekennen: Iedere zondag een top drie rondom een kleur. Een aantal daarvan gaan we het komende halfjaar op herhaling gooien. Er zijn zóveel titels met wit, rood en blauw. Zwart bleef liggen tot vandaag!
Wel grappig welke associaties zwart kan mee brengen. Terwijl ik onmiddelijk aan de mystiek dacht, kwam Peter met een lijst met titels over de huidskleur. De nummer 5 werd niet genoemd in dat kader, maar het inspireerde wel. Ondanks het aanstekelijke 'Move On Up' kon Curtis Mayfield op dezelfde plak vinyl ook de dweil uithangen. Soms zelfs met een boodschap! In dat jaar, 1971, was een verkiezing van 'Miss Black America' nog ondenkbaar en dus maakte hij er een ballade over.
Mijn Frans is niet al te best, maar in 'Marie Douceur Marie Coleure' van Marie Laforet zit geen zwart, als je het mij vraagt. Dan toch maar 'Paint It Black', maar niet die Britse jongensgroep en ik wil evenmin oorlog met Eric Burdon. Johnny Harris lijkt dan de enige concessie. Hij begint ernstig vertraagd, maar eindigt wild en psychedelisch. De orkestrale instrumentale versie uit 1969 is al jaren een favoriet slot en dus mag die op 4.
Op 3 nog een cover die niet beter, maar wel verrassender is dan het origineel. Nina Simone schreef 'Young Gifted And Black' als aubade voor een strijdster van gelijke rechten, maar haar versie kan me weinig bekoren. Ik kies dan voor de cover van het Jamaicaanse duo Bob Andy en Marcia Griffiths uit 1970. De laatste zou pas in de jaren tachtig nog succes beleven aan de electric boogie-hype.
En wéér komen we bij juni 2010. Waarom had ik 'Glasgerian' van Trees op tien gezet in de Eindstreep? Omdat ik wist dat 'Black Widow' in de Schijf terecht zou komen! Hoewel 'The Garden Of Jane Delawney' uit 1970 stamt en 'Black Widow' rond dezelfde tijd werd geboren, duurde het pas tot de zomer van 2008 eer het eens werd opgenomen. 'Black Widow' was toen een bonustrack op de laatste cd-heruitgave.
Na een indrukwekkende lijst 'zwarte' titels besluit Peter de mail met zijn ultieme favoriet. Broer Jelte is niet geregistreerd volger, maar wel een trouw bezoeker. Hij stuurde me in januari zijn top 10 van albums uit 2010 toe. Eentje daarvan was bijna twintig jaar oud, maar deze had hij pas herontdekt: 'Ten' van Pearl Jam. Ik heb zelf enkele nummers die ik rond 1995 heb stuk gedraaid en die ik derhalve niet meer kan luchten. Er lijkt één uitzondering: 'Black' van Pearl Jam. Blijft voor altijd mooi...
Volgende week zondag gaat het regenen, stormen en onweren! Op Soul-xotica wel te verstaan. Dan een top vijf van plaatjes met geluidseffecten van bar weer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten