Een speelfilm naar aanleiding van de moord op John Lennon. Had destijds wereldnieuws kunnen zijn? Idem met de rolprent over de laatste weken van Brian Jones. Zulke films zouden nieuwe inzichten kunnen geven? Toch lag niemand wakker van respectievelijk 'Chapter 27' en 'Stoned'. Beide films verdwenen in de videotheek al snel in de rekken 'cult'. Zou het zijn omdat ze niets nieuws hebben te vertellen? Vandaag: 'Chapter 27' (J.P. Schaefer, 2007).
Toen ik ruim een jaar geleden een laptop kreeg, haalde ik meteen een stapel dvd's bij de videotheek. De enige die de ingebouwde Windows Player wilde afspelen, was 'Stoned'. In anderhalf uur de slechtste Rolling Stones-lookalikes die de wereld heeft gekend en complot nummer dertien als onderwerp. De aannemer had alle reden tot wraak. Brian behandelde hem als slaaf, trachtte zijn vrouw in te palmen en nu had Decca ook nog eens de geldkraan dichtgedraaid. Is hij per ongeluk in het zwembad gevallen? Was het zelfmoord? Of, zoals de film vertelt, 'gelegenheid maakt de dief' voor de aannemer? Na de 90 minuten resten nog steeds dezelfde vragen...
In 'Chapter 27' zien we drie dagen New York van Mark David Chapman, gereconstrueerd aan de hand van getuigenissen. Als hij (een rol van Jared Leto) begint met praten, heb je onmiddelijk een hekel aan hem. De grootste schok voor mij was dat Mark Chapman géén fan was. Goed, hij hield van The Beatles. Dat John Lennon twee maanden ervoor een 'comeback' had gemaakt met 'Double Fantasy', was hem ontgaan. Hij klaagt over de prijs van het album, kortom: geen fan.
En toch komt hij vanuit Hawaii over en gaat linea recta naar de Dakota Building. In zijn koffer heeft hij een wapen, tegenover de wereld gaat hij een daad stellen, maar lijkt een interview met John en Yoko in een Panorama-achtig blad hem ervan te overtuigen dat het John moet zijn. Iemand die ik nog nooit ergens was tegengekomen, is de aantrekkelijke Jude (Lindsay Lohan) die blijkbaar niets beters te doen heeft dan de hele dag buiten de Dakota te hangen.
Zij nodigt hem uit om naar de film te gaan. Zou ik niet gedaan hebben. Leto verbeeldt hem als een 'headcase', paranoïde en manisch. Er zullen vast leukere toeristen naar New York komen?
Ik zou nog lang kunnen doorgaan, maar doe het niet. Gewoon doorspoelen deze film, want buiten een paar eigen ervaringen van Chapman (die je écht niet wilt kennen) is er niets nieuws onder de zon. Om een nagespeeld verhaal af te sluiten met archiefbeelden uit 1980 is ook zwaar 'not done'!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten